Félagstíðindi Starfsmannafélags ríkisstofnana - 15.11.1991, Page 1
FELAGSTIÐINDI
Starfsmannafélags ríkisstofnana - 9. tbl. - 3^. árg. - nóvember 1991
Leiðari
Flestum eru samningamálin
ofarlega í huga um þessar
mundir. SFR hefur átt í samn-
ingaviðræðum við ríkið síðasta
mánuðinn. Haldnir hafa verið
nokkrir fundir með samninga-
nefnd ríkisins en ekkert miðað í
samkomulagsátt. Við höfum farið
fram á að ræða fyrst sérmál,
sem brenna á okkur, þar sem við
teljum nauðsynlegt að ná fram leiðréttingum á
ýmsum hlutum sem ekki hafa fengist rædd í
samningum frá því 1987. Því miður hefur ekki
verið neinn hljómgrunnur hjá samninganefnd
ríkisins fyrir að fjalla um slík mál.
Það má segja að plaggið sem samninga-
nefnd ríkisins vildi grundvalla samningana á sé
hneyksli því það eina sem boðið er upp á eru
kjaraskerðingar og afsal réttinda. í því eru sex
eða sjö meginatriði. Þar er gert ráð fyrir að
kaupmáttur fari niður á næsta ári en hækki
hugsanlega þar næsta ár. Okkur er boðið upp á
að semja um annars konar lífeyrissjóðsréttindi
en við höfum nú sem þýðir ekkert annað en að
þau eigi að skerðast. Þá eru breytingar á fæð-
ingarorlofsréttindum og breytingar á veikinda-
rétti. Gert er ráð fyrir að fækka starfsfólki og
koma á launahvetjandi kerfi en ekki þó þannig
að um neinar hækkanir sé að ræða á launalið-
unum. Stefnt er að tilfærslum starfsmanna á
vinnustöðunum. Þegar búið er að ná þessum
árangri í samningum telur ríkið sig geta farið að
selja ríkisrekin fyrirtæki eins og kemur fram í
16. grein plaggsins: “Takist vel að innleiða
framleiðni sem hluta launakerfis samhliða
auknu sjálfsforræði stofnana opnast betri
möguleikar á útboðum og einkavæðingu á ým-
issi þjónustu ríkisins.”
Þetta eru auðvitað nákvæmlega sömu á-
herslur og lagðar eru í fjárlagafrumvarpinu og
svokallaðri hvítbók sem Viðeyjarhöfðingjarnir
hafa kynnt. En ekki eru þetta nú ný fræði. Með-
al annars hafa Englendingar búið við þessu lík
fræði um langan tíma sem teljast ættuð frá svo-
kallaðri járnfrú, Thatcher. Þar í landi hefur í
rúman áratug verið unnið markvisst að því að
draga úr þjónustu ríkisins og einkavæða ríkis-
fyrirtæki. Margar sögur hefur maður heyrt það-
3----------------------------------------------
an af versnandi þjónustu
sjúkrahúsa og skóla, af einka-
væðingu Pósts og síma þar
sem þjónustan er orðin þannig
að víða út um land er símkerf-
ið látið drabbast niður af því
það borgar sig ekki að gera
við það. Vatnsveituna hafa
þeir líka einkavætt en við slíka
starfsemi er ómögulegt að
hafa samkeppni. Einkavæð-
ingin hefur haft í för með sér
að þjónustugjöld hafa hækk-
að. Laun forstjóranna hafa líka
hækkað en laun undirmannanna ekki.
Hér hafa samkvæmt fjárlagafrumvarpinu ver-
ið boðuð þjónustugjöld ofan á þá skattbyrði
sem fyrir er. Það er gjörsamlega fyrir neðan all-
ar hellur að ráðamenn þessarar þjóðar skuli
voga sér að segja við almenning í þessu landi
að það fái þessa þjónustuna eða hina ókeypis.
Það er siðleysi gagnvart almenningi, sem auð-
vitað heldur þjóðfélaginu uppi með því að borga
skatta og skyldur, meðan fjármagnseigendur og
þeir, sem geta skammtað sér launin sín sjálfir,
borga ekki til þjóðfélagsins það sem þeim ber.
Það er orðið svo í þessu þjóðfélagi að fólk
vinnur mikla yfirvinnu til að hafa í sig og á. T.d.
hefur komið fram að meðalfélaginn í BSRB
vinnur 42,6 tíma í yfirvinnu á mánuði. Þessi
gegndarlausa yfirvinna kemur niður á heilsu
manna, heimilum þeirra og börnunum sem eru
að vaxa úr grasi. Síðan er alltaf rætt um raun-
tekjur fólks en ekki þær fórnir sem liggja að
baki þeim.
SFR hefur sett fram kröfugerð sem er hófleg
og getur engan veginn talist nein ógnun við
samfélagið, sama hvað frjálshyggjupostularnir
reikna. Þar er verið að ræða um 70.000 krónur
sem lágmarkslaun á mánuði og telst það nú
varla ofrausn. Við viljum að kaupmáttur verði sá
sami og árið 1987, vísitalan sé reiknuð út með
líku móti og nú og að hemill verði hafður á
verðbólgunni. Þá er gert ráð fyrir að skattleysis-
mörk verði hækkuð upp í 70.000 krónur. Þessar
réttlátu kröfur okkar hafa engan hljómgrunn
fengið hjá ríkinu og tel ég það sýna mikla óbil-
girni. Við félagar í SFR verðum að sýna að við
ætlum að standa við kröfugerð okkar og hvika
ekki. Við skulum ekki láta Thatcherdrengina
segja okkur fyrir verkum heldur þjappa okkur
saman í komandi kjarasamningum.
S.K.