Strandapósturinn - 01.06.1988, Qupperneq 57
Ágústsson hálfbróðir minn kvæntur og búsettur í Kjós, en býr nú,
þegar þetta er ritað, á Kirkjubóli í Valþjófsdal. Þegar það gjörðist
er brátt segir frá, var Sörli fjarverandi og svo kona hans. Við
móðir mín sváfum ekki saman lengur. Svaf hún hjá systrum
mínum, en ég í legubekk undir glugga í stofunni, beint andspænis
dyrunum.
Þetta kvöld var ég nýlega sofnuð, en vaknaði fljótlega aftur. Var
þá móðir mín nýbúin að slökkva ljósið, en ekki sofnuð. Talaði hún
til mín. Við það sneri ég mér fram í bekknum þannig að ég sá til
dyranna. Dimmt var inni en þó grillti ég í eitthvað kolsvart fram
við dyrnar. I byrjun varð ég ekkert hrædd, reis þó upp við dogg til
að athuga þetta betur. Hugði ég að þar hlytu að hanga föt nokkur.
Varð mér því eigi um sel, er ég sá þarna kolsvartan strók leggja af
stað og stefna að rúmi móður minnar. Heyrði ég greinilegt fóta-
tak, líkt og þrammað væri á stígvélum. Furðaði mig, að ekkert
andlit gat ég greint á þessari veru. Hefi ég aldrei fyrr eða síðar
orðið lostin þvílíkri skelfmgu sem í þetta sinn. Kom ég ekki upp
hljóði í nokkur augnablik. En loksins þegar það tókst, kallaði ég til
móður minnar og bað hana að kveikja ljós. Gerðu hún það þá
þegar. En svo var svipur þessi magnaður, að eigi hvarf hann mér
sjónum fyrr en móðir mín hafði kveikt á eldspýtunni. Þá virtist
mér hann leysast í sundur. Var ég þá svo ofsalega hrædd, að móðir
mín varð að vaka yfir mér um nóttina.
Seinni hluta næsta dags bar ókenndan mann að garði. Hann var
nokkuð ölvaður. Snaraðist hann inn án þess að heilsa og gekk
beint inn úr dyrunum að kistu, sem stóð aftan við rúm móður
minnar. Var það nákvæmlega sama leiðin og ég sá svarta svipinn
þramma um nóttina áður og því eins og leyniþráður lægi þar á
milli.
3. Pálmi
Er ég var 18 ára, átti ég heima í húsi Sigurgeirs föðurbróður
míns á Sauðárkróki. Gekk ég þá með eldra son minn. Þetta var í
janúarmánuði og ég var lasin og rúmföst. Að líkindum hefir
einhver höfgi sigið að mér, þótt mér fyndist ég vaka. Virtust mér
þá dyrnar opnast og inn kom maður sem ég þekkti ekki. Var hann
55