Strandapósturinn - 01.06.1995, Blaðsíða 50

stafurinn settur þar í gegn og festur. Hringurinn með festiborð-
unum var nokkurs konar snjóþrúga sem varnaði því að stafirnir
sykkju í snjóinn og um leið urðu stafirnir hjálpartæki fyrir hend-
urnar til að ýta skíðamanninum áfram.
Við það að fá þessa tvo stafi varð mikil breyting. Gömlu skíðin
með tábrögðunum voru eitthvað notuð áfram og það var jafnvel
keppt í göngu með þann búnað.
En þeir félagar höfðu bæði fengið tilsögn í göngu og svigi. Til
þess að geta notað gömlu skíðin í svigi þurftu fæturnir að hafa
sæmilega festingu við skíðin. Tábrögðin dugðu ekki til þess. Einn-
ig slitnuðu heimasmíðuðu skíðin fljótt og kantarnir urðu slappir
og rúnnaðir. Slík skíði dugðu illa í svigi, kantarnir þurftu að
marka vel, vera beittir.
Þeir sem ekki gátu fengið ný útlend skíði eða höfðu ekki efni á
því leystu þessi vandamál. Festingarvandinn var leystur með
tveimur aðferðum. Búin var til úr leðri hælhlíf og úr henni band
yfir ristina og einnig bönd milli tábragðanna og hælhlífarinnar,
bæði innan og utanfótar. Hin aðferðin var með ólabindingunum,
útlendri framleiðslu og fullkomlega nýmóðins. Helst þurfti að
nota sérstaka skíðaskó við þessa bindinga, slíka skó áttu ekki allir
og var því ýmiskonar skótau notað jafnvel gúmmístígvel með
stífum botni.
I stað leðurtábragðanna voru ólabindingarnir með járneyru
sem skrúfuð voru á skíðin þar sem tá skósins festist í síðan voru
sterkar tvöfaldar leðurólar úr eyrunum aftur fyrir hæl og þær
tengdar saman með strekkingarspennu. Flestir urðu sér úti um
þessa bindinga.
Þá var það hvernig styrkja mætti kanta og auka slitþol rekavið-
arskíðanna. Sú lausn var einföld. Fánlegir voru stálkantar um 5
mm breiðir og 20 til 30 cm löngum bútum, þeir voru keyptir og
skrúfaðir á skíðin. Eg man vel eftir því þegar ég var að setja fyrstu
ólabindingana og stálkantana á skíðin mín. Það þurfti að vanda
sig nokkuð við að spora úr skíðunum sæti fyrir stálkantana, ef það
tókst ekki vel var hætt við því að bútur og bútur losnuðu.
Með heimatilbúnum skíðastöfum og skíðum úr rauðaviði sem
rekið hafði á Strandafjörur með ólabindingum og stálköntum
48