Austurglugginn - 09.10.2003, Blaðsíða 10

10 AUSTUR • GLUGGINN
Fimmtudagur 9. október
Tréhjörtu á Reyðarfirði
- „rómans og húmor í bland"
um með nokkrar tegundir, nokkrar
gerðir af setningum, en þetta hefur
smám saman undið upp á sig,”
segir Hulda. En eru þær mæðgur
þá svona miklir húmoristar eða
hvað? “Já ætli það ekki bara, alla
vega finnst okkur það,” segir hún
og hlær. Rómantíkin er nú líka
aldrei fjarri og hún viðurkennir að-
spurð um rómantíkina að líklega
sé hún líka bara rómantísk.
MENNING I LISTIR
Umsjón: jonknutur@agl.is
sitt hvorum landshlutanum,
hafa nóg að gera.
og
Hulda við hús sitt á Reyðarfirði sem er skemmtilega málað. „Stelpurnar i sauma-
klúbbnum minum hjálpuðu mér við þetta hérna einn daginn svona þangað til við
klárum að taka það igegn".
upphaf þess að hún fór að selja
smáskilaboð á tréhjörtum.
Hluti af framleiðslunni sem nú telur alls 400 mismunandi texta.
Margir kannast við tréhjörtun
litlu sem ýmist gift fólk á hlaupum
eða einhleypir í leit velja sem
skraut á blómvendi eða gjafir.
Færri vita þó að vörumerkið „Iðna
Lísa” sem framleiðir þessi smellnu
hjörtu er staðsett, í það minnsta að
hluta, í skemmtilega máluðu húsi á
Reyðarfirði, húsi Huldu Rúnars-
dóttur blómaskreytingarkonu.
Hulda sem hefur búið á Reyðar-
firði í tvö ár stofnaði vörumerkið
ásamt móður sinni fyrir nokkrum
árum er þær ráku saman blómabúð
í Reykjavík. Nú framleiða þær
mæðgur hjörtun jöfnum höndum í
Byrjaði smátt - en vatt
svo upp á sig
Setningar eins og „ég elska á
þér betri hliðina - hina líka” og
„ég vil eyða ævinni í bólinu með
þér” eru ekki bara smellnar heldur
einnig til þess fallnar að senda
dulin skilaboð. Hulda segir hug-
myndina hafa vaknað hjá móður
sinni og þær hafi farið að fram-
leiða hjörtun í smáum stíl fyrir
blómabúð þeirra mæðgna. “Við
fórum svo að fikra okkur áfram
með þetta og selja í fleiri búðir og
þetta smá vatt upp á sig,” segir
Hulda aðspurð um hugmyndina og
Humor og rómantík
Hulda segir eftirspurnina hafa
aukist mjög í gegnum árin og það
hafi haft sitt að segja að varan hafi
verið „svolítið spes og ný” og því
hafi hjörtun selst vel. „Við byrjuð-
Yfir 400 textar
En hvaðan skildu þær fá hug-
myndir af öllum þessum hnyttnu
athugasemdum sem á hjörtun eru
letruð? „Við höfum nú bara týnt til
svona eitt og annað sem við höfum
heyrt og séð, mamma er nú ansi
nösk á þetta og stundum höfum við
bara sest niður saman og skrifað
niður það sem okkur hefur dottið í
hug, þá er oft ansi mikið hlegið,”
segir Hulda. í dag hafa þær alls
framleitt í kringum 400 texta á
mun fleiri hjörtu og eru hvergi
nærri hættar enda stendur nú til að
Hulda opni sjálf blómabúð á Reyð-
arfirði á næstunni. Þar verður ör-
ugglega hægt að nálgast hjörtun
sniðugu.
Ég skil hann
alveg"
Yfir 100 krakkar á
kóramóti
Barnakórar frá fimm skólum
komu saman til æfinga og tón-
leikahalds á Eskifirði og Reyðar-
firði um helgina.
Kórarnir voru úr Kársnesskóla í
Kópavogi, Hafnarskóla á Horna-
firði, Egilsstaðaskóla, Eskifjarðar-
skóla og Reyðarijarðarskóla og
voru skipaðir börnum á aldrinum
9-13 ára.
Kórarnir sem alls töldu 110 börn
æfðu í Eskifjarðarkirkju og héldu
tónleika á sunnudeginum á Eski-
firði og sungu síðan við messu á
Reyðarfirði. Að sögn Astu B.
Schram stjórnanda kórs Egils-
staðaskóla var þetta hugmynd frá
kórstjórum þessara kóra og til þess
gerð að kórarnir fengju verðugt
verkefni að glíma við og auk þess
sem börnin höfðu nokkra skemmt-
un af í leiðinni.
Hópurinn allur borðaði í Grunn-
skólanum á Eskifirði og um 100
krakkar gistu á dýnum í skólanum.
sigad@agl.is
Þór Ragnarsson leikur
indíánann Bronden í uppfærslu
Leikfélags Fljótsdalshéraðs á
Gaukshreiðrinu, en indíáninn
segir söguna frá sínu sjónar-
horni.
Þór segist hafa slegið til og
tekið að sér hlutverkið þegar
Oddur Bjarni leikstjóri sagði
honum að hann þyrfti lítið að
segja í hlutverkinu.
Eins og áður hefur komið
fram í Austurglugganum gerist
eikritið á geðsjúkrahúsi og eru
persónurnar sjúklingar, læknir
og hjúkrunarkona.
Þór segir að þetta sé erfitt
hlutverk. „Það er helmingi erf-
iðara að standa á sviðinu mest
allan tímann og segja ekki neitt
og þykjast vera bæði heyrnar-
laus og mállaus en verða samt
að vera með í leikritinu. Samt
gengur þokkalega að samlagast
hlutverkinu. Ég skil hann alveg,
svo er bara að koma þessu frá
sér”.
Bronden var snillingur í að
halda kjafti og plataði með þvi
lækninn og hjúkrunarkonuna
sem héldu að þau hefðu endan-
lega þaggað niður í honunt með
raflostunum sem hann fékk.
“Það er rosalega erfitt að
vera á sviðinu hálft leikritið og
segja ekki orð og raunar útiloka
sig frá öllu í kringum sig en í
rauninni bæði heyra og sjá.
Leika mann sem getur talað en
þorir ekki að vera með, vegna
þess að hann var orðinn svo lít-
ill í sér vegna þess að það var
búið að fara svo illa með hann á
geðsjúkrahúsinu,“ segir Þór um
hlutverið.
sigad@agl.is
Nálægt hundrað börn sem sóttu kóramótið á Eskifirði og Reyðarfirði gistu á dýn-
um í Grunnskólanum á Eskifirði.