Sjálfsbjörg - 01.07.1972, Qupperneq 12

ræðum, heldur njóta þeir jafnframt fr-
tímans saman. 50% foreldranna eiga
börn, sem haldin eru sálrænum kvill-
um, og eru því sjálfir orðnir þjakaðir
og þreyttir, þegar þeir koma til sumar-
búðanna. Börnin eru í eigin búðum, þar
sem þau eru í vörzlu kennara, sálfræði-
stúdenta, félagsfræðinema og annarra,
sem hafa aflað sér þeirrar menntunar,
sem gerir þá hæfa til þess konar starfa.
Auk þess er fjöldi unglinga til aðstoðar
í búðunum.
Allt frá því að þessi fræðslunámskeið
hófust, hefur það verið mikilvægt fyrir
okkur að fá foreldrana til að tjá sig um
vandkvæði sín og leita ráða. Þróunin varð
sú, að áhugasömustu og hæfustu for-
eldrunum er boðið á sérnámskeið, þar
sem þeir eru þjálfaðir til að verða leiðsögu-
menn, fyrirlesarar og forstöðumenn eigin
námskeiða. Einnig var mikilvægt að sýna
foreldrunum fram á, hvað unnizt gat við,
að bindast innbyrðis samtökum í tengsl-
um við Landssamband fatlaðra eða félag
vangefinna. Með þessum hætti hafa mörg
foreldrafélög orðið til, og reynt hefur verið
að brýna fyrir þeim hverju fyrir sig, hvaða
vanda þeim beri sérstaklega að takast á
við í sínu umhverfi, til dæmis að fylgjast
gaumgæfilega með því, að barnaleikvellir,
dagheimili, skólar og aðrar stofnanir haldi
þau ákvæði, sem lögin hafa sett um að
veita fötluðum börnum jafna möguleika á
við þau heilu.
Annars konar námskeið eru nú haldin
með vissu millibili, tengd samvinnu okk-
ar og yfirvaldanna. Áðurnefnt fræðslu-
fyrirkomulag hefur nefnilega vakið verð-
skuldaða athygli og hrifningu bæði meðal
almennings og embættis- og stjórnmála-
manna. Reynt hefur verið að hagnýta
þetta fyrirkomulag á fleiri sviðum félags-
mála, og ávallt hefur verið náin samvinna
og hugmyndatengsl milli opinberra stjórn-
valda og Landssambands fatlaðra.
Á öllum okkar námskeiðum er að finna
fulltrúa ýmissa stétta og opinberra aðila,
sem halda framsöguræður. Stundum eru
það fulltrúar frá félagsmálaráðuneytinu
og hingað til hefur ráðuneytið verið svo
ánægt með árangur þessarar starfsemi, að
það hefur greitt allan kostnað af henni.
Árið 1971 námu útgjöld 550.000.00
norskra króna og núna, 1972, höfum við
fengið 600.000.00 kr. styrk. Þátttaka for-
eldranna sjálfra er þeim að kostnaðar-
lausu.
Námskeiðin eru einatt haldin í hentug-
um gistihúsum, eða á svæðum, þar sem
fyrir hendi eru gistimöguleikar við sann-
gjörnu verði. Ennfremur er reynt að að-
stoða þá foreldra, sem eiga í erfiðleikum
með að fá barnagæzlu og í strjálbýlustu
héruðunum, þar sem vegalegndir eru mikl-
ar, hefur foreldrunum í sumum tilvikum
verið veittur ferðastyrkur.
Félagsráðgjafar eru nú starfandi við
fjórar héraðslæknaskrifstofur og skipu-
leggja þeir m. a. þessi námskeið í samráði
við Landssamband fatlaðra. Sambandið
hefur einnig gerzt þátttakandi í alhliða
og gagnkvæmri upplýsingaþjónustu, svo
að árið 1973 munu samtökin njóta enn
betri faglærðra og leiðbeinandi starfs-
krafta.
Það er vissulega óhætt að slá því föstu,
að öll þessi starfsemi hefur verið foreldr-
um fatlaðra barna til ómetanlegs gagns.
Blöðin hafa sýnt þessu starfi mikinn
áhuga og það hefur verið hvetjandi fyrir
alla aðra starfsemi í þágu fatlaðra. Al-
menningur sér, að Landssamband fatlaðra
í Noregi er virkt og leiðandi afl, sem fær
ýmsu áorkað í baráttu sinni fyrir starf-
sömu og sjálfstæðu lífi til handa fötluð-
um.
12 SJÁT.FSBJÖRG