Strandapósturinn - 01.06.1995, Blaðsíða 48

grenninu. Það var farið að reyna að laga skíði sem til voru á
heimilum og útbúa þau þannig að hægt væri að gera á þeim þær
kúnstir sem þeir höfðu lært á námskeiðinu hjá Gísla.
Þau skíði sem voru til, voru heimasmíðuð skíði úr rekaviði. Ég
man eftir því að heima í Kjós voru til svona skíði sem gripið var til
til ferðalaga í snjóalögum. Við renndum okkur á þessum skíðum
ég og Agúst bróðir minn þegar snjór settist í brekkurnar kringum
Kjósarbæinn. Skíðin voru trúlega ekkert frábrugðin þeim skíðum
sem landnámsmenn hafa þekkt eða jafnvel komið með þegar þeir
námu land á Islandi. Reynt var að velja harðan við þá oftast
rauðavið þegar smíða skyldi skíði. Sá endi efnisins sem fram átti
að vísa var hitaður í vatni og svo þvinguð á hann beygja og efnið
látið kólna við þær aðstæður.
Pálmi Guðmundsson frá Bæ segir að sín fyrstu skíði hafi verið
„smíðuð af Þorgeiri Benjamínssyni, sem var húsmaður hjá séra
Þorsteini Björnssyni í Arnesi. Þorgeir var hagur og hafði komið
sér upp smá verkstæðismynd í svokölluðu Frúarhúsi. Skíðin voru
úr rekaviði, beygjurnar voru tunnustafir sem negldir voru neðan
á fremri hluta skíðanna. Tábrögð voru svo sett á þau.“
Þá var í stað tveggja stuttra stafa, sem nú eru notaðir, notaður
einn stafur nokkuð langur, gjarnan nokkuð lengri en sá maður
var er á skíðunum fór. Þegar var rennt sér niður brekku var hægt
að nota stafinn til stuðnings með því að leggjast á hann og einnig
mátti stjórna ferðinni með stafnum en á göngu var hann notaður
til stuðnings.
Engir bindingar voru á skíðunum til að festa fæturnar við
skíðin, heldur aðeins svokölluð tábrögð. Þau voru vanalega leður-
bútar eða -eyru sem fest voru sitt hvoru megin á skíðið og síðan
bundin saman yfir tábergið eða ristina á skíðamanninum. Skíðin
voru því laus ef skíðamaður féll og gat það verið nokkuð vand-
ræðafullt ef skíðið tók á rás undan brekku, kannski í aðra átt en
ferðinni var heitið.
Heimasmíðuðu skíðin með hefðbundnum búnaði dugðu ekki,
eins og áður er sagt, til þess að iðka á þeim skíðakúnstir eða
íþróttir. Á þessum árum geysaði heimsstyrjöld og til landsins voru
fyrst og fremst fluttar nauðsynjavörur. Ekki var því hlaupið að
46