Hinsegin dagar í Reykjavík - ágú. 2015, Blaðsíða 29

Trúin og samkynhneigðin
Þú segist hafa unnið mikið í þínum málum
með hjálp trúarinnar. Hafa komið upp
vandamál í sambandi við þína trú og
samkynhneigð?
Þegar ég var úti bjó ég um tíma á kristilegu
meðferðarheimili þar sem mér var sýndur
mjög mikill skilningur, þolinmæði og
kærleikur. Ég var í miklum andlegum
pælingum og hafði mikinn tíma til að pæla í
hvernig landið lægi. Sá sem rak heimilið var
prestur, ofboðslega kærleiksríkur maður.
Hann sagði alltaf við mig: „Ef þú ætlar
að vera hommi þá vona ég að þú verðir
hamingjusamur hommi.“ Ég á þessum
manni mjög mikið að þakka og verð bara
klökkur þegar ég tala um það.
Það var auðvitað ekki sömu sögu að
segja af öllum. Ýmsar kirkjur og trúarhópar
komu inn á heimilið utan úr bæ og
predikuðu að við færum til helvítis og allt
það. Ég bjó þarna í fjögur ár og það er
skiljanlegt að ég hafi orðið mjög ringlaður.
Ég vissi ekki hvað var rétt. Eitt kvöldið sat
ég undir kastaníuhnetutré og var í miklum
andlegum þönkum. Ég var mjög einlægur
og talaði við guð og bað hann að taka þetta
frá mér ef þetta væri svona ofboðslega
rangt.
Í dag trúi ég tvímælalaust á æðri
máttarvöld. Ég trúi því að ef ég dæmi ekki
aðra og ef ég reyni bara að koma fram
við aðra eins og ég vil láta koma fram við
mig, þá leyfi guð mér að vera sá sem ég
vil vera. Það eru mín skilaboð til hinsegin
fólks, af því að ég veit að margir eru með
komplexa varðandi Biblíuna og guð. Ég gat
ekki séð þegar ég las guðspjöllin að Jesú
talaði sjálfur gegn samkynhneigð. Þeir einu
sem Jesú dæmdi voru hræsnararnir og þeir
sem voru að kenna vitlaust. Ég set ekki
samasemmerki á milli þess sem Jesú boðaði
og þess þegar einhver segir við mig að ég
muni fara til helvítis. Ég trúi því að líf mitt
í dag sé sönnun þess að guð sé ekki á móti
samkynhneigð, því ef hann væri það væri líf
mitt ekki jafn gott og það er.
Sjálfsfordómar
Hefurðu fundið fyrir fordómum í þinn garð
eftir að þú greindist með HIV?
Ég var með mikla fordóma gagnvart sjálfum
mér eftir að ég greindist með HIV en núna
hef ég komist að því að maður er fyrst og
fremst að dæma sjálfan sig þegar maður
er að pæla í því hvað öðrum finnst. Silla
félagsráðgjafi [Sigurlaug Hauksdóttir,
yfirfélagsráðgjafi hjá sóttvarnasviði
Landlæknisembættisins] var búin að hvetja
mig til að mæta á fundi hjá HIV-Íslandi en
ég sagðist ekki hafa neitt með það að gera.
Ég var lengi á því að ég ætlaði að heiðra
minningu þeirra sem dóu með því að vera
ekkert að kvarta og fara í einhver samtök.
Ég komst svo að því að ég var stútfullur
af fordómum gagnvart sjálfum mér, fór að
mæta á fundi og nú er ég kominn í stjórn
félagsins!
Ég trúi því að við höfum um tvennt að
velja þegar eitthvað svona gerist, hvort sem
það er HIV eða alkóhólismi eða eitthvað
annað sem við ráðum ekki við: að skríða
undir sæng eða láta erfiðleikana styrkja
okkur. Það er ekkert alltaf auðvelt en ég
hef tekið þá ákvörðun að nýta mér þetta og
taka þátt í þessu starfi til að hjálpa mér og
öðrum.
Skemmtanalífið
Áður fyrr fór ég mikið á skemmtistaði og
fannst gaman að fara með einhverjum
heim en ég geri mér grein fyrir þeim
takmörkunum sem mér eru settar í dag. Ég
get ekki neitað því að ég hef fundið mikið
fyrir því. Þetta eru samt mest takmarkanir
sem ég hef sjálfur sett mér því læknirinn
minn segir mér að ég sé ekki smitandi. En
ef við horfum á jákvæðu hliðarnar; langar
mig ennþá að stunda skyndikynni? Ég
er kominn á það stig í dag að mig langar
ekkert til þess. Síðan ég kom heim hef ég
ekki farið mikið á skemmtistaði en hef mest
verið að einbeita mér að mínum bata frá
áfengi og fíkniefnum.
Ég hef persónulega ekki fundið fyrir
áþreifanlegum fordómum gagnvart mér.
Ég er mest í kringum skilningsríkt fólk sem
er að reyna að koma sér út úr heimi fíknar.
Í dag geri ég mikla kröfu um að líf mitt sé
næringarríkt og ég er ekki í kringum fólk
sem ég finn að gæti átt til einhverja svona
fordóma.
Vill hjálpa öðrum
Að lokum, hvernig sérðu framtíðina fyrir
þér?
Mjög bjarta! Ég er í dag í fyrsta sinn að
elta drauma mína í tónlist. Ég sé fyrir mér í
framtíðinni að ég geti notað mína reynslu
til að hjálpa öðrum, sérstaklega einmitt
hvað varðar að víkka sýn fólks. Ég skora á
fólk að leita sér þekkingar í stað þess að
dæma fólk, því með því að dæma aðra erum
við að dæma okkur sjálf í leiðinni.
The hardship makes you stronger
Ragnar Erling Hermannsson was
diagnosed as HIV-positive a few years
ago when he was brought to a hospital,
seriously sick, and found out that he had
AIDS. In this interview he talks about his
childhood, being bullied and his love of
Tina Turner; the drug addiction and his
journey towards attaining self-respect,
as well as his fear of HIV and the shock
that followed his own diagnosis. Ragnar
is now a sober, healthy and active young
man, and he responds well to the HIV
treatment. He finds strength in the
difficulties he has faced, and in the future
he hopes to help others to do the same.
Ég trúi því að við höfum um
tvennt að velja þegar eitt-
hvað svona gerist, hvort sem
það er HIV eða alkóhólismi
eða eitthvað annað sem við
ráðum ekki við: að skríða
undir sæng eða láta erfið-
leikana styrkja okkur.
„
“
29