Vélstjóraritið - 01.07.1936, Blaðsíða 32

VÉLSTJÓRARITIÐ
24
Að ofan er þanplatan undir fullum
ketilþrýstingi frá flothylkishusinu. Er
þanplata þessi í sérstöku þéttu hólfi, og
er það í sambandi við útstreymisstútinn
(ð) í eimholinu um pípuna (4). Á neðri
hlið þanplötunar er þá þrýstingurinn það
miklu lægri, sem nemur þrýstimismun
i katlinum og útstreymisstútnum, og er
stúturinn gerður trektmyndaður í því
skyni. Þanplatan þrýstist nú upp eða nið-
ur, eftir því hvort miklum eða litlum
eimi er slept út úr katlinum. (Þrýsting-
urinn í stútnum breytist eftir eimmagn-
inu, sem fer í gegnum hann). Þegar eim-
eyðslan er mikil, og þrýstimismunurinn
í lcatli og útstreymispípu einnig, þrýstist
þanplatan mikið út. Við það ýtir hún
kúlulokanum út af sæti sínu, og lyftist
þá loki 1 og eykur innstreymi veitivatns-
ins, án þess að flothylkið hafi náð að
hreyfa hann. Þrýstingurinn í útstreymis-
stútnum (5) breytist eftir eimmagninu,
sem um hann fer, eftir þekktri línu, og
sveifluáhrifin, sem þanplatan verður fyrir,
falla þá saman við þrýstifallslínuna í út-
streymisstútnum. Með þessu móti er
hægt að stilla innstreymið af veitivatni
þannig, að það svarar nokkurnveginn til