Alþýðublaðið - 18.08.1925, Blaðsíða 4

cé læhkandi gengl og lágu
gengl. Eœkkandi og lœkkandi
gengi hefur þau áhrií, sem að
fr&man er sagt. £n hvort gengi
islenzku krócunnar er hátt eða
lágt, kemur nákvœmlega út á eitt
tyrir verkalýöinn ei gengið bara
ístendur nokkurnveglnn í stað
ai'o árum skiíti. Það getur því
ald ei varið krafa verkafýðalns,
að hlð opinbera Ieggi á sig
byrgðar (t. d. með lánuœ) tll
þsss að hrekka krónuua f guli-
virði. Það er áð segja: ekki nú.
öðiu máíl var að gegna ef það
heíði verið gert þegar krónan
var að falia í fyrstu, @ða rétt
á eítir. Þá helði verið komiet
að nokkru ieiti hjá tapi verka-
lýðsins á faliandl genginu, og
tapi sparisjóðsféeigenda og ann-
ara ssm áftu eignir sfnar i pen-
iogum.
Eu verkaiýðurinn gæti ekki
unnið upp það tap, sem hann
varð íyrir þá, þó króuan ksem-
ist aiveg i gullverð nú. Ssnniiega
má krónan stíga eitthvað, án
þess að krata komi um lækkað
kaup. £n þeir sem tskið hafa
þátt í kaupdeilum verkalýðains
hér síðustu tíu ária, viia, að
mikið stígur krónan ekki án
þrss krafán komi.
Þslr sem eiga p--.: >*•£; {r&
því áður «o krésifia íéli (og
þsirra iíkar) hafa tsp.-.ý á v,mg-
isfaillnu jafnmikið o hinlr sem
akulduðu hafa græft. Það værl
því nokkuð réttmsst? •g«g".yaFt
hvorttvaggju h&wt, i iðoiittíP,
að krónan k».s i t a'tur í gull-'
verð. En síðan h ■■ ■ Mtf haflr'
fjöldl matv'fi Uv-fi p. : . a eg
tekið ián. É J matini s*m
tók ián og gr'ð iyzlv það góð- !
ar jarð&bætar. Þið «r ágse'tt
fyrirtæki, #r ef ktdaan yrðl ,
skrdfuð upp i gudvíir' væri a8 |
sama mm vð vyi&v'wn 'y:ði
settur á ho-'u'T'f;. Þ*-f þ=.ð «r
aama som ' h . ' y 'ti að
gjalda hvervi pj : p I Pi :'du
sem hánn m hP utu öðr
um þenir.g; )■•:,.. þvf,'seat
■ign hans iækk^r í veríi um
þriðjuag. A cro mus:>.•* þakki ég,
sem krjypti aé hús, H-itin t-þar
vltaniega akki á þ*?im hluta
hússins, sem hann er búlnn að
borga með fé ssta hína átti,
þó krónan kæmtisí: aftur í gulí°
verð. Ea hvna skuídar svo taik- <
SLÞI9UIL&BIB
ið i húsinu, að hann stæðlst
»kki að borga skuldina með
þrem peniognm hverja tvo sem
hann íékk lánaðs, jafnframt því
og húsið íéili um þriðjuog i verðl.
Nú má segja, að svo gæti farið
að fsl. krónan gæti komlst f
guilverð aftur. án tilvarknaðai
hins opinbera og þá töpuðu þass-
ir menn er ég nefndi h.ort er,
og allir sem Ifkt stæðl á iyrir.
Þetta er rétt. En það værl
ekkert við þvf að gera, og þó
þetta gæti komið fyrir, þá væri
jafn rangt fyiir því et hið opln-
bsra með etórfeldum erlendum
iánum og öðrum gengicráðatöí
unum vlCjandi tæki miljónir króna
úr vasa íumrá landsmanna til
þess að láta i vasa annara, og
ekki sizt þegnr þessár miljónlr
eru teknar af öllum sem skulda.
til þess að gefa öllum sem eiga ;
p«mipgá hjá öðrum. |
Vtljaudi að lækka gengið er ;
mjög rangt. Viijvndl að hækka
það er hérnmbl! eins rangt. Þáð |
er skylda hins opinbera (aðal-
iega geogisrafndar og banka) i
að sj í uöq að gengi fslenzku i
krónunnar, ains og það er skráð,
sé sem nákvæmast sannvirðl
gagnvart eslendri myat, og að
eðlileg hækkun og ðækkun krón
unnar verði með sem minatum
stökkbreytinguro.
Olafur Iriöriksson,
Sjð landa sýn.
(Frh.)
Að morgni var Gullfosa kem-
; inn suður og naut bá hinnar
fögru fjallaftýaat upp í Skafta*
feHssýsiuruí, Á Íaiðirml var
margt tpgnre, 'og hugðu ósjó-
lærðu maonifnlr suma vera í
Iandhelgi; svo nær?i landi sýnd-
ust þeir verá. H : ir, s@m íróðari
vom um fjarlægðir á sjó, töldu
þá i fullum rétti sfnum, og varð
þvi ekkett af, að nein iandvarn**
arfrægð gæti failið & ferð þessa
fyrlr töku togara, að ólöglegum
veiðum eða þvf um lfkt Bar ©g
merkilegt fyrir mig á
þe^s ui ieið, nnma ®f telja má,
að roaður, sem ég þekti og ver-
ið hafði við sjóródra í Mjóafirði,
gleymdl að tara f land á Stöðv-
arfirði, evo tem hann ætlaði, og
ieuti tU Vestm&nnaeyja í gáicyal,
j en vera má, að við slíku hætti
| á þessarl leið. Skipin hafa þann
| ómynnisdrykk í fórum sfnum, er
| aliku má valda. Tli Vestmanna-
eyja var komið að áliðnum degl.
Skrapp ég þar í land að hitta
l kuunlngjana elns og í upphafi
| 'erðarinnar, og lokaðist þar með
hringurlnn, er hún hafði dregið
I um lönd og höf. I Vestmanna-
| ®vjum slóat margt manna í !ör-
\ ina tli Reykjavíknr. Meðal þelrra
j var Oddur Sigurgeirasoa sjómað*
: ur og ritstjóri >Harðjaxis<, (Frh ).
Hvað er búið til úr síldar-
hreistrinu?
Álþbt. mlntist á síðast að farlð
værl að vinna úr síidarhrelstrinu
efni, ®n sem komið er hefir þvi
verið haldið leyndu hverskonsr
efni það væri. Ofgátur um að
búnlr séu til úr hreistrinu skart-
gripir vcrða þó að teljast afar
ósenniiegar. Eftir þvi sem best
er hægt ^ð komast íyrir um
þetta, liggur næst að háida að
uonið sé úr hreistrinu litarefni
til að fegra með skartgrlpi og
slfkt. Þegar búið er ' að vinna
það úr hreiatiinu, er hrelstur
piötunum kastað, enda eru þær
þá orðnar hvftar og upplitaðar,
Skipaferðlr:
>Maí< fór á veiðar ki. 9 (gær-
kveidi.
»Apríl< kom af veiðum snemma
í gær með 75 tunuur.
>8kallagímur< kom í dag af
veiðum 110 tunnur:
>Oeir* fer líkiega í dag,
>Sk(di fógeti< er væntanlegur
af velðum f dag;
>Otur< ætlaði út á veiðar (
dag, en er hann ætlaði af stað,
fór hann við hreyfingu vélarlnn-
ar, aftur á bak upp í fjöruna
og situr þar tfaatur. Mun stýrið
hafa laskast dáiftið.
Edilon Gfrímsson, sklpatjórl
i Hafnarfirði, er 75 ára i dag.
Er hann einn af eistu skipstjór-
um landsins.
Bitstjórl og ábyrgðitnnaóuri
Hsllbjöm HaUdómwa.
Vrentsm, Hallgrlms Benediktssaarf'
B«rfitnlailratl Wj