Víkingsblaðið - 01.05.1973, Blaðsíða 47

manna, sem þetta gera á einn eða annan ihátt. Ein-
Hver lífsnautn, sem laðar menn til þátttökunnar. Þann-
ig laðaðist Sigþvatur að Víking strax á unga aldri.
Sighvatur var hinn prúði og hljóðláti félagi. Hann
hafði sig 'lítt í frammi, en var þó fastur fyrir, ef á
reyndi og hafði óþrjótandi áhuga fyrir velgengni fé-
lagsins. Það eru ekki alltaf þeir, sem hafa hæst og mest
fer fyrir, sem marka dýpstu sporin.
Ungur að tárum hóf Sighvatur störf hjá Mjólkur-
félagi iReykjavíkur, en þegar Sundlhöll Reykjavíkur
var opnuð, tók hann þar við starfi og vann þar um
nokkurra ára skeið eða þar til hann réðst til Olíu-
félagsins Shell, sem umsjónarmaður með dreifingu á
ólíu og henzíni. Síðustu árin rak Sighvatur smásölu-
verzlun hér í borg.
Sighvatur átti um árahil sæti í stjórn Víkings og
fuiltrúaráði Jress. Hann var jafnan tillögugóður og
minnisstætt er, liversu hnyttinyrtur hann gat verið á
sinn fágaða hátt. Féiagsmál voru honum hugleikin
mjög og enda þótt oft vilji hvessa, þegar um félags-
mál er fjaliað, þá kom það trúlega bezt í ljós, hversu
orðvar Sighvatur ætíð var. Aldrei beitti iiann svo
orðum, að undan sviði. Á sinn hægláta hátt vann
hann vinfengi þeirra, sem hann umgekkst á lífsleið-
inni. Þegar Sighvatar er minnzt koma mér í hug orð
merks manns, sem sagði: Ég Ihefi oft barmað það að
hafa talað, aidrei að hafa verið þögull.
Rlessuð sé minning Sighvatar Jónssonar.
INP.
Tómas Pétursson
stórkaupmaður
Fœddur 19. september 1910.
Ddinn 16. ágúst 1969.
Þegar ég heyri góðs manns getið, hvarflar hugur-
inn ósjálfrátt til Tómasar Péturssonar. Hann var hinn
hógværi og prúði félagi í Víking, sem laðaði aðra
að sér vegna ljúfmannlegrar framkomu sinnar og
vakti hvarvetna hlýhug meðal félaganna, enda naut
Tómas ilíka trausts og -virðingar, hvar sem hann fór.
Fljótlega varð Tómas einn af máttarstólpum félgas-
ins bæði á feikvelli, sem og utan hans í félagslegu
starfi. Hann var mjög góður leikmaður enda var
Tómas valinn til að leika með fyrsta íslenzka lands-
liðinu í knattspyrnu, sem fór utan eða til Færeyja
árið 1929. Er það í minnum haft síðan, að þar skor-
aði Tómas mark, sem var hið fyrsta, er skorað var
af íslenzku landsliði á erlendri grund.
Að lobnu námi hér í Reykjavik hóf Tómas verzlun-
arnám í Englandi, en þegar heim kom gerðist hann
starfsmaður hjá Ólafi Gíslasyni & Co. og varð síðar
einn af meðeigendum fyrirtækisins og starfaði við
það til dauðadags. Á vegum kaupsýsiustéttarinnar
voru lionum faiin ýms trúnaðarstörf. Átti hann m. a.
um árabii sæti í stjórn Félags ísl. stórkaupmanna.
Tómas hafði mikinn áíhuga fyrir laxveiðum og
stundaði ihann Iþær gjarnan á hverju sumri og efiaust
má telja, að hinn ihógværi og friðelskandi maður
hafi kunnað vel að meta árinnar nið og útiverunnar
45