Alþýðublaðið - 13.08.1925, Síða 3
KBPVBtfBrXBIV
3
atvlnnuvegSnna osr þv( nauðsyn,
að lytt sé uudir umbætur í því
efnl, og það er anginn vafi á
því, að vaxtaiækkun yrði ( því
©fnl mjög öflug Iy tistöng.
Krafan um yaxtalækkun cr
því lffsneuðeynleg krafa, og það
ættl að mega ætlast til þees a(
þeim, sem fengin feefir verið
meðferð fjármáia þjóðarinnar, að
þeir gætu fuilnægt henni jafn-
framt felnni um gengishækkun,
þótt lsg, hugsun og athafnir
þurfi vltanlega til þess að koma
þvf f kring. Þeir, sem með ijár
málln fara, eru fæstir á þeim
suitnríaunum að minsta kostl, að
ósanngjarnt só að ætlast tii sæmi-
legrar vlnnu af þeim, þegar þörf
krefur, og ekki er svo sem að
leggja þutfi iffið í hættu tll þess
að leysa úr þessu skipulagsvið-
faogsetnl, þótt það gerlst auð-
vitað ekki af sjálíu sér.
Leiguokur húseigenda
i DanmBrku,
I >Foiltiken< 18. júlf segir
formaður bandalags leipjenda-
féiaganna í Danmörku, Valde-
mar Sörensen stórkaupmaður,
frá þvt, hvernlg húselgendur f
dönskum bæjum nota sér hús-
næðisvandræðio tli þess að okrá
á húsnæðinu. Verkbann atvlnnu-
rekenda hefir tafið fyrir bygg-
ingum, og húseigendur færa sér
það f nyt til þess að hækka
leiguos. Leigjendum er sagt
upp alveg að ástæðulausu, þvi
að húseigendurnir eru vjssir um,
að nýir leigjendur verða að fall-
ast á hverau ósanngjarnar kröfur
setn eru. I 6 bæjucn befir 5000
leigjendum verið sagt upp í
þessu skynl, Qg vfðast er svo
ástatt, að húselgendum hefir ekki
tekist að hækka loiguna á ann-
an hátt œeð *óðu móti. Leigj-
endafélagið fullyrðir, að hér sé
ekki uœ það að ræða, að hús-
éigendur noti tsér réttinn tli upp-
sagnar til þeas að losna við
>slæma leigjeudur<, heldur beint
til þesit að græða á feúsnæðis-
vandræóunum. Þess vegna feefir
íélagið farlð fram á það við
dómsmálaráðuneytlö, að fluto-
lnpsd»(?urinn vt rði færður aftur.
Enn fremur htfir fétaglð mælst
tii þess við innanrfkisráðuueytið,
að sett vætu lög um, að hús
næði skuii ver i óuppsegjaniegt
í þrjú ár utan höíuðborgarinnar.
Frá tlexíkð.
I Mcxfkó ®r verkamannastjórn
vlð völd, Rikisíorsetion, sem
hoitir Cailes, et hershö ðingi og
jafnaðarmaður. Hefir stjórn hans
látlð sér eloka - ant nm, sð hín
afarmiklu náttú u-uðæfi iacddns
séu notuð þantig, að þau verði
landdns elgio börnum að sem
mestu gagci.1) En tuðkóngnm
Bandarlkjanna ®r þessi atefna
ekki að skapi. I Mexfkó er gam-
all, aikunnur ræningjaforlugi, sem
Huerta heitir, og hafa olíukóng-
ar og auðmenn Bandarfkja teklð
hann f sfna þjónustu tll þess að
koma á stjórnarbyitingu f land-
inu, og strypa verkamannastjórn-
um. Er sagt, að þeir verjl í
þetta mörgum milljÓHum dollara.
Á Huerta að safna málaliðl og,
hefir hann nú nm 4000 manna
her, en upprdsnia á þó nkki
að byrja fyrrl en hann hefir 20
þús. uudir vopr.um.
Nýlega senái Huerta trúnað-
armann sinn, Richard Cole, til ;
Washinston. Átti hann að helm-
sækja Cooíidge torseta f >hvfta ;
húsinu< (rorsetabÚBtaðnum) En úr j
vlðtali varð þó ekki, þvf að Coo-
lidge lét skila þvf, að hann væri
ekki helms(il). Má nokkuð af
þestu mðrka, hvers kenar menn
það eru, aem ameríska auðvafd-
ið ætiar að not i tll hryðjuverk-
anna f Mrxt'kó. Ekki er búist við,
að stjórnbyitingaráform þelrra
takist.
1) í Mexikó e:u meatu olíulindir
heimsins og við hafnir á Mexíkóflóa er
heimsmarkaðsyerð steinolíunnar ákveð-
ið. Þess vegna var í samningi landsverzl-
unar við Britieh Petroleum innkaups-
verð olíu miðað við verð áMexíkóflóa.
En á þinginu í vetur réðst Jón Þor-
láksson fjármálaráðherra á samninginn,
einmitt fyrir þetta, og ,trú8i* því ekki,
að eigi vseri hœgt e 5 fá olíuna ,billegri*,
t. d. í Lundúnum, þegar búið veeri að
flytja hana yfir hafcð(li).
Málnlogarvðrur.
Zinkhvíta, blýhvíta, femisolía,
þurkefni, terpentína, þurrir
litir, Japanlakk, eikar og
Kópal-lökk og margt fleira,
Géðar vernr. Odýrar v0rnr.
Hf rafmf. Mti & Ljðs,
Laagavegi 20 B. — Síml 830.
Verkamaðnrinn,
blað verklýðsfélaganna á Norðurlandi,
flytur gleggstar fréttir að norðan.
Kostar 6 kr. árgangurinn.,
Gerist kaupendur nú þegar. —
Askriftum veitt móttaka á afgreiðslu
Alþýðublaðsine.
Sjð landa sýn.
(Frh.)
Frá Mjóaflröi fór Gullfoss aftur
til SeyöisfjaríSar, sn þaöan eftir
klukkan tólf um nóttina, þvf að
þá fyrst var komið að áætlunar-
degi, til Norðfjarðar. Þar vai nokkru
af vörum skipað á land um morg-
uninn, en ekki kom ég þar á land.
Síðan varhaldið til Reyðarfjarðar.
Var talsvert af vörum þangað, og
fór ég með fleirum þaðan til
Eskifjarðar, en þangað skyldi Gull
foss koma á eftir. Seinkaði því til
morguns, og var ég á Eakiflröi
um nóttina í góðu yflrlæti hjá
; kunningja minum og stóttarbróð-
; ur, Halldóri Stefánssyni, áður
prentara og nú bankagjaldkera. og
fræddist af honum um staðinn og
hag hans, Frá Eskifirði var haldið
til Fáskrúðsfjarðar að morgni, en
þaðan að kvelai. í myrkri var
komið við á Stöðvarflrði og af-
fermt þar nokkuð af vörum, og
síöan haldið áfram til Vestmanna-
eyja.
A fjörðum þessum er viða
hrikalegt og þó fagurt, einkom
fyrir fjarðabotnunum, en hættlegt
sýnist út með fjörðunum, þar sem
há fjöll gnæfa við sjó frammi, en
bæirnir virðast suqjs staðar eins
og hanga utan í brekkunutn. Má
þar vafalaust hafa gát á sér á
vetrum, ef slysum skal veijast.
það er svo sem auðvitað, að
sjórinn er þar aðalbjargræðisveg-