Alþýðublaðið - 08.09.1925, Blaðsíða 3
mz&'S&wmrm&m
s
málgögnln. Ó’afar Thórs f
>sjálfrl mlðstjórn flokksins< kom
þar fram aem crindreki lág-
gengismanna, endi bafðl hann
sjálfur gífurlega mikla h^gsmuni
af lággenginu, þar sem h.f.
>Kvefdálíur« er stærstl fiskút
flytjandinn í landlnu. Fyrlr
skömmu síðan fór þó að bsra
á ó!gu innan íhaldsflokkslns, og
Innflytjendurnir, sem að mestu
elga >MorgunbIaðlð«, fóru að
krefjast þess, að (slenzkri krónu
yrðl ekkl lengnr háldlð niðrl.
Þó urðu áhrif þessa hluta verzl-
unarstéttarlnnar ekkl mlkil tyrr
en flest útgerðartélögin hö ðu
selt vertiðar&fla sinn og það í
fslenzkum krónum, svo að þau
myndu ekkl lengur tapa á
genglahækknn, heldur áttu aftur
á móti von á grdða þess vegna
og lægrl framleiðslukodnaði Þá
stóð hötuðorustan í íhaíd»flokkn-
um milll helldsalanna með >Morg-
unblaðlnu« og fisksalanna, sem
reyndar eru örfáir, en hafa öllu
ráðið í flokknum. Úrslitin virðast
nú orðin þau, að heiidsaiarnir
hafi unnið í blli, Ólafur Thórs
knésettur, en togaraútgerðar-
mennirnir hinlr, sem áður voru
ióðin á vogarskáiinni, horfl á.
Stórbændadísild íha'dsflokksins,
sem mun fylgjá Ólafl Thórs
þarna að málucn, verður líka að
lúta í iægra haidl og á ekki
annars úrkostar en annaðhvort
að híaupa yfir í útrétta arma
Framsóknarflokksina eða h&lda
áfram baiáttunni irnan íhalds
flokksins eins og Ólafur Tiórs
í von um það, að bráðlega
Einmitt núna
er tími fyrir yður að gera innkaup í Gflervörudeild Edin-
borgar. Með síöustu ferð komu haustvörurnar, meira og fjöl-
breyttara úrval en nokkru sinni áður. — Míkil verðlækkun!
Staðnæmist
hér!
Meðal annars: Mjólkurkönnur. Tepottar úr glerl og email
Hitavatnskönnur. Boliapör. Rjómakönúur. Skrautstoálar. Skraut-
pottar. Syfcurkör 0 90. Assjettur 0 65. fsdiskar 0,50. Vatns-
glös. Vínglös. Vinkönnur. Blómsturvasar. Búsáhöld, allar teg
Ferðatöskur frá 6 50 Ferðakistur frá 37 50 Speglar. Bolla-
bakkar. Barna-smíðatól. Fægiklútar. Pappírs- og koia-körfur.
þvottabalav með loki. Gyltu katlarnir á 17,00 o. m. fl.
Komlð í dag!
Verzlnnin Edinborg. - Sími 298.
- t
timda|innoBT89inn.
komi nýjar kosoingar, sem
>Kveldúlfar« þurfi að styrkja fjár-
hagslega, og þá getl margt
breyzt. Tapið á gengishækkuu
geti unnist upp með öðrum íríð-
indum frá iandsatjórninni (Frh.)
H?
Ylðtslstimi Páls tannlækaio rr
kl. 10—4.
Arekstar. Siöast liðinn miö-
Edgar Rice Burroughs: Viltl Tarzan.
Smith-Oldwick og Berta sáu Tarzan og ljónið nálgast
æ meir. Bretinn bölvaði i hljóði og rjálaði við skamm-
byssu sina. Stúlkan hélt höndunum undir höku sér og
starði þegjandi og óttaslegin fram undan sér. Hún treysti
að vísu manninum vel, en hún gerði sér engar vonir
um sigur haiis, er hann átti i höggi við konung dýranna.
Hún hafði séð hann vinna pardusdýr og komist þá að
raun um, að þrátt fyrir krafta hans var það vit hans,
fimleiki og tilvi'jun, sem róð úrslitunum, og tilviljunin
réð mestu.
Hún sá ljónið og manninn stanza jafnsnemma á að
gizka faðm hvort frá öðru. Ljónið sió til skottinu og
urraði lágt, en hún skildi auðvitað hvorugt.
Henni fanst látbragð ljónsins bera.vott um reiði, en
Tarzan sá þegar, að sáttfýsi og góðvild skein út úr
þvi. Berta sá ljónið ganga fast að mannínum og reka
trýnið i beran fót hans; þá byrgði hún meö höndunum
fyrir andlitið. Hún beið að henni fanst eilifðartima,
eftir þvi að heyra bardagann, sem hlaut að verða. En
hún heyrði að oins Smith-Oldwick varpa öndinni létti-
lega og hrópa: „Hvert i logandi! Hugsaðu þér!“
Hún leit upp og sá ljónið núa hausnum við lendar
Tarzans, en hann klóraði þvi bak við eyrað.
Þegar Tarzan nálgaðist fiugvélina, gekk Númi við
hlið hans og stanzaði um leið og Tarzan.
„Eg var að verða vonlaus um að finna ykkur,“ sagði
apamaðurinn, „og það er auðséð, að ekki mátti ég
finna ykkur seinna.“
„En hvernig vissirðu, að við vorum i vanda stödd?“
spurði brezki foringinn.
„Ég sá flugvólina detta,“ svaraði Tarzan. „Ég horfði
á eftir ykkur úr tré hjá rjóðrinu, sem þið lögöuð af
stað úr. Ég gat ekki fullkomlega ráðið, hvar þið lentuð,
en mér virðist þið hafa haldið talsvert .til suðurs, eftir
að þið hurfuð mór bak við fjöllin. Ég leitaði ykkar
Kaupld Tarsan-sögurnapl