Pósturinn - 15.07.1924, Side 8
8
PÓSTURTNN
Biðjið æiíð um
, The Favouviíe4
- heimsins bestu þvottasápu -
Fæsi í öllum verslunum
færa bækur, og skilja bók-
færslu.
Það er til tvenskonar spar-
serai: Sú aðgerðarlausa, beinlínis
að spara, og sú framtakssama —
að vinna inn. Með öðruni orðura:
lifðu ekki á því sem þú sparar,
heidur því, sem þú vinnur þér inn
Þú átt að vinna eins og þú
ættir að lifa til eilífðar, en
lifa eins og þú ættir að deyja
á morgun. Þú átt að vinna
eins og þú værir ómissandi,
en mundu líka, að þú ert það ekki.
Ef til vill getur þú óviljandi sagt
frá einliverju leyndarmáli þínu, en
þú mátt aldrei. Ijósta neinu
upp af leyndarmálum versl-
unarinnar.
Farðu með viðskiftavin þinn,
eins og það væri besti vinur þinn,
jni geturðu átt von á, að hann
komi til þín aftur.
Einn eyrir er sem vatnsdropi,
en tapir þú einum eyri, mundu
þá, að Atlantshafið saman stendur
eingöngu af vatnsdropum.
Að lokum ætla eg að segja þér
tvær smásögui', sem eg hefi líka
skrifað hjá mér, og sem þú getur
sagt þeim, sem á þeim þurfa að
halda. Sú fyrri er saga um fyrsta
yfirmann minn, sem hafði sann-
kallaða reglusemisástríðu, það
er að segja, hann eyddi öllum tíma
sínuni í einlægar skrásetningar og
ónauðsynlegar skriftir. Við, sem
vorum á skrifstofunni hjá liouum,
sögðum í gamni, að hann myndi
nú koma einhvern daginn með um-
slagahrúgu úr siðasta pósti, og
segja sem svo: „Heyrið þið, viljið
þið ekki gera svo vel og raða
umslögunum þeim arna í nákvæma
stafrofsröð, og brenna þeim svo!“
Hin sagan er svona: Kaupmaður
nokkur ætlaði að fá sér mann á
skrifstofu sína. Margir gáfu sig
fram. Lagði liann þá fyrir livern
um sig, svolátandi spurningu:
„Hvað mynduð þér gera, ef þé)’
i'ærðuð skakt inn í iiöfuðbókina?"
Einn svaraði, að hann myndi nota
strokleður, annar ætlaði að skafa
það buri með hníf, sá þriðji sagð-
ist bara mundi leíðrétta það, o. s.
frv. En sá síöasti ansaði: „Eg
sk.il ekki þessa spurairigu; því
hvernig á maður að færa skakt
inn í höfuðbókina?“ Ilann féklc
stöðuna.
Og hérna stendur í bókinni
minni, sagan, sem einu sinni var
sögð í kauphöllinni, um útgerðar-
stjóra stóra gufuskipaféiagsins.
Hann bað einu sinni alla deildar-
stjórana um að koma á tiltekn-
um tírna inn á skrifstofu sína. Þeg-
ar þeir voru svo allir komnir, eins
og til stóð inn í skrifstofu útgerð-
arstjórans kom hann sjálfur inn
og settist við skrifborðið sitt, tók
upp úrið sitt, og lagði jj.ið á borð-
ið fyrii' framan sig. Því næst tek-
ur hann upp hjá sér böggul með
sinjöri og brauði og hálfa ölflösku,
og byrjar að snæða með stökustu
í'ósemi. Að því loknu stendur iiann
upp lítur á úrið og segir við deild-
arstjórana, sem voru meira en lítið
forviða á þessu: „Jæja, herrar
mínii', eg þarf nákvæmlega 17
mínútui' til þess að borða morgun-
verðinn minn. Það var ekki ann-
annað, sem eg ætlaði að segja
ykkur!“
Þannig hefi eg nú, sonúr minn,
setið hér og týnt saman noickuð
af gullkornunum, sem í bókinni
standa. Ef þú þyrftir á ölluni þess-
um í’áðum að lialda, sem eg hefi
skrifað hér upp, þá myndi mér
ekki vera svo rótt, sem mér er,
þegar eg fer liéðan. Eg veit með
vissu, þú þarft þeirra eklci með
sjálfui', og þess vegna áttu að láta
þau öðrum í té. — Og jiá hafa
þau ekki verið skrit'uð til einskis.
Þinn elskandi faðir,
Georg M. Madsen, eldri.
(Þýtt af E. P. Briem).
^Ptcntib í 5\cta
^nrr- » rrinr-i
Prentsmiðjan Acta 1924.
Matvöru
allskonar
og
nýlenduvöru
j með sanngjörnu verði
selur
V erslun
Ól. Ámundasonar,
Laugaveg 24. Sími 119
Húsbóndinn er lmnds
ins fyrirniynd og leiðtogi.
Alt sem lnisbóndinn ger-
ir er rétt.
Sýnandinn: Þessi marg-
hleypa er sérstaklega
merkileg. Karl keisari
j hinn mikli átti hana einu
sinni.
Ferðamaðurinn: Já, en
á þeim tiinum voru alls
engin skotvopn til.
Sýnandinn: Alveg rétt.
Einmitt þessvegna er hún
svo merkileg.
Þegar Pósturinn ber
bæði hak og fyrir, eins
og hann gerir nú, (er átta
siður) gerir hann kröfu
til 10 aura, frá þeim er
vilja eiga kaup við hann.
Það er sama upphæð og
kostar undir eitt bréf
innan bæjar. Pósturinn
er sanngjam.
Úr
og klukkur
af bestu tegundum sel
eg enn með mjög ]águ
verði. Einnig borðbúnað
úi' silfri og silfurpietti
og margvíslegar tæki-
færisgjafii' úr platínu,
gulli og silfri. Athugið
þetta áður en þið kaup
ið annarstaðar.
Guðni A. Jónsson,
úrsmiður Aðalstræti ö.