Fjarðarfréttir - 01.03.1985, Blaðsíða 2

2
FJARÐARFRETTIR
FJflRÐflRFRÉTTIR
RITSTJÓRI OG ÁBYRGÐARMAÐUR:
Guðmundur Sveinsson
ÚTGÁFURÁÐ:
Ellert Borgar Þorvaldsson (S. 53454)
Guðmundur Sveinsson (S. 51261)
Rúnar Brynjólfsson (S. 51298)
LJÓSMYNDIR:
Ellert Borgar
HEIMILISFANG:
Pósthólf 57, Hafnarfirði
Setning, umbrot, filmuvinna og prentun: PRISMA
Sr. Einar Eyjólfsson
Hugvekja
Fræ í frosti sefur
fönnin ei grandar því.
Drottins vald á vori
vekur það upp á ný.
Hér á landi eru páskar haldnir hátíðlegir á þeim tíma ársins
er sjá má ýmis tákn þess að vorið sé í nánd. Birtan hefur náð
yfirhöndinni og brátt munu hin hvítu klakabönd vetrarins
hverfa fyrir hinum græna lit vorsins. Það líf sem legið hefur
í dvaia undir klakahellunni mun vakna af löngum svefni og
teygja anga sína mót hækkandi sól.
Reyndar gerist þetta með sama hætti á hverju vori og er því
kannski ekkert undrunarefni nema ef vera skildi einu og einu
skáldi. En jafnvel skáldin eru að mestu hætt að leggja við
hlustir á vorin þegar „fjallið klökknar, tárin renna“ eins og sr.
Matthías kvað um á síðustu öld. Samt væri okkur öllum hollt
að leggja við hlustir á vorin til að nema þann lofgjörðaróð þá
„sem öll náttúran kveður.“
En það eru ekki allir sem vilja heyra þennan lofgjörðaróð
eða trúa að hann megi nema. Má vera að til þess þurfi sér-
stakan hæfileika sem ekki sé öllum gefinn. Eitt er þó víst að
allir ættu að geta fagnað með sínum hætti yfir vorkomunni
sjálfri og því sem henni fylgir, því ylinn í loftinu og angan
blómanna hljóta allir að finna.
Allt minnir þetta á það sem er að gerast í kirkjunni á páska-
hátíðinni. Þar má heyra lofgjörðaróð sem sprottinn er af þeirri
fullvissu að „rósin lífsins rauða er risin upp af dauða.“ Eins
og skáldin sem forðum fögnuðu vorkomunni í Ijóðum sínum
og lýstu því hvernig lífið streymdi fram undan klakabrynjunni
fagna kristnir menn yfir því að Kristur lifir. Sjálfur er hann
eins og sífelld vorkoma í lífi kristinna manna með því hann
dag hvern leitast við að þíða klakabrynjuna sem svo gjarnan
vill setjast á hjörtu okkar mannanna. En það er eins með Krist
og hjartslátt náttúrunnar að það eru ekki allir tilbúnir að
leggja við hlustir og skynja nálægð hans.
En þrátt fyrir að það séu ekki allir sem skynja nærveru
Krists þá eru þeir þó margir sem vita að koma hans í heiminn
á sínum tíma og sá boðskapur sem hann þá flutti var sem vor-
koma að mörgu leyti. Þeir viðurkenna að orð hans báru sann-
leikanum vitni og kærleiksboðskapur hans hefur komið miklu
til leiðar. En sá boðskapur að hann hafi risið upp frá dauðum
er þeim um megn að skilja.
Samt er þetta grundvallaratriði kristinnar trúar eins og Páll
postuli bendir okkur á þegar hann segir: „En ef Kristur er ekki
upprisinn, þá er ónýt predikun vor, ónýt líka trú yðar.“ Þetta
grundvallaratriði í kristinni boðun verður samt ekki útskýrt
með aðferðum vísinda né sannað með þeim lögmálum sem
þar eru tekin gild. Gpprisunni er einungis hægt að trúa og þá
má ekki gleyma að trúin byggir á reynslu. Og sú trúarreynsla
sem fær menn til að trúa á upprisu Krists er reynsla af nálægð
hans í heimi hér, sú reynsla sem fær menn til að tjá lofgjörð
sína með svofelldum hætti: „Vér stöndum á bjargi, sem
bifast ei má, hinn blessaði frelsari lifir oss hjá.“ Þessi trú er
ef til vill ekki í samræmi við það viðhorf sem svo ríkjandi er
í dag og sem byggist á því að allt skuli dregið í efa sem ekki
er sýnilegt eða áþreifanlegt en þá skulum við minnast þess að
sannleikurinn er sjaldnast sýnilegur eða áþreifanlegur.
Nú þegar vorið er svo skammt undan skulum við minnast
þess að Kristur er heldur ekki langt undan. Hverjum þeim sem
vill býður hann samfylgd gegnum lífið og klakabönd mannlífs-
ins vill hann bræða með nálægð sinni. En viljum við njóta
nálægðar hans og leiðsagnar á komandi tímum? Því verður
hver að svara fyrir sig með það í huga að Kristur sagði sjálfur:
„Sjá ég er með yður alia daga allt til enda veraldar."
Útgefendur FJARÐARFRÉTTA fœra öllum þeim
sem stutt hafa útgáfu blaðsins alúðarbakkir.
S(!?)V 18! A'i ' i ,
Gleðilega paska!
szztnz