Strandapósturinn - 01.06.1986, Page 104

ég lítið undir það. Hélt ég áfram að Hólmavík. Gisti hjá Tómasi
frænda mínum. Tómas fór á fundinn og ég held allir í hans húsi.
Eg var orðinn málkunnugur Hermanni Jónassyni og hitti hann
af tilviljun og nokkra menn áður en að fundurinn hófst. Vék
Hermann sér að mér glaðlega og var léttur í máli. Er hann gekk
á brott, spurði ég hvort hann vildi segja orð við mig einslega.
„Ekki fyrr en eftir fundinn“ sagði Hermann. „Þá er það of seint“
sagði ég. Við gengum afsíðis og ég sagði honum frá samtalinu
sem hann hafði átt við konuna f934, og nefndi hana. Hermann
hlustaði vandlega á orð mín og mig minnir að hann hafi þakkað
mér fyrir.
Síðan var gengið til fundar.
Hólmavíkurfundurinn
Fundurinn var haldinn í sláturhúsi Kaupfélags Steingrímsfjarð-
ar. Margir voru mættir og kom einn af togurum Kveldúlfs með
fólk norðan af Ströndum. Hermann og nokkrir fleiri sátu inni við
gafl og Olafur þar all nærri. Allt í einu heyrist hár brestur. Gall
þá í Ólafi: „Brast nú sýslan úr hendi þér Hermann?" Augnablik
var þögn. Sumum var hugsað til Einars Þambaskelfis „Noregur
úr hendi þér konungur“ er boginn hans brast. Þetta var trausta-
brestur sagði Guðbrandur á Heydalsá.
Umræður urðu harðar. Hermann sagði að í salnum sæti mað-
ur sem gæti sannað að ekki væri hér um kosningabrellu að ræða.
Hann hrósaði Ólafi fyrir að vera snar að nota atvik eins og þegar
bekkurinn brast. En það væri bara ekki nóg, það gæti vakið hlát-
ur en meira ekki.
Mig minnir að Hermann yki fylgi sitt á Ströndum í kosningun-
um 1937. Nú finnst mér að ég verði að rifja upp það sem gerðist
9. nóv. 1932.
Gúttóslagurinn
Hermann var þá lögreglustjóri í Reykjavík. Hann var og í bæj-
arstjórn Reykjavíkur.
102