Strandapósturinn - 01.06.1974, Blaðsíða 34

Sumarið 1914 voru danskir landmælingamenn að mæla og
kortleggja landssvæðið norðan Trékyllisheiðar. Voru þeir fyrst
á Kúvíkum, en færðu sig svo inn að Kjós og tjölduðu við
bæjarlækinn. Tjöldin voru tvö, var yfirmaðurinn í öðru en
tveir menn í hinu tjaldinu, sem jafnframt var matreitt í. Þeir
voru alla daga uppi um fjöll og firnindi, enda alltaf blíðviðri.
Fengu þeir hesta að láni meðan þeir dvöldu þar, sem var um
þrjár vikur. Nílsen (yfirmaðurinn) kom alltaf á hverju kvöldi
heim og talaði við pabba og fékk mjólk að drekka. Svo fluttu
þeir sig norður í Árnes. Þá skall stríðið á, og fóru þeir þá
alfarnir af landi burtu.
Eftir að séra Sveinn og frú Ingibjörg komu í Árnes,
heimsótti það hvað annað prestsfólkið á Stað og Árnesi, því
eins og kunnugt er, voru þær systur frú Ingibjörg og frú
Margrét kona séra Guðlaugs. Alltaf voru það skemmtidagar
þegar það var á ferð, það fór stundum margt saman og hvíldi
sig og hesta undir heiðinni, hvora leiðina sem verið var að
fara. Mátti segja að notið væri góðra gesta, því alltaf var tími
frá störfum til að ræða við þá er að garði bar um málefni
líðandi stundar, þó vitanlega börn og unglingar væru aðeins
tilheyrendur svona álengdar, þá hefur þó margt fest í minni og
síðar verið íhugað og metið. Þegar séra Guðlaugur hætti
prestsskap á Stað lögðust þessar skemmtiferðir niður og var
eftirsjá í því.
En tímans hjól heldur áfram að snúast. Nokkru seinna fór
að koma sundkennsla, fyrst í Hveravík á Selströnd, síðar á
Svanshóli í Bjarnarfirði. Fóru ýmsir að norðan til að læra að
synda. Þegar sundprófið var haldið, var fjölmennt á það og
ekki fárast um þó veður væri ekki sem best og heiðin ill
yfirferðar. Vitanlega voru veðurguðirnir stundum vinveittir
ferðafólkinu, það var svona sitt á hvað eins og gengur. Þessar
ferðir lögðust líka niður smám saman. Nú er eins og vitað er
sundlaug á Klúku í Bjarnarfirði og Krossnesi í Árneshreppi og
vegur til allra átta.
Enn má geta þess, að eftir að síldarverksmiðjan var reist á
Djúpuvík, voru tíðar ferðir yfir heiðina af fólki, sem kom með
bílum til Hólmavíkur og var á leið norður í hrepp sumt af því,
32