Fjarðarfréttir - 01.03.1985, Blaðsíða 6

6
FJARÐARFRETTIR
„Hér er prýðilegt að vera"
Litið inn á Sólvang og rætt við Elísabeti Erlendsdóttur, Margréti Magnúsdóttur og Jón Helgason
■

Jón Helgason og Halla Eyjólfsdóttir
Það var eftirmiðdag einn fyrir
nokkru að við knúðum dyra á Sól-
vangi. Eftir að hafa hitt að máli þau
Svein Guðbjartsson forstjóra Sól-
vangs og Þuríði Ingimundardóttur
yfirhjúkrunarfræðing áttum við
stutt spjall við þrjá vistmenn sem
dvelja á Sólvangi. Fyrst var rætt við
Elísabetu Erlendsdóttur, sem mjög
margir Hafnfirðingar þekkja, því
hún starfaði sem eina skóla-
hjúkrunarkona bæjarins um fjölda
ára.
Elísabet tók okkur Ijúfmann-
lega, 85 ára gömul hress og kát.
„Ég er fædd að Arnarbæli í
Grímsnesi en kom til Hafnarfjarð-
ar 1940. Ég tók þá þegar til starfa
sem skólahjúkrunarkona og á
sumrin var ég við bæjarhjúkrun.
Árið 1970 hætti ég síðan sem skóla-
hjúkrunarkona. Ég átti lengst af
heima að Austurgötu 47 en eftir að
ég hætti störfum var ég í Sólvangs-
húsunum svokölluðu. Þar er mjög
gott að vera. Nú er ég alkomin
hingað á Sólvang og hér er einnig
prýðilegt að vera. Það er auðvitað
alls staðar hægt að finna að en ég
get ekki ímyndað mér að betur sé
hægt að gera fyrir fólkið. Ég hef t.d.
oft dáðst að þolinmæði þess unga
fólks sem hér vinnur og hve það
leggur sig mikið fram við að gera
vistfólki til hæfis. Ég er við ágæta
heilsu og það er aðeins leti sem mest
hrjáir mig. Ég les mikið, fer í
gönguferðir og hef sem sagt ekki
yfir neinu að kvarta.
Jú, ég á margar góðar minningar
úr starfi minu sem skólahjúkrunar-
kona en ég fer ekkert að ræða um
þær hér. Ég starfaði með einum 5
læknum, þeim Þórði Edilonssyni,
Bjarna Snæbjörnssyni, Kristjáni
Arinbjarnar, Grími Jónssyni og
Eiríki Björnssyni, sem ég starfaði
lengst með. Allt prýðisgóðir
læknar.
Hér líður mér sem sagt mjög vel.
Hér er nóg af bókum og ég get með
góðu móti lesið og haft margt fyrir
stafniý segir Elísabet Erlendsdóttir
fyrrum skólahjúkrunarkona að
lokum.
Margrét Magnúsdóttir er fædd á
Strönd í Meðallandi, Vestur-
Skaftafellssýslu árið 1900. Hún bjó
lengi að Maríubakka í Fljótshverfi,
V-Skaftafellssýslu, en kom á Sól-
vang 1970.
„Jú, vissulega voru það nokkur
viðbrigði í fyrstu að flytja úr sveit-
inni minni en maður finnur þörf
fyrir að vera í góðra manna
höndum þegar heilsan fer að bila.
Ég hafði þurft að vera á sjúkrahúsi
í all langan tíma áður en ég kom
hingað, en hér hef ég fengið mikinn
bata. Starfsfólkið er með afbrigð-
um gott og aldrei finnur maður
annað en hlýju og umhyggju. Haft
er ofan af fyrir þeim sem það vilja
með handavinnu og hér koma
stundum ýmsir með einhver
skemmtiatriði. Presturinn, sr.
Gunnþór, kemur einu sinni í mán-
uði. Hingað kemur margt fólk í
heimsókn til vistfólks, en það er
auðvitað misjafnt. Þegar fólk er
búið að vera hér lengi dregur stund-
um úr heimsóknum eins og eðlilegt
er. Hér er vistfólk héðan og þaðan
af landinu og skyldfólk oft fjarri og
erfitt um heimsóknir. En það
keppast allir við að láta okkur líða
sem best og svo sannarlega ekki yfir
neinu að kvarta“
Jón Helgason er flestum eldri
Hafnfirðingum að góðu kunnur.
Halla Eyjólfsdóttir, kona hans var í
heimsókn hjá honum og sátu þau
hjón að spilum þegar okkur bar að.
„Við Halla mín höfðum verið hér
frá 1983. Við kunnum vel við okkur
hér, þó alltaf sé nú best að vera
heima. En þegar heilsan fer að bila
þá gengur það ekki. Ég verð nú 90
ára í sumar og Halla mín er orðin 91
árs.
Jú, ég fæst við kveðskapinn enn
og kasta fram vísu við ýmis tilefni.
Við syngjum oft hérna og það er
glatt á hjalla. Viljið þið heyra dálít-
inn brag sem ég flutti á skemmtun
hér fyrir nokkru:
A Sólvangi er fljóðafans
fær í góðum störfum.
Allan daginn aldrei stans
okkar sinna þörfum.
Herma skal það hreint og beint
þó hrumur sé og lotinn
í þeim er ég öllum hreint
ákaflega skotinn.
Við spilum oft hjónin og svo les
ég smæsta letur gleraugnalaust. Ég
fer stundum út en ég er nú alveg
hættur að hjóla. En ég reyni að fara
í gönguferðir þegar gott er veður.
Já, þau eru orðin mörg árin sem
við Halla mín höfum verið saman
og ég man varla til þess að okkur
hafi orðið sundurorða“
Við kveðjum þau hjón og um leið
og við förum út um dyrnar þá
heyrum við að Jón segir: „Þú
vannst rétt einu sinni, Halla mín"
og á eftir fylgdi auðvitað vísa. Það
þykir sjálfsagt mörgum fengur í því
að sonur þeirra hjóna, Magnús
Jónsson, forstöðumaður byggða-
safnsins, er að vinna að útgáfu
bókar með Ijóðum Jóns, gömlum
og nýjum. Er bókin væntanleg
næsta haust og ekki að efa að hún
verður mörgum kærkomin, svo oft
sem tækifærisvísur Jóns Helga-
sonar hafa glatt marga um dagana.