Alþýðublaðið - 21.09.1925, Blaðsíða 3

'■rPYBVlKKBIV
I
VerPur þá skiljanleg leynd sú,
8em hlð >opinbera< hefir kosið
að láta h»íla yfir sferðucn geng-
Í8Defad»rinnsr. Fjármálastjóm-
enduaum hcfði komið það il(a,
að almenningur fengi vitneskju
um, að genglmsfndln vitandi
vits ákvæðl varð íslenzkrar krónu
langt undir jjamivirði kvert miss-
erið ettir annað og héidi þanaig
viljandl við dýrtíðinni með ölium
hennar afleiðlngum.
£n hinir fáu útvöldu hafa ekki
verlð leyndir neinu i þessum
efnum, Leyndardómar gengis-
nefndar hafa auðsjáanlega verið
■em opin bók íyrir hiuthafa-
bankastjórann í íslandsbanka,
Eggert Claessen, ssm, þegar
honum llggur á að afsaka sig,
dregur úr skjaiatösku sinni orð-
réttan útdrátt úr gerðábók nefnd-
arinnar. Þenna útdrátt segiat
hann hafa lofað fiskkaupmönn-
um að sjá eða sagt þeim frá
aamþyktinni þeim >tii leiðbeln-
ingar«, og slikt hið sama ipunu
fleiri hafa gort.
Pað er augljóst, að Eggert
Cíaesssn og Ifkiega nokkur hlutl
gengisnefndarinnar ifka hefir litið
svo á, að verðlag gjild#yris
kæmi engum við nema fiskkaup-
mönnum, — að iunflytjendur og
allan aimenning, sem dýrtíðin
komur harðast niður á, varðaði
ekkert um þá hiuti og ættl ekk
ort að fá að vita þar um.
Hítt er annað mái, hversu
drengikgt bragð það er af
Eggert Cfaeasen, sem ekkl er í
gengisnefndinni og þvf hlýtur
að hafa féngið samþyktina orð
rétta í trúnaðl hjá eiohverjum
nefndarmanna, að vega þannig
altan að nefndinni tii að reyna
að koma sök af sér, sem hann
hcfir gert með því að birta sam
þyktlna.
Bdgar Rice Burrougha: Vlltl Tarzan.
þyl, hve ljónið var spakt hjá okkur i dag. Það er
maður með ljónunum þarna núna.“
„Þaö er ómögulegt!“ hrópaði Smith-Oldwick. „Þau
myndu rifa hann i sig.“
„Hví heldurðu, að þar só maður?" spurði Berta.
Tarzan brosti og hristi höfuðið. „Ég held, þú skiljir
það ekki. Okkur gengur illa að skilja það, sem okkur
er otvaxiö.“
„Hvað áttu við með þvi?“ spurði foringinn.
„Ef þú hefðir fæðst blindur, myndir þú ekki skilja,
hversu maður nýtur áhrifa með sjóninni; eins óttast ég,
að þið, sem ekki þekkið það þefnæmi, sem ég á til að
bera, skiljið ekki, hvernig ég veit, að maður er
þarna.“
„Finnurðu mannaþef?" Bpurði stúlkan.
Tarzan kinkaði kolli.
„Veiztu á sama hátt, hve mörg Ijónin eru?“ spurði
foringinn.
„Já,“ svaraði Tarzan. „Ljón eru ólik hvert öðru, og
af engum tveim þeirra er sami þefur.“
Ég er óviss um, að maðurinn og ljónin séu hér til
þess að gera okkur mein,“ hélt Tarzan áfram, „þvi að
þau gætu þegar hafa gert það, hefðu þau viljað. Mór
dettur nokkuð i hug, en það er alveg út i loftið."
„Hvað er það?“ spurði stúlkan.
„Ég held, að þau sóu hér til þess að varna okkur
einhvern stað, sem við megum ekki koma á,“ sagði
Tarzan. „Með öðrum orðum; við erum i gwzlu, og ef
Etf enn þá /erður manni að
spyrja; Hvernijf stendur á því,
geuglsnéfndin, s jm að meiri hluta
er skipuð mönn im, er ekki viíja
teljast lággengi iOíenn, skuii alt
írá upphsfi haic íylgt lággengis
atefnuani. Einh ?er utanaðkom-
arsdi áhrit hijóts að vaida þessa.
Eina vaidið, sem mtsð nckkr-
um rétti getur baft áhrlf á neind-
ina, er laadsstjórnin; oddamaður-
lon er fulltrúl htsnnar. Fjármála-
ráðherrann fer með þetta va!d,
og samatarfið miiii hans og
gengisnefndar blýtur jafnan að
vera mjög náið, þar sem hann
ræður yfir seðiáútgáfunni og
getur þannig sjálfur haít mikil
áhrif á gengið.
Að nefodin hefir tekið upp
þessa óheiiiastefnu og tylgt henai
til þessa, hiýtur því tyrat og
iremst að vera sök fjármálaráð-
herrans, sem sjálfur hefir ssgt,
að genglslækkun té >hentug
aðferðc til þess að lækka verka-
launin, og sýnt og sannað með
seðlafióði sfnu, að hann skirrist
ekkl við að nota þessa >aðferð<.
Lággengisstefna gengisnelnd-
arinnar er þvi stetna fjármála-
ráðherrans. Hún er iággengis-
stefna Jóns Þorlókssonar — í
verki. B2
Smj0r og osta-sýnlngln. Auk
smjörs og o»ta trá rjómabúunum
og mjólkurafurða frá Hvanneyri
eru á sýningunni gráðvostar trá
Þiogeylngum og Öafbðingum,
niðuraoðin mjólk frá Beigalda og
sýoishorn af c jóik og skyri úr
mjólkurmatarútsölum hér í bæn
um. í dómnefnd um gæðl var-
anna eru Halldór Vilhjálmsaon
skólastjóri á Hvanneyri, urtgfrú
Anna Friðrlksdóttlr ráðunautur
og H. Grönfeldt bóndl á Beigalda,
Sýnlogin er opb tll kí. 8 í kvöid.
H. H. H.
Ágætis hveiti á 35 aura pr. */* kg.
H.H.
á aö eins 32 x/2 x/a kg.
Odývad í sekkjuml
Beztu hveitikaupin í bænum í
Kanpfélagino.
Hækkon krénonnar.
Skráö sölugengi sterlingspunds
er enn 22 kr. 75 aura. Lands-
bankinn kaupir pundin fyrir 22
kr. 50 aura, en kaupir þó víst að
eins af föstum viöskiftamönnum
sínum. ísiandsbanki kaupir aftur
á móti að eins smáupphæðir og á
22 krónur pundið. Sjáanlegt er því,
að raunverulegt gengi krónunnar
er hærra en það er skráð, þar
sem bankarnir takmarka svo kaup-
in á erlendum gjaldeyri, og sá
gjaldeyrir, Bem þeir kaupa ekki,
leitar annað fyrir lægra verð.
Þessar aðfarir bankanna eru í
þeim einum tilgangi gerðar að
halda íslenzkri krónu niðri, en
niðurstaðan er óhjákvæmllega sú,
að krónan hækki aftur til muna
og það í einu stökki eins og siðast.
Hver veldur þessum stöðugu
stöðvunartilraunum ? Éað er nú
oiðíð opinbert, að enginn annar
en fjármálaráðherrann stendur fyrir
þessum Iággengiatilraunum. Það er
hann, sem notar vald sitt og ahiif
til þess að fá bankana til að
kaupa erlendan gjaldeyri hærra
verði en hann er verður til stór-
kostlegs fjármunalegs tjóns fyrir
ríSW
|i
w
(É