Alþýðublaðið - 23.09.1925, Blaðsíða 3

I
Erlend símskejti.
— \
Farum, 21. sept. FB. 3
Þlnghús brannlð.
Frá Tokio er símað, að þing-
húsið hafi b uanlð tll grunna.
Skjala8afnið brann og bókasafDÍð.
Tjónlð 3 millj. yena.
Marobkóstríðlð.
Frá Madríd ar símað, að land-
gðnguliðið hafi aftur náð sám-
bandl við cklpln. Árásin hefat
á ný.
Frá Parfs er aímáð, að Frakk*
ar hafi einnlg hafið áráslna aftur.
Brá aftur til þutka. Marokkó-
menn biðjast griða f feópum gegn
þvf, að Frakkar verndl þá gegn
hefnd Abd-elKrlms.
Frá Fez er sfmað, að soldán-
lan f Md.rekkó, Moulay You.sof,
bjóði þnim hálfa mitijón tranka,
er færi honum Abd el Krim
dauðan eða lifandi.
Bók um greiðslngetu Frakka
Frá Washington er sfmað, að
forstjórl amerfskn hagfræðiatofn-
unarinnar, hinn helmskunni hsg-
frnðingur Monlton, hsfi gefið út
bók um borgunargetu Frakk-
landa. Kveður hann Frakka ver
stadda en Þjóðverja fyrir Dawes-
aamþyktina, eg geti þeir undír
engum kringumstæðum borgað
ftllar skuldlr sfnar.
Um daginttog Tegion.
Næturlæknlr er f nótt Jón
KrUtjánsson, Miðstrætl 3 A. Sfm-
ar 506 og 686.
s
Belgiskt rfiðngier hefi ég ávait fyrirllggjandi.
Gæðin eru aiþekt og verðið ætíð lægst hjá
Ludvlg Stow. — Simi 333.
Fagnaðarefni er það vafaiaust
mörgum, sem t uglýst vftr hér í
blaðínu í gær, að frú Annie og
Jón Lelfs ætla að halda hljóm-
leika brá&lega, ef nógu margir
skrifa sig fyrlsr áðgöogumiðum.
Er líklegt, að ekki atandi á því,
þar aem i bo Ji er að hiusta
bæði á góðan Isik ágætra, út-
lendra laga 0g fsienzka þjóðiist
f nýstárlegum búniugi. Hvar
vasri eila þjóðer lisslnnar vorir og
aðdáendur þess, sem ramfslenzkt
er?
Iðunn. Fátt er jefn ergilegt
eins og prentvillur, einkum f
kvæðum. Eogum eru þær tii
g'eði nema örfáum, öfuodsjúkum
sparðaleitarmönnum. í nýútkom<
inni Iðunni i kvæðinu: Skyrtu-
söngurinn. á bls. 192 f 4. ifnu
að ofan hefir helft orð falllð
burt: fyr, sem var á eftir otðinu:
áður. Gerið svo vel, að laga það!
Aunars er hrynjandianl stórspilt,
erlndið ónýtt. 8. J.
Haust-lelkmót ætla skátafé-
lögln >Ercir<, >Væringjar< og
>Hatnfirðinga;< &ð halda við
Landakot á sunnudaginn kemur.
Hefst það ki. 9 árd., og verður
kept í skátaíþróttnm: hraðtjöld-
un, kasti með björgunariínu,
Morse-skeytasendingu með fán
ucn, >kimsleik<, hjálp f vlðlögam,
60 og 100 at. hlaupi, boðhlaupi,
þrístökki, sundl (við örfiricey),
matreiðslu og relpdrætti. Verð-
laun verða veitt
Laxveiðlu í Elliðaánum. í
sumar hafa veiðst i ánum alls
og ekki að ástæðuiausu, þvf að
hann er hraustur og þróttmikiíl,
og það er að þakka Iltla skamt-
inum af Kruschen-salti, sem hann
tekur inn á hverjam morgni.
K uschen-salt heldur vlð
heilbrigðri og góðri meltingu,
heiinæmum efnabrigðum,
heiíbrigðu, hreinu blóði,
öflugum, góðum taugum. —
Aldrel þreyttur eða óatyrkur í
taugum.
Kroschen'salt
fæst f giösum til 100 daga i
lytjabúðum og hjá kaupmönnum.
Oddur Sigurgeirsson rltstjóri
er enn mjög laaburða og býst
ekki við að geta farlð að gefa
>HarðjaxU sinn út aftur fyrr en
kemur fram á vetue.
1178 laxar, og hefir þyngd þeirra
numið samtais 3710 x/2 kg. Auk
þesa hata vdðst 100 kg. af sjó-
blrtingi. Mest hefir laxveiðín orðið
á fimtudögum, 224 iaxar alis.
Fyrir laxinn hafá veiðirrenn
Edgar ítice Burroughs: Vlltl Tarzan.
Ljónaþefurinn var sterkur, 0g hann fann, að loðið
dýr straukst við fótlegg hans. Tars;an opnaði hægt
augun, Hann lá á hliðinni, og er hann leit niður eftir
sér, sá hann stórt ljón standa yfir sér og urra ógurlega i
að einhverju, sem hann ekki aá.
Tarzan fann brátt af þefnum, að þetta var Ijónið úr ]
ljónagröfinni.
Þegar hann vissi það, talaði hann tii ljónains, sem
Vék ögn frá honum, svo að hann gat staðið á fætur.
Hann sá, að hann var á sama stað og hann hafði fallið,
og að ljónið virtist verja hann fyrir tveimur ljónum,
sem gengu fram og aftur skamt fré,. Hann leit inn i
hellinn og sá, að þau Berta og Smith-Oldwick voru
farin.
Tilraun haua til fórnar hafði veriö árangurlaus. Tarzan >
hristi höfuðið gremjulega og snérist gegn ljónunum
tveimur. Númi úr ljónagröfinni leit vingjarnlega til
hans, néri hausnum við fót hans og urraði að hinum
ljónunum
,Ég held,“ sagði Tarzan við Núma, ,,að við getum
gert þessi dýr mjög vansæi.“ Hann mælti á ensku, sem
ljónið auðvitað ekki skildi, en þó var eitthvað það i
röddinni, sem kom þvi til að reka upp samþyktarmjálm,
enda gekk það óþolinmótt fram og aftur gegnt and-
stæðingunum.
„Komdu!" sagði Tarzan alt i einu, greip i makka
ljónsins og gekk með þvi til móts við ljónin. Þegar
þau Tarzan nálguðust, hörfuðu hin undan og loks sitt
til hvorrar handar. Tarzan og Númi fóru milii þeirra,
en hvorugt gleymdi að hafa gát á sinum andstæðing,
svo að bæði voru viðbúin, þegar óvinaliónin stukku
aftur að Jpeim, eins og þeim hefði verið gefið merki.