Andvari - 01.01.2014, Qupperneq 78

76
SVAVAR GESTSSON
ANDVARI
bréf þar sem hann persónulega bauð til landsins fulltrúum frá Þýska
alþýðulýðveldinu til að kynna sér ísland o£ íslenskar aðstæður. Allt afar
sakleysislegt en þvert á stefnu flokksins. Eg er reyndar viss um að þetta
bréf var aldrei borið upp í nefndinni. Því hefði verið hafnað.138 Einnig
fann ég í gögnum þeim sem ég skoðaði í Þýska skjalasafninu bréf
skrifað á haus Alþýðubandalagsins í Reykjavík árið 1972 þar sem farið
er fram á námspláss fyrir íslendinga í Þýska alþýðulýðveldinu. Nú þarf
ekkert að vera rangt við þau námspláss; íslenska ríkið sendi fólk austur
og þá í gegnum menntamálaráðuneytið. Það sem var rangt var það að
þessar bréfaskriftir stönguðust algerlega á við opinbera og raunverulega
stefnu flokksins.
Aldrei var gerð tilraun til þess að breyta þeirri stefnu sem við
mótuðum 1968 þannig að mark væri á takandi - það er með formlegum
tillögum. Eftir 1968 réð Lúðvík ekki ferðinni í þessu efni og ekki Einar
heldur. Þess vegna varð Alþýðubandalagið sá stóri og sterki flokkur
sem Lúðvík Jósepsson skapaði með sterkum tengslum veruleikans við
hugsjónir sósíalismans.
Heill
Barátta Lúðvíks helgaðist alltaf af því að hann var að hugsa um að bæta
lífskjör alþýðu. Baráttan fyrir útfærslu landhelginnar var líka lífskjara-
barátta. Þannig var Lúðvík Jósepsson og hann bjargaði fremur en allir
aðrir forystumenn Sósíalistaflokknum og Alþýðubandalaginu frá því
að verða þröngir flokkar án jarðsambands. Hann vildi ekki að íslensk
alþýða þyrfti nokkru sinni að sætta sig við þau kjör sem hann kynntist
barn í Bryggjuhúsinu í Neskaupstað. í þeirri baráttu var hann gegnheill
og helgaði henni líf sitt. Vísan sem birt var fremst í þessum skrifum á
vel við Lúðvík Jósepsson og lífsviðhorf hans.
Sá sem þetta skrifar er réttum 30 árum yngri en Lúðvík Jósepsson.
Við náðum því aldrei saman sem kunningjar. Hann sá ég fyrst á
fundi í Tjarnargötu 20 þar sem Sósíalistaflokkurinn var til húsa með
starfsemi sína. Lúðvík var þá varaformaður Sósíalistaflokksins og for-
maður þingflokks Alþýðubandalagsins. Lúðvík var þá í flokksblaðri
innanvert talinn hægri maður; Brynjólfur Bjarnason var talinn vinstri
maður og Einar Olgeirsson miðjumaður. Þá - ég var 16 ára - var ég
Brynjólfsmaður. Annað kom ekki til greina. Róttæku krakkarnir í