Strandapósturinn - 01.06.2010, Síða 26

24
afgöngum verið fleygt undir það. Beykirinn hefur eflaust haft sína
aðstoðarmenn og var ekki síður mikilvægur en þeir sem skutluðu
hvalina og unnu lýsi úr spikinu. Reiknað hefur verið út að fyrir
aldamótin 1600 hafi ca. 230 lítra tunna af lýsi verið 5 þúsund
dollara virði að núvirði svo eftir miklu var að sækjast þótt áhættan
væri mikil. Það var á ábyrgð beykisins að farmurinn kæmist heill
til meginlandsins en af hvölunum var ekki hirt annað en lýsið og
hvalskíðin, hvort tveggja verðmæt verslunarvara. Hver veit nema
beykirinn hafi notfært sér þau hlunnindi sem felast í 70°C heitu
vatni undir Hverakleifinni. Svo mikið er víst að um miðja nítjándu
öld gerðu menn sér ferð þangað til að stinga gjarðaefni í hverinn
til að beygja það og jafnvel tunnustöfum í sama tilgangi.4
Þeir gripir sem fundist hafa við uppgröftinn á Strákatanga falla
í tiltölulega fáa flokka. Áður hefur verið minnst á nagla en reyndar
er erfitt að fullyrða mikið um flesta járnhluti, eftir langa legu í
jarðvegi eru þeir að mestu horfnir í hrúgur af ryði. Annar flokkur
eru leirkerabrot í mismunandi litum en enginn heill gripur hefur
fundist. Stöku brot eru með leifum af skreytingum en allt er þetta
varningur frá sautjándu öld. Langstærsti flokkur gripa eru brot af
krítarpípum, yfir 300 stykki. Ýmist er um að ræða brot af leggjum
Gólfið í beykishúsinu með eldstæði í miðju.