Strandapósturinn


Strandapósturinn - 01.06.1978, Síða 26

Strandapósturinn - 01.06.1978, Síða 26
þá tekin mjó ræma úr eltiskinni og saumuð yfir varpið á skónum, var önnur brún ræmunnar lögð á skóinn rétthverfu eða hár- ramma megin og saumuð föst, því næst var hin brúnin á ræm- unni brotin yfir varpið og saumuð föst ranghverfu eða holdrosa megin, með þessari aðferð bilaði ekki varpið á skónum og svo var þetta mun fallegra, ekki síst ef eltiskinnsræman var vel ljós á litinn. Stundum var notað léreft í stað eltiskinns og þá helst á sauðskinnsskó. Hver heimilismaður fékk nýja sauðskinnsskó á jólunum og voru þeir nær undantekningarlaust bryddaðir með hvítri bryddingu og voru þetta oft mjög fallegir skór og fóru vel á fæti. Stundum voru skór búnir til úr eltiskinni og þóttu mjög fallegir. Skinnin voru oftast blásteinslituð, en blásteinninn varði skóna ótrúlega vel fyrir bleytu og frá því að togna og skekkjast á fótunum. Skinnskór entust misjafnlega vel og réði mestu um hvernig landi var háttað, sem gengið var á, sumsstaðar var land grýtt og gróðurlítið, þar entust skinnskórnir illa, en á grösugu landi ent- ust þeir oft ótrúlega vel. Skór úr nauts- og hrosshúðum voru kallaðir leðurskór, en úr kindaskinnum hétu þeir sauðskinnsskór. Oftast var hárið rakað af húðunum, því hárið þótti safna í sig óhreinindum, þó voru sumir, sem töldu að skórnir entust betur ef þeir væru með hár- inu, sama gilti með selskinn, (sauðskinn voru alltaf rökuð). Skór með hári voru oft mjög hálir, sérstaklega í þurrki. Oft var það, að byrgðir skæðaskinna entust illa, sérstaklega á barnmörgum heimilum var þá notast við ýmislegt annað efni til skógerðar, algengastir voru skrápskórnir. Þegar hákarlinn er veiddur, er hann skorinn þversum í lykkj- ur, sem síðar eru svo hengdar upp í hjall til þurrkunar, af þessum lykkjum var skrápurinn fleginn og hertur, skrápurinn var hertur þannig, að skráplengjan var lögð á jörðina og yddum smáspítum stungið í jaðrana og héldu þær lengjunum í réttum skorðum meðan þær þornuðu, venjulega var valinn hóll í túni til að herða skrápinn á. Þegar átti að nota skrápinn var tekinn vikursteinn og dregið 24
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Strandapósturinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Strandapósturinn
https://timarit.is/publication/1641

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.