Laugarvatnspósturinn - 18.07.1938, Blaðsíða 5

T_ e I e g r a m.
Xr i tankarna narvarande, dá Nor-
dens övriga stora andar samlats till
möte vid foten av det gamla remober-
get Haklefjall.
Johan Ludvig Lorenssonur
Runeberg.
Ssplanaden: Helsingfors.
N o t i s.
Ðá Pinlands riksdag vid sitt sen-
aste plenum behandlade frágan om att
sanda representanter till Laugargatn
pá Island avgjordes fragan i positiv
riktning - enfigt hörsagen - sedan
riksdagens förste talman Hakkila, som
dá och dá vid 1000-ársjubileer besökt
Island, meddelat att \mdervisningen i
islándska vid kursen omhanderhades av
Sveinbj. Sigurjónsson, magister.
-3-
kom han likevel i veg. Han bar fram
dyre gávur, og dei skildest son vener
Det bar ut Vestmannahavet. Viking-
skipet rugge fælt. Det var greitt at
havguden var wreid. Mange bar fram
store offer, og hersen pá Dalaker
hadde i taknar á ofra ein ukse, men
han sparde han.
Um natta braut sjöen over skipet,
og fleire vart mykje váta.
So pá tridju dagen gjekk Hylen den
breide i framstamnen og slepte ut
högæatestolpane og ved högetdagsleite
fekk dei landkjenning.
I midtromet var kvinnone. Dei var
alle ved godt mod, og dei eggja hov-
dingen til munnstrid,
4. morgonen styrde dei skipet inn
til Reykjavikur. Men högsætestolpane
var ikkje á finna der. Seinare vart
dei funne ved Laugarvatn, og der bu-
satte dei seg.
N 0 R E G U R.
Det var áret 1938* Det var gjort
kjent at det skulde gjerast landnams-
ferd frá Norig til Island. Bodstikka
vart send, og báde kvinner og menn
mötte fram. Eit godt vikingskip"Lyra
hin lange" vart sett pá vatnet, og ve
solarglad la skipet ut.
Hylen den breide ffá Rygjafylki var
framme i halsromet og ság etter un
det kunde vera nytt land á finna ute
i havet. Haugur frá Aker var hovding
og stod for styret. Lógi frá Björgvin
og Stauri frá Ojsland var skutil-
sveinane til hovdingen.
lag for det meste i löftingi, og han
tok ikkje mat til seg pá 4 döger -
so huga var han pá á skoda dei is-
landske möyar.
Elles var det mange hövdingsöner.
Og sume hadde kvinnor med. Likesins
ein flokk trælar.
Komne til Færöyar gjekk hovdingen
i land.
og i handi ein bátshake og eit foto-
grafiapparat. Han vilde vitja frend-
en sin pá Kirkjubö,
Skutelsvein Lógi vart send i land
og skuldi hitta vegvisar, og det var
eit mödesamt arbcid. Langt um lange
í S L A N D.
Ferðin austur.
Það er svo sem ekki serlega nýstár
legt fyrir miðaldra Sunnlending að
ferðast austur yfir Hellisheiði. Hann
hefir sennilega farið þessa leið mörg
un sinnum, bæði gan^andi, ríðandi,
akandi, bílandi, hjolandi og ef til
vill fljúgandi.
kannig er um undirritaða, að hjól-
reiðxom og flugferðun undantcknum.
En en^ar^tvær ferðir um sömu slóð-
ir eru þo nákvæmlega eins, þó að fátt
nýtt beri f^rir au^u o^ fjallahring-
Jarlen i Sud-Tröndelag - Haugsande|rurinn so s09lfui? llýur> Þa eru
o -ö r-forunautarnir sjaldan nakvæmlega þeir
sömu.
Ferðin £ gær austur var að því
leyti ólík öllum fyrri ferðum, að nú
voru félagarnir norskir, sænskir og^
danskir og^finnskir og í bílnum hljóm
aði án afláts sambland af tungumálum
allra þessara þjóða, og svo einstöku
sinnum ein og ein íslensk setning,
Under kappa bar han eit stutt sveribVOna,minna a> bvar maður
var staddur.
I mínum bíl bar nú einna mest á
sænskunni og þarf þá varla að taka
fram, að "ramt var kvennaríki þar og
róðu tómir pilsvargar".
Einn herra höfðum við þó fengið í
okkar hlut, auk bílstjórans.