Alþýðublaðið - 24.09.1925, Blaðsíða 3

heitnum né innblásinn af heilCg
um anda eins og posfulinn Páll.
Ekki vissi ég heldur til, að tér
hefðuC neinar þær náfta gáfur til
brunns að bera, er gæfu yður sið-
ferðilegan rótt til r,S tala um
þessi afni eins og sá sem valdið
hsfir. Og því um aiður gat ég
vænst þe*3 af yðar, að þór hefðuð
geð til að helga yður Þeim and-
legu iðkunum, sem sagt er að
rjúfi skilrúmið milii þessa aeims
og himneskra veralda,
Hverjar voru þi leiðii þær. sem
þér vilduð fara og láta aðra fara
til þess að veita msnnkyninu
þekkingu andlegra leyndardóma,
sem flestir þrá öllu öðru fremur?
fór þektuð engar leiðir. Þér
vilduð ekkert annað en vinna fyrir
yður með því taka.undir þenrmn
gamla, prestlega són inaantómra
orða um fylling náðannnar, utn
blómin á eilífðarenginu, um lifsms I
kórónu, um að vera höndlaður af
Kristi, um enduríæðing Kristeðlis-
ins, um brodd dauðans, um fyiir-
gefning 'syndanna, um upprisu
holdsins, um þvottinn í blóði
lambsins, um Jesúbarnið í hjart-
anu og ótal sl kar vemmilegar
meiningaleysur.
Mér var enn frerrur kunnugt
um — og ég skammast min fyrir
að þurfa að segja það —, að þér
höfðuð ekki. hugrekki til að araga
rökréttar ályktanir af þeim kenn
ingum Kiists, sem >betri borgur-
um« kom óþægilega nð heyra, Og
ég veit ekki betur*en stólraður j
yðar hafl hingað til verið þægi-
legur hversdag*,,; órall, sem söfn
uður yðar hlústar á með andagt,
af því kð hann veit &ð hann þarf
ekki að taka neitt mnrk á þeim.
í’ær hafa verið nákvæmlega sama
geðleysið og við hryrum klingja
við á gangstéttunum, í söiubúðum
og kaffigildum, befðarfrnnna í höf-
uðstaðnum, enda er mór sagt, að
þór sóuð elskaÖur og virtur af
þess háttar lýð.
Kri'itur sagði: zAuðveldara er
úlfáldanum að ganga gegnum nál
arauga en rílcum manni í guðs•
ríki.< (Sbr. enn íremur söguna af
ríka manninum og Lazaiusi og
auðmannmum, sem spmði Krist,
hvað hann ætti að gera til þess
að verða saluhólpinn)
En hvenær hatið þer haít hug
til að flyt ja auðmönmmum í Reykja
vík það fagpaðareúndi, að þeir
*XrP-YBVVrKailV ' 5 '■
séu útilokaðir frá guðaríkí, ef þeir
fari ekki og gefi aigur sínar fátæk-
um? Annaðhvort heflr Kristur
sagt þetta satt, eða þá að
hann heflr skrö :vað því. Ef þér
trúið því, að hann hafl sagt það
satt, þá hafið þér vægast sagt
gert. yður sekan í frábærilega víta-
veiðri vanrækslusynd með því að
met,a meira velþóknun Morgun-
blaðsins en sáluhjálp ríku mann-
ar na sem þér völduð yður til aö
frelsa. En ef þór teljið, að Kristur
hafl skrökvað þessu, — hví dirflst
þér þá að kalla yður kristinn,
kenningav yðar kristindóm og
kirkju yðar kiistna kirkju? Pá
væri yöur miklu nær að kenna
sjálfan yður, starf yðar og kirkju ,
yðar við Rockefeller og þjón hans
Bdly Sunday eða aðra slrka dáta,
því að þór vinnið í svipuðum anda
og þeir. Og hví ieyfið þér yður
þá að segja, að ég hafl ráðist á
kiistindóm í Bréfl til Láru? Hví
8f?gið þér ekki beldur sem satt
er. að ég hafl ráðiBt. á yður og
Rockefeller ?
En þór eruð ekki eini prestur
inn, sem telur sór skyldara að
þjóna Mammon en guði. Pór nruð
iétt eins og prestar gerast,. Megin-
þorri kristinna presta er undir þá
syndina seldur að meta auðinn
meira en aáluhjálpina.
Þegar stéttarbróðir yðar, Jón
biskup Helgason, stigur í Btólinn
svona til að punta upp á guðs-
krislni í landinu, þá biður hann
um vel kristna verkamenn. það er
að segja verkamenn, sem vilja
vinna ein.i lengl og þeim sr skip-
&ð, eru vægir í kaupkröfum og
gera sig ánægða með það lifrar-
verð, er Thor Jensen úthlutar
þeim, En honum finst engin ástæða
til að biðja um vel kristna at-
vinnurekendur og útgeiðarmenn.
sem geri sig ánægða með kröfur
verkamanna. Peir mega éta hina
lifandi.
Einn af guðfræðikennurum há--
skólans er svo atidlegur í embætt
inu, að hann er dluthafl í togaia
útgerð.
Hvar eru hlutabrófln. sem post-
ularnir Pétur og Páll lögðu í at-
vinnurekstur auðmannanna í Róma
velái hinu forna?
Hvar er ágóðahlutur Jesú Krists
af fiskveiðum öreiganna í öene-
zaret vatninu?
Þ&ð er eögin furðþó að þið
lærisveinarnir sóuð óvanir að sjá
heilagan anda.
Svo djúpt er kirkjan sokkin, svo
fjarlæg er hún hinum byltingar-
sinnuðu kenningum Jesú Krists,
svo bundin er hún af borgaralegri
miðlungsmensku, svo fjötruð er
hún af siðleysi auðvaldsins, að
sucnir bezt.u prelátar hennar hafa
orðið að flýja hana til þess að
get& unnið í anda Jesú Krists og
predikað afdráttarlausan aannleik-
ann. Meðal slíkra ágætisnoanna er
Ragaz guðfræðiprófessor í Sviss,
sem heflr verið mjög dýrkaður af
ýmsum heiztu mönnum íslenzku
kirkjunnar. Hann sagði sig úr
kirkjunni, slepti embættl sínu og
gekk í þjónuatu jafnaðarstefnunnar.
í Vesturheimi eru þeir prestar
neyddir til að segja akilið við
kirkjuna, sem ætla sér aö starfa
að manDfélagsbótum.
fað er og á allrs vitorði, að
Haraldur prófessor Níelsnon hefir
verið svo illa liðinn í kirkjunni,
að það hefir jafnvel komið til tals
að reka hann úr henni. Hvers
vegna? Vegna þess, að hann heflr
haft djörfung tii að berjast fyrir
merkilegu málefni, sem stendur
nær kenningum K'ista en loðmolla
og froðusnakk kirirjunnar. Og það
er að eins fyrir ræfilshátt hinna
geistlegu forkólfa, að hann hefir
ekki enn þá verið rekinn.
Séra Jakob Kristinsaon, einhver
ágætasti maður hinnar islenzku
kirkju, — hann sá sór ekki ann-
að fært en kasta frá sér prests
embættiDU til þess að geta inn-
rætt meðbræðrum sínum sann-
leikann.
Svo blinduð er kirkja Kriats sf
anda satans, að kennimenn hennar
verða að flýja hana eina og iil-
kynjaða pest, áður en þeir megi
innræta þjóðunum smnleikann,
mannúðina og róttlætið.
Niður með slíka stofnunl
Mér duldist ekki, að þér réðust
á spiritismann vegna þess, að þér
bjuggust við, að slík árós myndi
falla í góðan jatðvig hjá söfnuði
yðar. Þór mátuð þekkingarskort
i hans og amáborgaralega hylli meira
* en sannleikann og réttlætið.
| Einlægni yðar tók ekki fram
j hræsni Faríseans, því að eftir
j þessa predikun löbbuðuð þér heim
I til spíritisia í höfuðstaðnum og
! báðuð hann afsökunar á því, að
: þár. beíðuð talað gegn spíritisma.