Félagstíðindi Starfsmannafélags ríkisstofnana - 15.10.1991, Blaðsíða 1

FELAGSTIÐINDI
Starfsmannafélags ríkisstofnana - 8. tbl. - 3\ árg. - október 1991
Leiðari
Nú eru næstum tveir mánuð-
ir síðan kjarasamningar runnu
út og samningar við ríkið um
nýjan samning eru hafnir. Hing-
að til hefur þó hægt gengið.
Samninganefnd SFR hefur átt
tvo fundi með samninganefnd
ríkisins en hún hefur upp á fátt
að bjóða annað en kjaraskerð-
ingu á næsta ári eins og lands-
menn hafa raunar margoft heyrt í máli fjár-
málaráðherrans. Frá upphafi hefur samn-
inganefnd SFR farið fram á að sérmál félags-
ins yrðu rædd og á seinasta fundi kom SFR
með skriflega ályktun um að samninganefnd
yrði skipt í þrjá hópa og farið væri í gegnum
öll sérmál félagsins í þeim. Ályktunin gekk
m.a. út á það að eftir 10 daga vinnu, sem ætti
að hefjast nú fljótlega, mundi vera búið að
finna fleti á sérmálunum og að samninga-
riefnd gæti síðan snúið sér að aðalkjara-
samning.
Leikar standa þannig nú að samninga-
nefnd ríkisins bað um frest til að geta komið
sínum tillögum á framfæri um hvernig bæri að
vinna að þeim. Teljum við líklegt að mjög fljót-
lega fáum við samningafund til að fara yfir
það hvernig vinnubrögð samninganefnd ríkis-
ins vill hafa á þessum sérkjarasamningum. Er
það von okkar að báðir aðilar geti fundið á-
sættanlegan flöt á sérkjaraviðræðunum.
Ráðamenn þessa lands eru um nú mjög
uppteknir af stórum tölum, þeir sjá fyrir sér
stórfelldan gróða af EES-
samningunum, milljarðatuga
fjárfestingu í álveri og raf-
orkuverum því tengdu o.s.frv.
Þegar svo stórt er hugsað
vilja smáar tölur oft gleymast.
Ráðherrarnir, með ráðherra-
launin, virðast eiga mjög
bágt með að skilja hvernig er
að draga fram lífið á 50.000
til 60.000 krónum á mánuði.
Samt er það ískaldur veru-
leiki fyrir fjölmarga félags-
menn í SFR og og fjölmargt
annað launafólk. Þeim, sem
eru á þessum lágu launum, þykir krafan um
70.000 krónu lágmarkslaun hvorki há né ó-
sanngjörn. SFR mun knýja á um þessa kröfu
á næstu fundum með fulltrúum ríkisins.
í þessari viku voru undirritaðir samningar
um aðild íslands að Efnahagssvæði Evrópu.
Samningamennirnir guma mikið af fram-
göngu sinni í því máli en þegar þeir eru
spurðir um einstök atriði er allt of oft svarað
með útúrsnúningum eða hártogunum eða
reynt að fullvissa menn um að þetta verði allt
í lagi. Ef af samningnum verður munu íslend-
ingar afsala sér hluta af dómsvaldi sínu, lög-
gjafarvaldi að verulegu leyti og takmarka
mjög möguleika sína til sjálfstæðrar hag-
stjórnar. Auk þess hefur verið margbent á að
þetta efnahagssvæði er ekkert annað en for-
dyri að beinni aðild að Efnahagsbandalaginu
en þeir sem þar lenda inn eiga sér naumast
útgöngu auðið og má í því sambandi minna á
orð Jóns Helgasonar forðum:
“Hægt er að festast, bágt mun úr að víkja. ”
Dómur Um daginn
Hæstaréttar og veginn
Launin endast í Einkavæöing-
tuttugu daga hvering hefur hún
tekist?