Víkingsblaðið - 01.05.1973, Blaðsíða 41

I»orsteinn or Þorvaldur á sínum stað, við gamla Melavallarbárujárnið.
leikur en hún var, og mér finnst hún ekki eins skemmti-
leg.“
Þorsteinn fór ekki að fyigjast með Víkingi að ráði
fyrr en Eiríkur kom í félagið. Eftir 'það hefur hann
verið á nær ölium lei'kjunum, og Iþað er árviss við-
hurður að sjá hann mæta til leibs á vorin í fyrsta leik
Víkings, til að fyigjast með syni sínum og félögum
hans. Árviss viðburður, rétt eins og koma ióunnar.
Vonandi eignast Víkingur fleiri slí'ka fylgismenn, sem
fylgja félaginu í blíðu og stríðu.
Hamingjudísirnar brugðust
— RÆTT VIÐ EGGERT JÓHANNESSON
„Iss þú ert hara í c-lliði, ég er í a-liðinu og Eddi
þjálfar okkur“. Þessi orð fékk ég að heyra jtegar ég
hafði mætt á nokkrar æfingar í knattspyrnu og ég
man, að þau sviðu mér sárt. SennJIega hef ég stigið
á stokk og -strengt þess heit að komast í a-Iiðið —
því þar þjálfaði Eddi. Ég verð þó að viðurkenna, að
aldrei komst ég í a-iiðið, en það skiptir ekki máli
hér, það var ek'ki meiningin að skrifa langa rullu
um feril minn sem knattspyrnumanns, enda er hann
ekki ýkja merkilegur. Heldur ætlaði ég að birta
viðtaf, sem ég sauð upp úr samtali sem ég átti við
Edda þjálfara — Eggert Jóhannesson.
Fyrst spurði ég Edda, hvað hann væri búinn að
þjálfa lengi hjá Víkingi og ég verð að játa, að það
kom mér á óvart þegar hann sagði að árin væru orðin
tuttugu. Þá spurði ég hvað hann væri orðinn gamail
39