Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1941, Síða 194
192
hefir hún haft mök við J. G-son í fyrsta lagi 9. ágúst 1941 og við A.
J-son eigi síðar en 1. júní 1941, og' hafa þeir fyrir sitt leyti staðfest
þennan framburð.
Málið er lagt fgrir lælcnaráð á þá leið,
að beiðzt er svars við eftirfarandi spurningum:
1. Getur barnið verið ávöxtur samfara við J. G-son 9. ágúst 1941
eða eitthvað síðar?
2. Getur barnið verið ávöxtur samfara við A. J-son 1. júní 1941 eða
eitthvað fyrr?
Málið var lagt fyrir réttarináladeild ráðsins, er afgreiddi það með
ályktun, dags. 2. okt. þ. á., en með því að ályktun deildarinnar för í
bága við álitsgerð réttarlæknis þess, er um málið hafði áður fjallað,
héraðslæknisins í Reykjavík, Magnúsar Péturssonar, var honum
samkv. 4. gr. laga um læknaráð gerður kostur á að rökstyðja álits-
gerð sina nánara. Eftir kröfu nefnds læknis sem læknaráðsmanns var
málið samkvæmt 6. gr. sömu laga borið undir læknaráð í heild. Á
fundi læknaráðs 16. nóv. var málið afgreitt með svofelldri
Álgktun:
1. Frá 9. ágúst 1941 til fæðingardags barnsins, 3. apríl 1942, eru
238 dagar, að báðum dögum meðtöldum. Barnið er fullburða og auk
þess stórt og þroskamikið við fæðingu, og er því ákaflega ósenni-
legt, ef ekki algerlega óhugsandi, að umrætt barn sé getið við sam-
farir 9. ágúst 1941 eða eftir þann tíma.
2. Frá 1. júní 1941 lil fæðingardags barnsins, 3. apríl 1942, eru 307
dagar, að báðum dög'um meðtöldum. Sá meðgöngutími er svo langur,
að teljast verður mjög ósennilegt, að umrætt barn sé ávöxtur sam-
fara 1. júní 1941 eða fyrir þann tíma, jafnvel þótt barnið sé stórt, ekki
sízt þar sem móðirin er frumbyrja, með því að sjaldgæft er, að þær
hafi fram yfir.
Þessi ályktun læknaráðs var samþykkt með 5 :2 atkvæðum.
Einn lækriaráðsmaður, formaður Læknafélags íslands, Magnús liér-
aðslæknir Pétursson, greiddi ekki atkvæði, með því að hann hafði
tekið afstöðu til málsins áður (sbr. 5. gr. 1. um læknaráð), en fjar-
staddur var annar læknaráðsrnaður, kennarinn í réttarlæknisfræði
við háskólann, formaður réttarmáladeildar ráðsins, Níels prófessor
Dungal. Atkvæði gegn ályktuninni greiddu hinir tveir réttarmála-
deildarmenn, yfirlæknir handlæknisdeildar Landsspítalans, Guð-
mundur prófessor Thoroddsen, og yfirlæknir geðveikrahælis ríkisins,
dr. Helgi Tómasson, enda héldu fast við upphaflega ályktun réttar-
máladeildar, að í stað orðanna „og er því ákaflega ósennilegt, ef ekki
algerlega óhugsandi“ í fyrra tölulið ályktunarinnar kæmi: og getur
því ekki átt sér stað.
Málsúrslit: Málið féll niður eftir ósk móðurinnar.