Lindin - 03.11.1943, Qupperneq 5

5
87
HVERS VEGNA MER ÞYKIR VÆNT UM SKÓGINK.
Eg^gjörðist Skógarmaður.árið 1941. Þq var ég i þriðja
flokki. Er ég hafði verið i skóginutn 1-2 daga, þá fór mer strax
að Þykja vænt um hann, Skóginn sjálfa, rjóðrið, lindina, _vatnið,
fjöllin í kring og dal inn allanv. Skógurmn ilmaði svo mikið, að
annan eins ilm hafði ég aldrei fundið. Og blómin voru svo falleg,
Þar sem þau breiddu út krónurnar, til þess að geta dregið að sér
geisla sólarinnar.
En svo var það^árið 1942 i fjórða flokki, að ég gaf.Jesd
hjarta mitt, þá fyrst fór mér að þykja verulega vænt um skóginn,
því að i skógmum er svo margt,- sem minnir á frelsarann og orð
hans. Dæmisagan um mustarðskornið minnir mig ákaflega mikið á
skóginn. Þar talar Jesús um að mustarðskornið verði að stóru tré
og fuglar himinsins hreiðri um sig i greinum Þess* Þar talar hann
um riki sitt, og þa.rmig á skógurinn að vera. Hann á að vera rika
frelsara okkar. Þar.eiga allir að vera hans. Allir eiga að hlýða
boðum hans.Og lindin, hún minnir mig á lind hjélprasðisins, sem
er Jesús Kristur. tfr þeirri lind eigum við a.ð teýga_náð hans og
við þá lind eigum við évalt að halda okkur. Og ef við drekkum af
þeirri lind, þá mun okkur alls ekki aftur þyrsta._Vatnið, þ9ð
minnir mig á það hlutverk, sem Drottinn hefir falið okkur. Við
eigum að vera mannaveiðarar. Björgin og klettarnir minna mig á
bjargið,_sem við byggjum á, sem er Jesús Kristur, Og það minnir
mag einnig á hina bjargföstu trú, sem á að búa i hjörtu'm okkar.
Og^regnið, jafnvel reepið^minnir raig á það sem Guðg er. Vakninga-
skúr,hefir oft komið T skóginn, þegarþreytt og lémagna sál hefir
fengið frið við Guð. Og blessunardaggir hafa oft dropið i skóginn.
Þva að, eins og Drottinn gefur blómunum vökvunog næringu, eans
hefir hann oft gefið bkógarmanni styrk í trúnni og vökvað sál
hans, svoað hann hefur vaknað tilnýrra dáða i nafni hans.
hænatjaldið minnir mig á hús Drottins okkar og frelsara, þvi að
Jesús hefir sjálfur sagtíMMitt hús er bænahús*. Og kertaljósin,
sem tendruð hafa verið við rúm drengjanna á kvöldin, þegar þeir
lesa Kýja Testamentið sitt minntu mag á le iðarlj ósið, sem leiöir
og styður alla á vegi kærleikans. Allt minnir okkur á Drottinrí
okkar og frelsara, þvi að hanná skóginn o^ hann má_helga^eér
allt, sem i skóginum er, drengina líka, þva að.þá vill hann eiga.
Skógurinn er ágætur staður tilþess að lifa i kyrrð með
Drottni og styrkjast a honum. Þar hljómaði til min svo skærtorð
frelsarans. Ég er þess vegna glaður og þakklátur Drottni fyrar
það að hann gaf okkur skóginn.
Drottinn styður alla þá,er ætla að hniga og reisir
upp alla niðurbeygða.
E. J.