Fréttablaðið - 06.11.2021, Qupperneq 10

Settur ríkislögmaður telur
drátt á því að Guðjón Skarp-
héðinsson dró framburð
sinn í Geirfinnsmáli til baka
mögulega hafa átt þátt í að
sakborningar voru sakfelldir í
málunum.
adalheidur@frettabladid.is
GEIRFINNSMÁL Aðalmeðferð í þrem-
ur bótamálum vegna Guðmundar-
og Geirfinnsmála fór fram í Lands-
rétti fyrir helgi. Í þeim gera Guðjón
Skarphéðinsson og dánarbú Krist-
jáns Viðars Júlíussonar og Tryggva
Rúnars Leifssonar kröfur um samtals
4,6 milljarða á hendur ríkinu. Þeir
hafa áður fengið greiddar samtals
um 500 milljónir í bætur.
Málflutningur hverfðist að mestu
um hvort eigin sök bótakrefjenda
væri fyrir hendi og hvort hún ætti
að hafa áhrif á bótarétt þeirra sem
sýknaðir voru í Hæstarétti 2018.
Andri Árnason, settur ríkislög-
maður, lagði áherslu á að sögu-
sagnir eða sögur um hvarf Geirfinns
hefðu komið fram mjög fljótlega við
skýrslutökur af sakborningum. Því
hefði hin langa eingangrunarvist og
önnur meðferð á sakborningunum
ekki áhrif á bótagrundvöllinn.
„Þessi skýrslugjöf í málinu hafði
veruleg áhrif á framvinduna og það
hefur, samkvæmt dómaframkvæmd
Hæstaréttar, bein áhrif á bótafjár-
hæðina,“ sagði hann. Stefnendur
hefðu sjálfir með skýrslum sínum
stuðlað að röngum dómum.
Þá gat hann þess að Guðjón Skarp-
héðinsson hefði ekki dregið fram-
burð sinn til baka í málinu fyrr en
13 árum eftir að dómur var kveðinn
upp árið 1980. Með því hefði hann
ef til vill átt þátt í því að sakborning-
arnir voru ekki sýknaðir í upphafi.
Þessu mótmæltu lögmenn stefn-
enda. „Það var ekki umbjóðandi
minn sem leiddi lögregluna á villi-
götur, það var lögreglan sem leiddi
hann á villligötur,“ sagði Ragnar
Aðalsteinsson, fyrir hönd Guðjóns
Skarphéðinssonar.
Halldór Kristján Þorsteinsson,
sem flutti mál dánarbús Kristjáns
Viðars Júlíussonar, sem prófmál,
leitaðist við að setja í samhengi hug-
myndir setts ríkislögmanns um
eigin sök Kristjáns Viðars; að hann
hefði átt sök á því með einhverjum
sögum í upphafi að Guðjón hefði
verið dreginn inn í málið. Guðjón
hefði hins vegar borið ábyrgð á því
að allir hefðu ekki verið sýknaðir, af
því hann dró ekki framburði sína til
baka fyrr en löngu síðar.
„Þegar maður metur þetta svona
er eins og um sameiginlega eigin sök
sakborninga í þessu máli sé að ræða,
þar sem hlutur hvers sakbornings í
sakfellingu annars á að hafa leitt til
þess að hver um sig hafi sýnt eigin
sök, sem á að hafa valdið rangri sak-
fellingu. Þetta stenst að sjálfsögðu
ekki skoðun,“ sagði Halldór og gat
þess að jafnvel þótt yfirlýsignar Guð-
jóns hefðu haft áhrif á niðurstöðu
dómsins 1980, hefði það ekki verið
Kristjáni Viðari að kenna og ætti
ekki að hafa áhrif á bætur til hans.
Þá var einnig að nokkru tekist á
um hvort kröfurnar væru fyrndar.
Lögmenn bótakrefjenda vilja miða
við það tímamark þegar sýknudóm-
ur var kveðinn upp, en að mati ríkis-
lögmanns hefðu stefnendur getað
sótt bótamál mun fyrr og án tillits til
sýknudóms, þar sem ill meðferð væri
alltaf ólögmæt, óháð sekt eða sýknu.
Stefnendur lögðu hins vegar áherslu
á að hin ólögmæta málsmeðferð frá
öndverðu hefði valdið því að rangur
dómur var kveðinn upp í málinu.
Dóms í málinu er að vænta í næsta
mánuði. n
Það var ekki umbjóð-
andi minn sem leiddi
lögregluna á villigötur,
það var lögreglan sem
leiddi hann á villli-
götur.
Ragnar
Aðalsteinsson
lögmaður
●
Yfirlýsingar Guðjóns ekki Kristjáni að kenna
Dómkröfur á hendur ríkinu:
Guðjón Skarphéðinsson ............................................................. 1.305.780.170 kr.
Dánarbú Tryggva Rúnars Leifssonar ....................................1.644.672.833 kr.
Dánarbú Kristjáns Viðars Júlíussonar ..................................1.654.854.720 kr.
Janúar 1980, Guðmundar- og Geirfinnsmál tekin fyrir í Hæstarétti. Einn sakborninga stígur út úr lögreglubíl.
10 Fréttir 6. nóvember 2021 LAUGARDAGURFRÉTTABLAÐIÐ