Heilsuvernd - 01.08.1948, Qupperneq 10

Jónas Kristjánsson:
Forlög
eða álög
Forlög koma ofan aö,
örlög kringum sveima,
álög koma úr ýmsum staö,
en ólög fceðast heima.
Mér flaug í hug þessi gamla vísa, sem eignuð er Páli
Vídalín, lögmanni, er eg fyrir nokkru sá þess getið í dag-
blöðum, að 13 ára stúlkubarn hefði dáið úr sykursýki eftir
nokkurra ára harða baráttu við þennan sjúkdóm.
Það verður enginn héraðsbrestur, þótt barn eða efnileg-
ur unglingur deyi. „En ilmur horfinn innir fyrst, hvers
urtagróðinn hefir misst.“ Vaninn breiðir gleymskubrekán-
ið yfir flestar misfellur. En þjóðarskaði er þetta, og ábend-
ing um, að læknisfræðinni er ábótavant ennþá.
Á sjúkdóma er vanalega litið sem eitthvað óhjákvæmi-
legt. En hinir lærðustu meðal lækna hafa haldið því fram,
að sjúkdómar, og þá ekki sízt hrörnunarsjúkdómar, stafi
af orsökum, sem unnt væri að koma í veg fyrir, ef þekking
læknisfræðinnar væri í bezta lagi.
Sykursýkin er tiltölulega nýlegur sjúkdómur hér á ís-
landi. Má segja, að hún sé nýlegt blóm í aldingarði sjúk-
dóma eða vanþekkingar. Hitt er ískyggilegt, að þetta blóm
er í hraðri þróun og vexti allsstaðar meðal vestrænna
menningarþjóða. Hér á Islandi telja læknar, að hún hafi