Vélstjóraritið - 01.07.1936, Blaðsíða 15

7
VÉI.STJÓRARITIÐ
um. Okkur var kunnugt um, að skipstjór-
ar og stýrimenn hafa um stund verið að
ræða þessa hugmynd eða viljað vekja
upp gamla hugmynd vélstjóranna um
þetta efni. Bréfinu svöruðum við á þessa
leið:
Reykjavík, 9. mars 1936.
Móttekið heiðrað bréf yðar ilags. 28. f. m.,
þar sem þér spyrjist fyrir um það, hvort
vélstjórafélagið mundi vilja taka þátt í stofn-
un landssambands með skipstjóra- og stýri-
mannafélögum, sem nú þegar hefðu lieitið
stuðningi við málið.
Erindi þessu viljum vér svara á þá leið,
sem vér höfum þegar látið orð falla að við
yður í samtali, að vér erum hugmynd þess-
ari mjög hlynntir og fúsir til þess að taka
þátt í undirbúningi málsins.
Fullnaðarákvörðun frá vorri hendi er þó
fcundin því skilyrði, að aðalfundur vor sam-
þykki.
pá viljum vér vekja athygli á því, að vér
teljum heppilegast að byggt verði á þeim
grundvelli, að öllum félögum yfirmanna verði
boðin þátttaka í sambandinu, ennfremur að
það verði ópólitískt.
Vér væntum þess, að þér kallið saman und-
irbúningsfund hið bráðasta.
Virðingarfylst.
F. h. Vélstjórafélags íslands.
þorst. Árnason.
Til form. skipstjórafélagsins „Aldan“
Reykjavík.
Lítið hefir verið gert í þessu síðan.
Skoðanir okkar í félagsstjórninni hafa
alls ekki verið andstæðar um það, að hug-
mynd þessi sé mjög athyglisverð, og að
af henni megi gott leiða. Við höfum því
kosið fulltrúa í stjórninni til þess að taka
þátt í undirbúningi þessa máls, ef til
kemur, og jafnframt til þess að kynna
sér hugi þeirra manna, sem væntanlega
taka þátt í stofnun þessa fyrirtækis.
Að sjálfsögðu ber aðalfundi að segja
álit sitt um þetta mál, enda gerðum við
ráð fyrir því í svari okkar. Verði ákvörð-
un hans á þá leið, að líkindi séu til, að fé-
lagsmenn séu hugmynd þessari ekki al-
ment hlyntir, þá tel ég æskilegast, að al
menn atkvæðagreiðsla sé látin skera úr.
Þess munu dæmi í ein-
Útilokun stöku atvinnufélögum, að
skuldugra skuldugum félagsmönnum
félaga. sé hótað atvinnusvipt-
ingu, ef þeir vanrækja
skyldur sínar. Inn á þessa braut hafa for-
göngumenn vélstjórastéttarinnar hingað
til ekki viljað fara, sumpart vegna þess,
að oftast hefir verið hörgull á mönnum,
og ekki hægt að fylla í skarðið, en þó
einkum af því, að þeir hafa treyst svo
mjög á samheldni stéttarinnar í heild
sinni, að þeir hafa eigi álitið, að van-
ræksla nokkurra einstaklinga komi að
sök. Síðan stéttin fór að stækka, og störf-
in að verða umsvifa- og kostnaðarmeiri,
hefir þetta þó orðið bagalegra og hnekkt
starfseminni. Hefir stéttvísi og sam-
heldni jafnan verið brýnd fyrir mönnum,
en það hefir ekki mikinn árangur borið.
Mun nú svo komið, að stjórnendur félags-
ins séu yfirleitt þeirrar skoðunar, að ekki
verði hjá því komist, að ganga hart að
þeim, sem sniðganga félagsreglurnar, og
að full nauðsyn sé á, að sýna enga und-
anlátssemi í þessu efni. Var gerð tilraun
í þessa átt á síðastliðnu ári, og bar hún
nokkurn árangur. Æskilegast væri þó, að
ekki þyrfti að koma til neinna hörku-
bragða í þessum efnum, og þeir, sem nú
skulda meira en svo, að þeir sjái sér fært
að greiða það í tæka tíð, ættu að snúa