Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1956, Blaðsíða 206

1956
— 204 —
Y. Kveðst hún hafa haft samfarir við
hann dagana 19. janúar og 16. febrúar
1957. Kærður hefur játað að hafa haft
samfarir við kærandi einu sinni og
telur, að það hafi verið seint í febrúar
1957. Kærandi kveðst hafa haft sam-
farir við A hinn 28. nóvember 1956,
en telur útilokað, að barnið hafi þá
verið getið, þar sem það hafi verið
ófullburða við fæðingu og hún hafi
haft á klæðum um miðjan desember
s. á.
í læknisvottorði Jóns Sigurðssonar,
borgarlæknis i Reykjavik, dags. 10.
janúar 1957, segir svo:
„Af vottorðum ljósmóður og yfir-
læknis fæðingardeildar Landspítalans,
dags. 19. og 20. des. s. 1., verður helzt
ráðið, að umrætt barn hafi verið á
mörkum þess, sem talið er ófullburða
og fullburða við fæðingu. Stærð þess
við fæðingu, 2040 grömm og 45 cm,
var talsvert undir meðalstærð, sem er
talin vera um 2500 g og 50 cm. Enn
fremur var húð barnsins loðin og eyr-
un dálítið lin. Allt þetta gæti bent til,
að barnið hafi verið ófullburða við
fæðingu. Hins vegar reyndust neglur
vera úr gómheldu og burðarbarmar
stóru hylja þá litlu, en hvort tveggja
er þetta fullburða einkenni.
Venjulegur meðgöngutimi fullburða
barns er talinn vera 271 dagur með 11
daga misvisun til eða frá, en með-
göngutími fullburða barns getur verið
mjög misjafnlega langur, frá 240 til
320 dagar. Sé gert ráð fyrir, að barnið
hafi verið fullburða við fæðingu, er
skv. framanskráðu mögulegur getnað-
artími þess frá 12. nóvember 1956 til
31. janúar 1957, en sennilegasti getn-
aðartíminn, ef miðað er við meðal-
meðgöngutíma, er 1. janúar með 11
daga misvísun til eða frá.
Álitið er, að ófullburða börn fæðist
28 til 38 vikna gömul. Þó er mjög
sjaldgæft, að börn lifi, ef þau fæðast
yngri en 32 vikna gömul. Hafi barn
það, er hér greinir, verið ófullburða
við fæðingu, verður að telja sennileg-
an meðgöngutíma þess 224—266 daga.
Getnaðartími þessi mundi samkvæmt
því vera 5. jan. til 16. febr. 1957.“
Málið er lagt fyrir læknaráð
á þá leið,
að óskað er álits ráðsins á þvi, hver
sé hugsanlegur getnaðartími barns
þess, er sóknaraðili ól hinn 28. sept-
ember f. á. Sérstaklega er um það
spurt, hvort ráðið telji, að það geti
verið ávöxtur samfara, er átt hafi sér
stað hinn 28. nóvember 1956.
Tillaga réttarmáladeildar um
Ályktun læknaráðs:
Læknaráð álítur, að um 45 cm langt
barn, sem fæðist 28. september 1957,
geti naumast verið getið fyrir 19. nóv-
ember 1956 né eftir 25. febrúar 1957.
Samkvæmt töflu Guthmanns og
Knösz (Zentralblatt fiir Gynakologie,
árg. 1939, bls. 2636), eru likindi til
þess, að 45 cm langt barn, sem fæðist
28. september, sé getið 28. nóvember
árið áður, aðeins 1,6% og 3,6% likur
til, að það sé getið 16. febrúar. Hins
vegar eru mestar líkur til þess, að það
sé getið 250 dögum fyrir fæðingu, þ. e.
17,1%. Sá dagur væri í þessu tilfelli
21. janúar 1957.
Greinargerð og ályktunartillaga rétt-
armáladeildar, dags. 25. febrúar 1958,
staðfest af forseta og ritara 5. marz
s. á. sem álitsgerð og úrskurður lækna-
ráðs.
Málsúrslit: Með dómi sakadóms Reykja-
víkur, kveðnum upp 13. júní 1958, var A
s^knaður, en faðerni Y látið velta á fyll-
irgareiði X.
3/1958.
Borgardómari í Reykjavík hefur
með bréfi, dags. 24. febrúar 1958, sam-
kvæmt úrskurði, kveðnum upp á bæj-
arþingi Reykjavíkur 19. s. m., leitað
umsagnar læknaráðs i málinu nr.
1417/1955: G. J. M. vegna Á. M. S. gegn
Strætisvögnum Reykjavíkur og Sjóvá-
tryggingarfélagi íslands h.f. til réttar-
gæzlu.
Málsalvik eru þessi:
Hinn 1. apríl 1954, um kl. 13.10,
varð stefnandi máls þessa, Á. M. S.,
hjúkrunarkona, þá til heimilis í ...»
fyrir slysi í strætisvagninum R ..., er