Strandapósturinn - 01.06.1986, Blaðsíða 118

ar sem heitir Tagl. Hafðar eru uppi sagnir um reimleika, sem
þar áttu að hafa gerst. Nú var veður þungbúið og þoka á há-
lendi, snjóað hafði í fjöll, en autt var í byggð. Þar kom í för með
okkur þriðji skólafélaginn, Ingólfur Pétursson, en Guðmundur
bróðir hans, sem var eldri, fylgdi okkur á veg alla leið inn á Tagl.
Létti þá þokunni svo sást til vegar niður í Reykjarfjörð, en þar
ætluðum við að gista næstu nótt. Komið var undir rökkur, þegar
við gengum í hlað í Reykjarfirði.
Þá bjuggu þar hjónin Sigríður Jónsdóttir og Pétur Friðriksson,
sem árinu áður fluttu búferlum frá Skjaldarbjarnarvík, næsta bæ
við þann Reykjarfjörð er ég átti heima. Okkur var öllum tekið
með miklum fögnuði og einlægri vináttu eins og við þekktum frá
fyrri dögum. Elsti sonur hjónanna var jafnaldri og nafni Guð-
mundar á Dröngum. Hann ætlaði einnig að vera í Reykjaskóla
með okkur. Þá var þar líka mættur annar ágætur skólafélagi,
Ásgeir Ásgeirsson frá Krossnesi. Þeir voru bræðrasynir, Ingólfur
og Ásgeir.
Okkur leið öllum sérlega vel þetta kvöld og áttum þar góða
nótt. Næsta morgun var blíðu veður, þurrt og bjart. Þann dag
áttum við nokkuð langa leið fyrir höndum yfir Trékyllisheiði og
ætluðum að ná til Hólmavíkur.
Árla dags var hafður til matur fyrir okkur ferðalangana. Nú
vorum við orðnir fimm félagarnir, sem ætluðum að verða sam-
ferða í skólann á Reykjum. Þá slóst einnig í för með okkur ungur
piltur, Jóhannes Pétursson, einn úr fjölskyldunni á bænum. Hann
ætlaði að fylgjast með okkur inn á miðja heiði þangað sem vegir
skiptast og fara svo niður að bænum Goðdal. Erindi hans þangað
minnir mig væri að sækja fiðurfé.
Þá ætla ég að nefna fullorðinn mann, Jakob Söebeck, fæddan
og uppalinn í Reykjarfirði, sem var þar til heimilis. Guðmundur
frá Dröngum og Jakob voru mikið skyldir. Hann langaði til að
fylgja frænda sínum úr garði og létta undir með okkur hinum
líka. Jakob átti hross, lagði á það reiðing og hengdi pjönkur okk-
ar á klakk. Hann fylgdi okkur svo upp fyrir svonefnda Hestakleif,
sem er örnefni efst í heiðarhjöllunum uppi á Trékyllisheiði.
116