Fjarðarfréttir - 01.03.1985, Blaðsíða 8

8
FJARÐARFRÉTTIR
„Ég hef verið heppinn með lífsstarf"
Rætt við Friðþjóf Sigurðsson byggingafulltrúa
Friðþjófur Sigurðsson, bygg-
ingafulltrúi Hafnarfjarðarbæjar,
hefur ákveðið að láta af störfum nú
í vor, eftir langt og giftusamt starf.
Á þessum tímamótum þótti
okkur Fjarðarfréttamönnum til-
hlýðilegt að sækja Friðþjóf heim á
skrifstofu byggingafulltrúa í Ráð-
húsinu og forvitnast nokkuð um
hans langa starfsdag. Við stiklum á
stóru í þessu viðtali, en byrjum
auðvitað á byrjuninni:
Hvenær hófst þú störf hjá
Hafnarfjarðarbæ?
Ég byrjaði hjá Rafveitu Hafnar-
fjarðar árið 1944 og var ráðinn
aðstoðarmaður Valgarðs Thorodd-
sens, sem þá vann sem rafmagns-
verkfræðingur hjá Rafveitunni.
Undir hans stjórn vann ég við að
mæla fyrir lóðum og að staðsetja
hús. Þegar Sigurður Ólafsson var
ráðinn bæjarverkfræðingur 1946
fóru þessi störf að heyra undir hann
og fluttist ég þá til hans, fyrst að
hluta til, en síðan alfarið eftir
nökkur misseri. Sigurður var
bæjarverkfræðingur til 1959 og
allan þann tíma vann ég við mæl-
ingar hverskonar og úttekt á bygg-
ingum undir stjórn þessa ágæta
manns. Á þessum árum stækkaði
bærinn ört, Kinnarnar urðu til,
Hringbrautin, gamla Álfaskeiðið
og loks Öldurnar, Arnarhraun og
Hvaleyrarholtið. Mitt starfssvið og
starfsvettvangur urðu því brátt
ákaflega víðtæk og sjaldan velt
fyrir sér hvenær sólarhrings var
unnið, jafnvel um miðja nótt ef
mikið lá við.
Jón Bergsson tók við af Sigurði
og var bæjarverkfræðingur til árs-
ins 1964. Um eins árs skeið (1961-
62) gegndi ég þó alfarið störfum
bæjarverkfræðings, þvi þá stóð yfir
verkfall verkfræðinga. Á því ári var
geysilega mikið að gera hjá mér og
vinnudagurinn langur, jafnvel frá 7
á morgnana til 12 á miðnætti. Þá
voru auk margs konar bygginga-
framkvæmda, steyptar þrjár götur í
bænum, Vesturgatan, Skúlaskeiðið
og hluti Strandgötunnar, svo að
eitthvað sé nefnt.
Við embætti bæjarverkfræðings
af Jóni tók Guðmundur Óskarsson
og síðan Björn Árnason, núvernadi
bæjarverkfræðingur, sem tók við
1965. Ég hef því starfað með 5
bæjarverkfræðingum á þessum
árum og hef kunnað prýðilega við
þá alla.
Ég tók svo við starfi bygginga-
fulltrúa árið 1967 og hef starfað
sem slíkur til þessa dags.
Á mínum starfsferli hef ég fylgst
náið með þróun byggðar í bænum
og þeirri gífurlegu breytingu sem
orðið hefur á vinnuháttum og
framförum við húsbyggingar. Frá
því að ég hóf störf hjá Hafnar-
fjarðarbæ hefur bæjarbúum fjölg-
að úr 4000 í 13000 og í samræmi við
það hefur fjöldi íbúðarhúsa marg-
faldast. Sem dæmi um það má
nefna að frá 1967, þegar ég tók við
embætti byggingafulltrúa, hafa
verið fullgerðar um 2000 nýjar
íbúðir í bænum. Þá má einnig hafa
í huga að fjöldi íbúa í hverri íbúð er
nú u.þ.b. einum færri til jafnaðar
en var fyrir 40 árum.
Hefurðu ekki stundum lent í
árekstrum við húsbyggjendur eða
verktaka á þessum langa ferli?
Auðvitað hefur ýmislegt komið
upp á, en það hafa allt saman verið
smámál. Frá því ég hóf störf hafa
þrívegis verið settar nýjar reglu-
gerðir um húsbyggingar, og í hvert
sinn sem ný reglugerð gengur í gildi
tekur það menn eðlilega nokkurn
tíma að átta sig á breytingunum. Ég
hef því í slíkum tilfellum stundum
orðið að neita úttekt þar til hlut-
unum hefur verið kippt í lag. Þetta
hefur valdið nokkrum smáárekstr-
um, en allt hefur þetta jafnað sig og
ekki orðið til þess að sletta upp á
vinskapinn við þá sem átt hafa í
hlut. Þegar á heildina er litið ber ég
hafnfirskum hýsbyggjendum gott
orð, svo og þeim húsasmíða-
meisturum og verktökum sem ég
hef átt samskipti við, enda hef ég
lært heilmikið af þeim flestum. Þá
hefur samstarfið við bygginga-
nefnd bæjarins gengið prýðilega.
Ég held að þau einkunnarorð
sem ég hef haft að leiðarljósi í starfi
hafi auðveldað mér mikið sam-
skipti við fólk.
Friðþjófur bendir okkur á áletr-
un sem blasir við á skrifborðinu:
„Hygginn maður fer með vald sitt
af hófsemd og varast að halda sig
ávallt öðrum snjallari.“
Þau eru ófá húsin hér í Firðinum
sem Friðþjófur hefur teiknað.
Hvernig stóð á því að hann fór að
fást við það?
Það kom hreinlega af sjálfu sér.
Hér var skortur á arkitektum og
þeir fáu sem voru starfandi fengust
nær eingöngu við stórbyggingar. Ég
fór því að taka þetta að mér, og
hafði gaman af. Brátt hlóðst utan
um þetta og á tímabili teiknaði ég
yfir 60% allra íbúða sem byggðar
voru hér.
Geturðu nefnt einhver hús sem
þú hefur teiknað?
Það er erfitt að nefna einstök
hús, ég teiknaði mjög mörg hús á
Hvaleyrarholtinu um miðjan 6. ára-
tuginn, m.a. húsið hans Óla Frið-
jóns, sem var fyrsta húsið sem var
reist þar. Til gamans má geta þess
að Holtið var í daglegu tali nefnt
„allsleysa" meðan það var í bygg-
ingu, enda mikill berangur þarna
suður frá í þá daga. Nú er þetta hins
vegar orðið gróið og snyrtilegt
hverfi og „allsleysu“ nafnið gleymt.
Nú, ég teiknaði mörg hús við
Arnarhraun og þar í grennd og
þegar nýja Álfaskeiðið fór að
byggjast teiknaði ég m.a. fyrsta
fjölbýlishúsið sem þar reis. Það hús
byggði Verktækni, en þessi hús eru
fyrstu eiginlegu fjölbýlishúsin í
bænum. Þau voru byggð af verk-
tökum sem síðan seldu íbúðirnar
almenningi, en áður höfðu bygg-
ingafélög staðið að byggingu minni
fjölbýlishúsa. Verktakafyrirtækin
áttu eftir að setja mikinn svip á
þessar framkvæmdir í kjölfar
„blokkanna“ við Álfaskeið og þá
Friðþjófur ásamt Guðjóni Arngrímssyni og Tryggva Stefánssyni.