Heilsuvernd - 01.03.1952, Blaðsíða 29

HEILSUVERND
Fjórar sjúkrasögur.
Birgir Kling frá Borás hafði verið magaveikur frá því
1938, en þá var hann rúmlega þrítugur. Hann þoldi ekki
steiktan mat, ekki krydd og ekki gróft brauð og varð því
að borða hvítt brauð og annað mjúkmeti. Þar við bættist, að
hann hafði ofnæmi fyrir ýmsum efnum, svo sem sápulöðri,
tóbaksreyk og yfirleitt allskonar ryki eða óhreinindum í
loftinu. Ofnæmið lýsti sér í því, að hann fékk kvef og ákaft
nefrennsli, sem varaði ekki minna en 12 klukkustundir í
senn og gat brotizt út oft í viku. I þriðja lagi þjáðist Birgir
af höfuðverkjarköstum, sem hann átti vanda til frá bernsku,
en ágerðust með aldrinum.
Vorið 1949 hlýddi hann á fyrirlestur hjá Are Waerland.
Hugsaði hann sér að gera tilraun með breytingu á mataræði
sínu, og kona hans var fús til að taka þátt í henni. En bat-
inn kom ekki samstundis, og liðu nokkrar vikur, áður en
Birgir gat greint veruleg batamerki. En hann var staðfast-
ur og ákveðinn í að reyna til þrautar. Og smátt og smátt
létu sjúkdómseinkennin undan síga. Að ári liðnu voru nef-
rennslisköstin með öllu um garð gengin, höfuðverkurinn
einnig, og Birgir þolir nú hvaða grófmeti sem er, eins og
hann hefði aldrei kennt sér nokkurs meins.
Egron Palmqvist, ritstjóri, segir svo frá, að frá því um
tvítugt hafi hann þjáðst af húðsjúkdómi, sem þekktir sér-
fræðingar gátu ekkert við gert. Frá því um hálfþrítugt
átti hann vanda til að fá slæma hálsbólgu og tungusviða,
sem þjáði hann dag og nótt. Hann var alltaf með sprungin
munnvik, og rúmlega hálfsextugur fékk hann langvinna
liðagigt upp úr einu hálsbólgukastinu, og ágerðist liðagigt-
in eftir nokkurra mánaða sjúkrahúsvist.
Þá kynntist hann waerlandshreyfingunni og gjörbreytti
lifnaðarháttum sínum. Eftir þriggja ára mjólkur- og jurta-
neyzlu, aðallega hráfæði, er hann að heita má albata.
(ÚrWMM).