Strandapósturinn - 01.06.1986, Side 36

aðsfleyg. Morguninn eftir að halastjarnan var sigld hjá án þess
að valda skaða eða torumingu var Matthildur spurð hvort hún
hefði ekki verið hrædd við yfirvofandi heimsendi.
En Matthildur brást við hinum válegu tíðindum sem sönn
hetja. Henni sagðist svo frá: „Ég las bænirnar mínar þegar ég var
háttuð og fól mig guði. Um miðja nótt vaknaði ég, tók koppinn
minn, leit út um gluggann og lofaði guð fyrir að himinninn var.“
Matthías sonur Matthildar átti son sem hét Jóhann og hund
sem hét Kobbi. Einhverju sinni verður Matthildi litið út um
gluggann og verður þá að orði:
„Þarna koma þeir þá allir feðgarnir, Jói, Matthías og Kobbi.‘
Enn er margt ótalið af aldamótamönnum, „þar sem hver á
sína sögu, sigurljóð og raunabögu“. Öllu því fólki, sem nú hefur
verið nefnt, hefi ég annað hvort kynnzt persónulega eða heyrt af
því sagðar sögur. Örfáar þeirra sagna hefi ég fest á þessi blöð. Ef
einhver skyldi einhverntíma glugga í þessi blöð kynni honum að
finnast sem að þar beri meira á spélni en góðu hófi gegndi.
En sá sem hefur lifað og dáið án þess að hafa nokkru sinni
kallað fram bros samferðamanna sinna, með orðum sínum og
athöfnum, hefur farið mikils á mis í sinni hérvistardvöl.
34