Heimilispósturinn - 16.08.1951, Qupperneq 5

lífskjör sín jafn mikið á svo
skömmum tíma og við höfum
gert undanfarna áratugi.
Þér eruð ví'ðförull.
Nokkuð. Ég hef gist lönd í öll-
um álfum heims nema Ástralíu.
Lengsta ferðalag mitt fór ég í
nóvember og desember mánuð-
um s. 1., en þá fór ég í boði
skandinavisku flugfélaganna
austur í Asíu. Það var mikið
ævintýri.
Höfðuð þér ekki komið austur
þangað fyrr?
Jú, ég fór árið 1938 á alþjóða-
ráðstefnu austur til Cairo og
kom þá til Palestínu, en þang-
að fór ég svo aftur í vetur, og
eitt hið ánægjulegasta, sem
fyrir augu bar í Asíuförinni,
var að sjá framfarirnar, sem
orðið höfðu þar á þessu árabili.
Annars hef ég aldrei séð hvað
stéttaskipting er fyrr en ég
kom austur í Asíu. Auðurinn
er þar meiri en þann getur
grunað, sem aldrei hefur séð, og
eymdin meiri en nokkur orð fá
lýst. Til dæmis um, hve skammt
sumir Austurlandabúar eru
komnir í tæknilegum efnum má
geta þess, að í einni indverskri
borg, þar sem ég kom og tæp
hálf önnur milljón manna eiga
heima, eru aðeins 2500 símar,
en hér í Reykjavík og Hafnar-
firði eru þeir 10 þúsund.
Já, vel á minnzt. Viljið þér
segja mér eitthvað um póst og
síma ?
Velkomið. Póstur og sími
komu hingað á ólíkum tímum
við gerólíkar aðstæður, Póstur-
inn fæddist í lok 18. aldar, einu
mesta hörmunga- og þreng-
HEIMILISPÖSTURINN
ingatímabili, þegar eldgos, hall-
æri, drepsóttir og verzlunar-
ánauð þjakaði þjóðina, og lengi
bar hann blæ þessarar vöggu
sinnar. Síminn brauzt fram á
tímum gróandi þjóðlífs, frels-
is og framfara. Hvort tveggja
mætti andstöðu hjá þjóðinni,
pósturinn sofandahætti og sljó-
leika, en um símann var barizt.
Þá var þó orðið líf í tuskun-
um.
Símamálið veit ég svolítið um,
en ekkert um upphaf póstmál-
anna. Viljið þér segja mér eitt-
hvað um það?
Hér get ég gefið yður bókar-
korn, sem gefið var út af póst-
og símamálastofnuninni 13. maí
s .1. í tilefni 175 ára afmælis ís-
lenzku póststofnunarinnar, en
eins og þér sjáið þar gaf Krist-
ján konungur VII út tilskipun
dagsetta 13. maí 1776 um að
komið skuli á póstferðum á ís-
landi, og skrifar landi vor, Jón
Eiríksson konferensráð, undir
hana, ásamt tveim öðrum
dönskum stjórnarherrum og
konungi.
Enda þótt ekki væri gert ráð
fyrir nema þrem póstferðum á
ári til Bessastaða, þá var kostn-
aðurinn við þetta nýja fyrir-
tæki talinn svo óbærilegur, að
þrjózkazt var við að fram-
kvæma tilskipunina þangað til
10. febrúar 1782, en þá lagði
póstur fyrst upp frá Reykja-
firði við ísafjarðardjúp og kom
hann 16. febrúar að Haga á
Barðaströnd.
Er dálítið undarlegt að lesa
nú, þegar burðargjald undir eitt
bréf innanlands er orðið ein
króna, að þá kostaði eina krónu
3