Strandapósturinn - 01.06.2014, Qupperneq 66

64
forn þjóðleið yfir í Laxárdal í Dalasýslu. Sú leið er kölluð Hólma-
vatnsheiði.
Í þjóðsögum Jóns Árnasonar er að finna söguna um Bakka-
drauginn. Þar segir að bær inn hafi staðið norðar, nálægt þar sem
heitir Hellishólar. En draugurinn var það skæður að bærinn var
færður vegna reimleika þangað sem hann er núna.
Kirkjan sem nú stendur á Prestsbakka var vígð 1957. Meðal
þeirra gripa kirkjunnar er markverðastir þykja er falleg altaris-
tafla máluð af Sæmundi Skarphéðinssyni frá Kleifabæ við Guð-
laugsvík. Myndefnið er kvöldið í Emmaus og er eftirgerð af altaris-
töflunni í Hjarðarholtskirkju í Laxárdal. Ramminn utan um
altaris töfluna er útskorin listasmíð eftir Daníel Tómasson á Kollsá.
Kirkjugarðurinn var allur fegraður og sléttaður 1994. Þá var
grjót hlaðinn garður að norðan og vestan. Því verki stýrði Halldór
Erlendsson frá Dal í Miklaholtshreppi en hleðslugrjótið var sótt
út á Réttartanga við Kollsá.
Í kirkjugarðinum var reist steinaltari þar sem altari hinna
fornu kirkna stóð. Steinarnir eru stuðlar úr Hlaðhamarsborg
gefnir af Kjartani Ólafssyni og á þá er letrað: „Hér stóð altari
Bakkakirkju frá 11. öld til 1874.“
Ýmsir kunnir prestar hafa setið staðinn, þar á meðal séra Búi
Jónsson sem ritaði sóknarlýsingar Prestsbakka- og Óspakseyrar-
sókna fyrir Hið íslenska bókmenntafélag, prestur á Prestsbakka
1836–1848. Sr. Þórarinn Kristjánsson var prestur á Prestsbakka
1849–1867. Hann var annar fulltrúi Strandamanna á þjóðfund-
in um 1851. Þá var sr. Jón Guðnason prestur á Prestsbakka á
ár un um 1928–1948 en eftir það skjalavörður á Þjóð skjalasafni.
Hann var manna ættfróðastur, gaf út ritið Strandamenn og síðar
Dala menn, merkar og fróðlegar æviskrár. Sr. Ágúst Sigurðsson var
síðastur presta á Prestsbakka, stundaði fræðistörf og ritstörf, gaf út
nokkrar bækur um íslenska kirkjusögu. Hann sat staðinn frá 1989–
2002. En eftir það var embættið lagt niður. Sr. Ágúst og kona hans,
Guðrún L. Ásgeirsdóttir, sátu staðinn af mikilli rausn og stórbættu
útlit og umhverfi bæjarins á allan hátt með fágaðri snyrtimennsku.
Kollsá
Kollsá er talin draga nafn sitt af þeim er fyrstur byggði þar bæ.
Sá var nefndur Kolli; það eru munnmæli að hann sé heygður í