Víkingsblaðið - 01.05.1973, Qupperneq 45

í stangarstökki og eetti íslandsmet, 4.30 metra. Þarna
voru komnir fjórir sigrar — og enn kom glæsilegt
ihlaup. Guðmundur Lárusson og Ásmundur Bjarna-
son urðu í tveimur fyrstu sætunum í 400 metra hlaup-
inu. Þeir hlupu einnig í 4x400 metra boðhlaupi og
iþar varð íslenzka sveitin í fyrsta sæti. 1 einni aí síð-
ustu greinunum — þrístökkinu — náði Kári Sólmund-
arson óvænt öðru sæti. Aftur sigrar í sex greinum og
tólf samtals af tuttugu greinum Norðmenn höfðu ver-
ið sigraðir með 110y2 stigi gegn I0iy2 — og gegn
Dönum var munurinn enn meiri, 15 stig fyrir ísland
— 1131/2 stig gegn 981/2 stigi Dana.
Fyrir keppnina hafði ég 'birt spádóm í einu dag-
blaðanna — spáði íslenzkum sigri gegn Noregi 110
stig gegn 102, og einnig sigri gegn Dönum 114 stig
gegn 98. Margir töldu spána hina meistu fjarstæðu
fyrir keppnina —■ en það munaði ekki nema hálíu
stigi gegn hvorri þjóð, og það vegna þess, að þrir
hlauparar voru taldir jafnir í 100 metra hlaupinu
og stigunum skipt.
’Það var mikið að gera sem 'blaðamaður í íþróttum
þennan dag. Öll forsíðan lögð undir íþróttir — og
pláss áætlað fyrir landsleikinn. Síðan var þotið út á
völl. Melavöllurinn var troðfullur af áhorfendum, þeg-
ar leikurinn hófst. Það voru allir í hátíðaskapi vegna
sigranna í Osló. Flestir visisu um úrslitin þar — en
þó glumdu slík fagnaðaróp um gjörvallan völlinn,
Iþegar þau voru tilkynnt í 'hátalara vallarins, að eins-
dæmi er. Gleði áhorfenda var smitandi — leikurinn
hófst og aldrei hafa íslenzkir knattspyrnumenn ver.ið
hvattir eins í landsleik hér heima.
Þeir tvíelfdust líka í leiknum — knattspyrna liðs-
ins var mi'klu hetri en ihinir bjartisýnustu höfðu þorað
að vona. 'Sóknarleikurinn litríkur og 'hraði mikilt.
Mörkin létu ekki á sér standa, og það var Island,
sem skoraði. Ríkharður Jónsson skoraði þetta fyrsta
mark Islands í landsleik við Svíþjóð og hlutur hans
átti eftir að verða mikill í leiknum. En fleiri léku
líka frábærlega vel í íslenzka liðinu. Fyrir leikhléið
tókst Ríkharði aftur að senda knöttinn í sænska mark-
ið. 2—0 í h'álflei'k og áhorfendur trúðu vart sínum
eigin augum. Tvö 'glæsileg rnörk.
En áhorfendur áttu eftir að verða enn rneira hissa.
Síðari hálfleikurinn hófst og það liðu ekki nema ör-
fáar miínútur, þar til Ríkharður 'sendi knöttinn í þriðja
sinn í mark Svíanna. 3—0 og nú voru allir orðnir
sigurvissir.
En sænska liðið var ekki á því að gefast upp, I)ó
staðan væri allt annað en glæsileg fyrir það. Sænskir
fóru að skora og munurinn minnkaði — en Rí'kharður
Víkingurinn
mikli —
Guðjón Einarsson.
hafði ekki sagt sitt síðasta orð og skoraði fjórða
mark Islands á glæsilegan hátt. Svíar skoruðu og
staðan varð 4—3 fyrir ísland. Lokamínúturnar eru
einhverjar þær erfiðustu, sem áhorfendur hafa átt á
Melavellinum. Svíar sóttu og klukkan hreyfiðst varla.
Tekst þeim að jafna ? spurðu áhorfendur hvern annan.
En íslenzku strákarnir hörðust eins og 'ljón og loks
kom sú stóra stund, að dómari leiksins, Guðjón Ein-
arsson, flautaði leikslok. Þriðji stórsigur Islands
þennan föstudag 29. júní 1951 var í höfn — sætur
sigur gegn einu mesta íþróttaveldi heims á þeim ár-
um, Svíþjóð.
Já, þessi föstudagur í lok júní fyrir tuttugu og
tveimur árum var mikill sigurdagur og verður minnzt
meðan rþróttir eru stundaðar á íslandi. Hann var sig-
urdagurinn mikli í fslenzkri fþróttasögu — yliaði
Islendingum meira en sigrarnir miklu á Evrópumeist-
aramótinu í frjálsum íþróttum 'í Brussel árið áður.
Félagið okkar, Víkingur, átti þarna mikla fulltrúa.
Guðjón Einarsson, sem lengur Ihefur verið formaður
Víkings en nok'cur annar, hafði veg og vanda af vali
íslenz'ka landsliðsins í knattspyrnunni — dæmdi leik-
inn óaðfinnanlega, einnig að dómi Svía. Bjarni Guðna-
ison — nú alþingismaður og prófessor — lék sinn
fyrsta landsleik í knattspyrnunni þennan minnisverða
dag. Hann var frá'bær — þetta var bezti leikur, sem
hann nokkru sinni lék í knattspyrnu, og margir töldu
hann hezta leikmann íslenzua liðsins jafnt inn-
lendir sem erlendir. Hann var maðurinn bakvið hinn
snjalla leik íslands — stjórnaði spilinu — en auðvit-
að var þetta þó fyrst og fremist leikur Ríkharðs Jóns-
sonar, sem s’koraði fjögur mörk hvert öðru snjallara
— og slíkt gleymist aldrei. Hsím.
43