Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2004, Qupperneq 152

Múlaþing
Málmfríður Jónsdóttir eldri
Málmfríður Jónsdóttir, f. um 1800 var
dóttir Jóns Bessasonar og Kristínar
Þorvarðardóttur, sem þá bjuggu á
Ormarsstöðum. Eftir lát manns síns var
Kristín tvö ár í Refsmýri með börn sín en
fór þaðan 1817 eins og áður var sagt.
Málmfríður var vinnukona á ýmsurn bæjum
og lést þar árið 1854. Var þá orðin 86 ára að
aldri.
Ætla má að árin þeirra Guðbjargar
Sigfúsdóttur og Jóns Jónssonar í Refsmýri
hafi liðið í rósemd og öryggi við önn
búskaparins og amstur dægranna. Jörðin er
ekki stór en hentug til Qárgeymslu,
heyskapar og beitar en stutt í afrétt í
Refsmvri. úr aðalmanntölum og kirkjubókum.
Nöfn 1835 "40 "45 "50 "55 "60 "65 "70 "75
Jón Jónsson bóndi 35 40 46 51 55 60 64
Guðbjörg Sigfúsd. kona hans 35 40 46 51 55 60 64 69 74
Ragnhildur Pálsd. d..hennar 16 21
Sigfinnur Páls. s. hennar 12 17 51
Sigurbjörg Pálsd. d. hennar 10 15
Jón Jónsson barn hjóna 3 9 14 19 24 29 43
Málmfríður Jónsd. barn hjóna 4
Páll Jónsson barn hjóna 4 9 14 19
Guðný Jónsdóttir barn hjóna 3 8 18 23 26 31 36
Sigfús Jónsson barn hjóna 3 5 13 18 22 27 32
Kristín Þorvarðar. m. bónda 78 83
Guðrún Bessad. vinnukona Málmfríður Jónsd. systir b. 16 51 56
Guðbj. Þórðard. h. fósturb. 17 22 26
Jón Jóhannesson tökubarn Sigfinna P. Sigurðard. " 2 8 6
Gróa Halldórsd. tökukerling Katrín G. Sigfinnsd. tökubarn 61 10
Gunnlaugur Sveinsson bóndi 30 35
Guðbjörg Gunnlaugsdóttir 3 8
Guðný Jónsd. sveitarbarn 8 13
Salný Sveinsd. vinnukona 30
Stefanía Halldórsd. " 24
Aðalmanntöl 1835-1860 voru skráð með 5 ára millibili. Aldurstölum fólksins ber stundum ekki
saman við skrá um fædda og skírða. Tölurnar 1865-1870-1875 eru fengnar úr sóknarmannatölum og
ber stundum ekki nákvæmlega saman við skrá um skírða.
í Fellum, þ.á.m. Krossi en kom aftur í
Refsmýri og var vinnukona hjá Jóni bróður
sínum og Guðbjörgu Sigfúsdóttur árin 1846
-1860, er hún lést. Tók til sín telpu,
Guðbjörgu Þórðardóttur frá Krossi. Olst
hún upp á vegum Málmfríðar í Refsmýri frá
1847 til fullorðinsára. Málmfríður sá einnig
til með móður sinni eftir að hún var orðin
öldruð. Kristín kom aftur í Refsmýri 1842
heiðinni. Búskapur þeirra hefur að líkindunr
verið í jafnvægi frá ári til árs. Hjónin voru
bæði komin á fjórða áratug ævinnar er þau
hófu búskapinn þar, bæði aldamótabörn og
því lífsreynd.
En búskapur er eitt og barnalán er
annað. Áður hefur komið fram að þau
misstu tvo drengi kornunga og tvö
uppkomin börn, sem voru sitt hvoru megin
150