Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 2020, Blaðsíða 113

Náttúrufræðingurinn - 2020, Blaðsíða 113
Tímarit Hins íslenska náttúrufræðifélags 113 GRÍPA ÞARF TIL AÐGERÐA TIL VERNDAR ÞINGVALLAVATNI Niturmengun og hlýnun ógna bláma og tærleika Þingvallavatns. Hitamæl- ingar allt frá 1962 sýna að Þingvallavatn hefur hlýnað umtalsvert auk þess sem nitur berst í æ meira magni út í vatnið og virkar sem áburður fyrir þörunga- gróðurinn. Í ljósi þessara staðreynda eru eftirfarandi kröfur UNESCO sér í lagi þýðingarmiklar: • Allt Þingvallavatn er verndað sem hluti af heimsarfinum vegna bleikju- afbrigðanna fjögurra sem þar þrífast. • Öll barrtré skulu fjarlægð – níu tegundir alls – og upprunalegur gróður í þjóðgarðinum skal verndaður. • Fjarlægja ber alla sumarbústaði innan þjóðgarðsins. AF HVERJU ERU KRÖFUR UNESCO RÉTTMÆTAR? NITURMENGUN AF MANNAVÖLDUM Bæði Mývatn og Þingvallavatn eru menguð af seyru – sem stafar af frárennsli frá sumarbústöðum, landbúnaði, hót- elum, ferðamannafjölda sem er yfir einni milljón á ári, og vaxandi bílaumferð sem spýtir út nitri. Þekkt er leirlosið í Mývatni, þegar þykk súpa af blágrænbakteríunni Anabaena myndast í yfirborðinu og lokar fyrir allt ljós niður í vatnið og til botns- ins. Niturmagnið eykst ört því Anabaena bindur og nýtir nitur úr andrúmsloftinu. Þetta á sér einnig stað í Þingvallavatni, en í minna mæli en í Mývatni. Nitur berst einnig í Þingvallavatn vegna umferðar um þjóðgarðinn. Hún hefur aukist veru- lega vegna hraðbrautarinnar sem lögð var yfir Lyngdalsheiði. Vegagerðin hefur svikist um að mæla bílamengun af loft- bornu nitri þrátt fyrir að umhverfisráð- herra hafi sett það sem skilyrði við leyfis- veitingu fyrir hraðbrautinni 2007. Efnaskipti í Þingvallavatni eru flóknari en í Mývatni enda er vatnið gríðarstórt. Engu að síður eru hættumerkin greini- leg: Niturmagn í Þingvallavatni 25-fald- aðist á tímabilinu 1980–2010. Magn þör- ungasvifs er marktækt meira nú en fyrir 3–4 áratugum og er aukningin tvö- til fjórföld. Ef svo heldur fram sem horfir er hætt við að blámi og tærleiki Þing- vallavatns víki fyrir vaxandi þörunga- gróðri. Ef þörungum fjölgar minnkar rýni og ljósið nær ekki jafn langt niður í vatnið. Þá gæti Þingvallavatn breyst úr tæru og bláu vatni í grænt og gruggugt eins og dæmi eru um erlendis. Rotþrær duga ekki. Hvers vegna ekki? Rotnunin er of hæg og raunar nánast engin, enda frost í hraununum næstum hálft árið. Seyran safnast því upp og sytrar út í niturvana vatnið í gegnum gisið og gegndræpt hraunið. Það verður að skipta rotþróm út fyrir tanka úr stáli eða plasti og flytja seyruna út fyrir vatnasviðið, seyru sem kemur frá yfir 500 sumarbústöðum umhverfis vatnið og frá einni milljón gesta sem heimsækja Þingvallavatn árlega. Aðeins þannig verða skilyrði UNESCO um verndun Þingvallavatns, búsvæðis bleikjunnar, uppfyllt. SUMARHÚS Í EINKAEIGU Sorglegt er virðingarleysi yfirvalda fyrir friðun þjóðgarðsins. Fljótlega eftir stofnun hófst mikil úthlutun sumarbú- staðalóða innan þjóðgarðsins, og einnig á Kárastaðanesi og í landi Heiðarbæjar. Um leið og Gjábakkinn var tekinn inn í þjóðgarðinn hófst úthlutun lóða þar. Þegar möguleikarnir voru þrotnir á nefndum stöðum var farið í Kaldár- höfðaland, sem er ríkisjörð, og lóðum úthlutað á Eldborgahrauni. Þegar það var stöðvað var úthlutun flutt suður fyrir Sog að Úlfljótsvatni í Grímsnesi. Þingvellir er þjóðgarður þar sem allsherjarþingi Íslendinga var komið á fót árið 930. Kom þingið þar saman undir berum himni allt til 1798. Þing stóð yfir í tvær vikur í senn og á þeim tíma settu þingmenn lög, miðluðu málum og kváðu upp dóma. Þingvell- ir hafa djúpstæða sögulega og táknræna merkingu fyrir íslensku þjóðina. Heimsminjastaðurinn er á virku gosbelti og innan hans er Þingvallaþjóðgarður og leifar Alþingis sjálfs, þar sem sjá má tóftir um 50 búða sem byggðar voru úr torfi og steini. Talið er að finna megi á staðnum mannvistarleifar allt frá 10. öld neðan moldar. Til heimsminjastaðarins heyra leifar af búsetulandslagi frá 18. og 19. öld, Þingvallakirkja og við hlið hennar Þingvallabær, og bleikjan í Þingvallavatni (e. ... and the population of arctic char in Lake Þing- vallavatn). Í þjóðgarðinum má sjá ummerki um það hvernig landið var mótað til landbúnaðar í rúm 1000 ár. (Lbr. höf.). Stutt lýsing Heimsminjaráðsins (World Heritage Centre) á Þingvallaþjóðgarði:2 UNESCO setti fram þýðingarmiklar kröfur í fimm liðum í bókun við verndaráætlun þjóðgarðsins 2004–2014. Þar er mælst til þess (e. recommended) að stjórnvöld beiti sér skjótt til að framfylgja áætlun- um (e. act quickly to give effect to various programmes), m.a. með aðgerðaáætlun um stigvaxandi uppkaup sumarhúsa í þjóðgarðinum, ströngu eftirliti með frárennsli frá mannvirkjum sem liggja að Þing- vallavatni og aðgerðaáætlun um að fjarlægja barrtré af erlendum upp- runa úr öllum þjóðgarðinum (nema danska minningarlundinn, Furu- lundinn) og gróðursetja í stað þeirra upprunalegar íslenskar tegundir. FRIÐUNARTEXTI UNESCO 2 Þýðing höfundar á texta UNESCO: Lýsing heimsminjastaðar nr. 1152 á vefsvæði Heimsminjaráðsins, World Heritage Centre (Þingvellir National Park – Brief synthesis). Slóð: https://whc.unesco.org/en/list/1152
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.