Alþýðublaðið - 19.08.1925, Blaðsíða 3

t»að *ýnlr best þ& HtHsvlrðlngu
vlnnunnar, sena riklr í núverandl
þjóðtélagi, að svo iítið tiilit ekuli
tekið til vinnunnar i uppefdia*
atarfínu. Hinar vinnandi atjettir
þnrfa að beita aér fyrir breytlngu
& þessu aviði aem oðrum. t>,sð
varður að kveða nlður það aftur-
hald, sem byrjað er að gera vart
vlð aig á þesau aviðl og hefjast
handa til nauðsynlegra endur-
bóta á skólaskipuiagi landsina.
Verndarar vínnautnarinnar,
Fjoldi manna út um land, sem
verða að þola allar þær horra-
ungar, aem ofdrykkjan hefir (
för með sér; konur, sem sjá
drykkjuskapinn eyðileggja fjöl
skyiduiff sitt, mæður, sem sjá
hættuna, er yfir börnum þelrra
vofir, menn, sem sjáifir vilja
losna við þann óvin, er rnnlr
þá vitl og velferð — hafa beðið
landistjórn þá, sem á að hafa
heill og velferð þegna sinna að
æðsta takmarki, að afnema úti-
bú vínverzlunarinnar út um land,
En stjórnin neitar. t>eir menn,
sem þykjast vera verndarar fjöl-
skylduiffslns, balda varndarhendl
sinnl yfir þeim öflum, sera vinna
best að þvf, að eyðileggja það,
íha!d«forkóUarnir, sem hæst hafa
predikað nm sparnað, h«Ida við
þeim hættuiegsata ósparnaði, sem
á sér stað f þessu þjóð élagi.
Þeir menn, sem stjóraln á vel-
ferðarmálum tandsins hefir verið
failn, ganga fremst i fiokki með
að vinna heiil og velferð lands-
búa tjón. Nú er og á þessu sviði
svift burtu hræsnlsblæjunni, sém
huldi ásjónu valdhafanna f iandl
þessu. Það kemur enn þá einu-
sinni átakanlega f Ijós, að fhaids-
stjórnin er sett tll þess, að vinna
á móti heill og velferð alþýð-
unnar. Þsð skai engam getgát-
um að því ieitt, hver ástæðan
til breytnl hcnnár muni vera.
Hvort það er þekkingin á vin-
nautnarsýki margrá áhangenda
sinna, hugieysi gagnvart erind-
rekum spánska auðvaldsins eða
löngunin til að troða vilja meiri
hluta kjóseoda uodlr fótum skal
úsagt l&tlð. En stjórn, sem mls-
Frá Alþýð ibraudgerðlnni
— - - ■-■■■
Búð Álþýðabfauðgerðarlnnar á Baldursgetu 14
hefir allar hinar sömu braubvörur eins og aöalbúðin á Lauga-
vegi 61: Rr ?brau5, seydd og óseydd, normalbrauB (úr amerísku
rúgsigtimjöli), Grahamsbrauö, franskbrauð, súrbrauö, sigtibraub.
Sóda- og jóls -kökur, sandkökur, makrónukökur, tertur, rúlluterturJ
Rjómákökui og smákökur. — Algengt kaffibraub: Yínarbraub
bol ur og snúba, 8 tei'undir af tvíbökum. — Skonrok
— Eftir sérstökum pöntunum stórar tertur, kringlur
Irauö og Jcökur ávált nýtt frá brauðgerðarhúsinu.
Alls konar sjðvátryggingar,
Símar 542 og 309 (framkvæmdarstjóri).
Símnefni: Insaranee.
Vátrygglð hjá þessn alinnlenda féiagil
Þá fer vel um hag yðar.
Belgiskt rúðngler
hefi ég ávalt fyrirliggjandi.
Gæðin eru alþekt og verðið ætíð lægst hjá
Ludvig Storr. — Siml 333.
l __
* MF" HTenu»rfatnaðwr,DrengJan»í>fatnaður,Karimann»n»rfatn-
aður, Uilarsjðl flöng), KarlmannaNkófatnaður frá nr, 38 tti 45, púra-
leðar í sóla, bindisóla, hæikappa og yfirborði, á að eins kr. 29.35
pariö. Kvenskór, sömu tegundar, á 18.50. — SkóíatnaBur þessi endist
þrefalt á viö hvern pappaskófatnað, er til landsins flyzt. Ábyrgð t6kin á,
að púra-leður s<5 í hverju pari. — Kaupið því leður, — ekki pappa. —
Munið eftir Karimanna alfatnaðinum, sem kominn er aftar. Verð
( írá kr. 65,00 til 185,00 pr. föt. — Krystalsvörurnar ganga greiðlega út.
Danikui iðnaður.
Otsalan Langavegi 49. Sími 1403
ur fallinn til að segja þær sögur,
er hann kemur við á sjó, en óg.
í niðurlagl þessu vil óg að eins
drepa á tvent, sem hafa má til
þess að binda enda á frásögnina.
Þó að frásögn þsssi sé orðin
alliöng, þá liggur ekki í henni
nema ofurlítil endurspeglun af
þeim minnlngum og áhrifum, áem
hugur minn ber menjar um frá
þessari hröðu hringferð um næBtu
svæði næstu grannlanda vorra.
Auk þess er allmikið af benni
hripað upp mitt í ýmiss háttar
annríki eftir heimkomuna. t>að er
því tii vonar, að í hana hafl
j hrapað sitthvað, er litlu skifti
aðra en mig einan, en annað hafl
skotist undan, sem frernur átti
erindi til annara. Það er og, að
rnargt, er me3t um vert þykir í
virðir aigerlega vlija mairi hiuta
kjósenda sinna í meátu velferð
armálum þeirra, á að hyerfa.
Aiþýðen verður sjálf að annftst
um veiíerð sfna, en ekki tela
fjandmönnum sfnum það.
Sjö landa sýn.
(Frh.)
25. Niharlag.
Þegar slíkur r laður er kominn
til sögunnar, s ég ekki ann-
að ráðlegra en að hætta frá-
sögninni, af ót a við, að ella
verði henni Bkij að í flokk með
fornsögum, riddar sögum eðatiölla
sögum, enda er dddur mikiu bet