Heilsuvernd - 01.03.1952, Blaðsíða 25

HEILSUVERND
21
þarf að hagræða þeim a. m. k. tvisvar á dag, ef um nokkurt
magn er að ræða, einkum fyrst í stað. Þegar bezt gegnir,
eru jurtirnar allt að viku að þorna í hjalli, svo að hægt sé að
láta þær í þéttari poka. Sumar jurtir þurfa þó enn lengri
tíma til að þorrna, sérstaklega baldursbráin og vallhum-
allinn, sem mér finnst nærri ógjörningur að þurrka nema
við ofnhita. Og helzt kysi ég þá leið, af þeim, sem ég þekki
enn sem komið er, að þurrka allar drykkjarjurtir við hæg-
an ofnhita. Það hefi ég gert í viðlögum i seinni tíð, og reyn-
ist það margfalt fljótlegra og virðist ekki hafa áhrif á bragð-
ið.
Þegar jurtirnar eru orðnar svo vel þurrar, að örugt sé
fyrir myglu, kemur að því að blanda þeim saman, annað-
hvort eftir vigt eða af handahófi. Hefi ég nokkuð notað
síðari aðferðina í seinni tíð. Og nú eru hlutföllin allt önnur
en í byrjun. Eg verð að láta nægja að geta hér um aðeins
eina samsetningu fjögurra algengustu tegundanna, sem ég
nefndi í upphafi. Eg blanda jafnan saman einu kílógrammi í
einu, og verður blandan sem hér segir:
Blóðberg 400 gr., vallhumall 150 gr., rjúpnalauf 200 gr.
og ljónslöpp 250 gr. Með þessum hlutföllum ætti drykkur-
inn að geta orðið ljúffengur. Eg set allt í eitt ílát og smækka
jurtirnar með sauðaklippum. Hræri þeim síðan saman og
set þær til geymslu í loftþétt ílát.
Með þessar þurrkuðu jurtir er farið eins og venjulegt te,
þær settar í pott eða tepott og hellt á þær sjóðandi vatni
og látið standa um stund, áður en drykkurinn er fram-
reiddur. Lætur nærri, að um eina teskeið eða eitt gramm
af hinum þurrkuðu jurtum þurfi í bollann, og betra er að
hafa drykkinn ekki mjög sterkan. Hella má oftar en einu
sinni á sömu jurtirnar.