Félagstíðindi Starfsmannafélags ríkisstofnana - 15.10.1991, Qupperneq 4

4
.(^ Félagstíðindi SFR
Eiríkur Volsson
Um daginn og veginn
Ríkisstjóm Jóns Baldvins
og Davíðs hefur nú setið í
fjóra mánuði. A þessum tíma
hefur margt verið rætt en
minna gert. Sennilega væri
best að svo yrði áfram. Að
minnsta kosti lofa fréttir úr
herbúðum þeirra engu góðu.
En þetta er hreint ótrúlega
huglaus ríkisstjóm og það
lýsir sér einkum á tvennan
hátt. Annars vegar að þar á
bæ þora menn ekki að nefna
hlutina réttum nöfnum. Hins
vegar að allar þær aðgerðir,
sem hleypt hefur verið af
stokkunum, og hinar, sem
munu vera á leiðinni, beinast
að vamarlausu fólki.
■ ■■
A ámm áður lofaði íhald-
ið skattalækkunum en lítið
varð úr því. Nú segja þeir:
“Við hækkum ekki skattana,”
og efndimar em með endem-
um. Mikið skelfíng hljóta al-
mennir kjósendur þeirra
Davíðs og Þorsteins að vera
stoltir af sínum mönnum.
Þeir hækka nefnilega ekki
tekjuskattinn, ekki einu sinni
á hæstu tekjur. Og ekki
hækka þeir virðisaukaskatt-
inn, ætla bara að innheimta
hann víðar. Nei, þeir hækka
ekki skattana. Þeir hækka
bara allt annað. Þeir byrjuðu
á vöxtum af húsnæðislánum,
svo komu lyfin, bensínið, tó-
bakið og brennivínið. Skóla-
gjöld eiga líka eftir að hækka
en að kröfu Össurar og félaga
hans í baráttunni fyrir jafnað-
arstefnunni þá má það ekki
sjást í bókhaldinu. Þetta er
tómt mgl, Össur. Það er
minna hald í þessu en hvönn-
inni Þorgeirs forðum.
Nei, þeir hækka ekki
skattana.
Ég varð fyrir smá óhappi
snemma sumars og þurfti að
fara fjómm sinnum til læknis
vegna þess. Ég borgaði 900
krónur í hvert skipti og.þótti
það svo sem í lagi. í tillögum
ríkisstjómaminnar er gert ráð
fyrir að þetta gjald hækki í
1.500 krónur. 600 krónur
sinnum fjórir gerir 2.400 sem
ég hefði þurft að borga meira.
En þar er ekki öll sagan sögð.
Ég býst við að fleirum sé far-
ið eins og mér, að tekjur inn-
an skattleysismarka ganga
allar til fmmþarfa eins og
húsaleigu og matar. Ég leyfi
mér einnig að reikna með að
margir séu í þeim spomm að
eiga lítinn afgang af launum
sínum. Þess vegna þarf að
afla meiri tekna til að standa
undir hækkunum eins og
þessari. Ég þarf að vinna mér
inn 4.000 krónur til að eiga
2.400 þegar skattur hefur
verið tekinn frá. Taki maður
iðgjöld til lífeyrissjóðs og
stéttarfélagsgjald með inn í
dæmið þá þýðir þessi 2.400
króna hækkun í raun yfir
4.300 króna hækkun.
Nei, þeir hækka ekki
skattana.
Ég nefndi áðan að hug-
leysi ríkisstjómarinnar kæmi
fram í því hverra aðgerða er
gripið til. Þeir ætla sér nefni-
lega að sækja alla peningana
þangað sem fyrirstaðan er
minnst. Hvers vegna er fjöl-
skyldan skattlögð sérstak-
lega? Vegna þess að hún er
vamarlaus. Lægri niður-
greiðslur á landbúnaðarvör-
um koma fram í hærra vöm-
verði. Bammargt fólk kaupir
t.d. mikið af mjólk. Hver
neitar bömunum sínum um
mjólk? Varla nokkur maður -
og það vita bæði presturinn
fyrir austan og Jóhanna.
Blöndal veit það líka. Ég ótt-
ast að ríkisstjómin ætli sér að
ráðast á niðurgreiðslumar um
leið og kjarasamningum er
lokið.
Hver neitar bami sínum
um að fara í framhaldsskóla?
Enginn, og þess vegna em
skólagjöld ömgg tekjuöflun.
Og 8.000 krónur á bam verða
áfram 8.000 krónur á bam,
þó svo að Össur þori ekki að
láta upphæðimar sjást í bók-
haldinu. Hverjum ætli svíði
sárast lækkun bama- og
vaxtabóta? Varla stóreigna-
fólki. Varla hátekjuaðlinum.
Nei, ætli fjölskyldumar,
bamafólkið, verði ekki að
borga brúsann enn og aftur.
Fjölskyldan hefur ekki átt
sér nógu marga og sterka
málsvara hingað til. En nú
þykir mér keyra um þverbak.
A tyllidögum tala menn
fjálglega um fjölskylduna,
hún er gmnneiningin eða
homsteinn samfélags okkar.
Þessu er ég sammála en legg
víst aðra merkingu í hugtakið
en forysta íhalds og krata
gerir. Þeir telja fjölskylduna
nefnilega vera homstein
samfélagsins vegna þess að
það er svo auðvelt að láta
hana borga.
I nágrannalöndum okkar
horfir víða til vandræða
vegna minni bameigna á
sama tíma og fólk verður sí-
fellt eldra - án þess að deyja
eins og góður maður sagði.
Hvað okkur íslendinga varð-
ar þá höfum við getað litið
bjartari augum til þessa þáttar
samfélagsins en flestir aðrir.
En það virðist vera markmið
þessarar blessaðrar ríkis-
stjómar að fá þessu breytt til
hins verra. Það getur ekki far-
ið hjá því að aukin skatt-
heimta, sem harðast kemur
niður á bamafólki, leiði af sér
að fólk hugsi sig um oftar en
einu sinni og oftar en tvisvar
áður en það kemur sér upp
bömum.
■ ■■
Enn ein perlan á snúm
ríkisstjómar borgarstjórans
er hækkun á raforkuverði frá
Landsvirkjun. Nei, þeir em
ekki að hækka skattana,
blessaðir. Nú eigum við bara
að borga kosningavíxil Jóns
Sigurðssonar. Hann fær álver
og við álverð á rafmagnið.
Og Póstur og sími á að skila
meiri tekjum en áður í ríkis-
sjóð. Hver skyldi nú eiga að
borga það? Almenningur, er
það ekki. Nei, þeir hækka
ekki skattana.
Þeir tala um að fækka op-
inberum starfsmönnum. Sú
hugmynd virðist vera lítið
slípuð - eins og svo margar af
perlum Davíðs. Það er alveg
ömgglega hægt að fækka op-
inberum starfsmönnum án
þess að minnka þjónustu við
borgarana en þá þarf að
standa rétt að málum. Ekki
bara æða áfram í örvæntingu
hug- og dugleysis og skera
hæl hér og tá þar.
Bjóðum opinberum
starfsmönnum upp á góða
vinnuaðstöðu og laun sem
þola samanburð. Losum þá
undan klafa úreltra stjómun-
arhátta og gemm yfirmenn á
hveijum stað ábyrga fyrir
sínum rekstri. Þegar þetta
hefur verið gert þá mun opin-
beram starfsmönnum fækka -
án tilskipana. Og launa- og
rekstrarkostnaður mun verða
talsvert minni þrátt fyrir að
laun hvers og eins hækki tals-
vert.
■ ■■
Hvað skyldu launin mín
annars hækka mikið - eða lít-
ið - í komandi kjarasamning-
um? Seðlabankinn er búinn
að tilkynna að ekki sé hægt
að hækka laun. Flokkurinn,
sem einu sinni sagði “báknið
burt”, sækir nú stuðning í
einn aldeilis óþarfan hluta
báknsins, Seðlabankann, há-
borg íhaldsins, sem hefur
fengið að túttna út án sjáan-
legrar ástæðu.
Væra sjálfstæðismenn
samkvæmir sjálfum sér þá
mundu þeir sjá til þess að
Seðlabankinn kæmist aftur
fyrir í einni skúffu í Lands-
bankanum. Það er hæfileg
stærð. Þar með gæti Davíð
látið einn af draumum Jóns
Baldvins rætast og um leið