Flug : málgagn Flugmálafélags Íslands - 01.03.1939, Qupperneq 4

EITT STÆRSTA
FRAMTÍÐARMÁLIÐ
Við íslendingar verðum, af ýmsum ástæð-
um, að sæta því, að verða á eftir mörgum öðr-
um menningarþjóðum um ýmsar nútímafram-
■'arir og tækni. Við þetta verður ekki ráðið á
sumum sviðum. En vel má hafa athygli á því
að verða sem skemmst á eftir öðrum.
Það eru ekki liðin 25 ár síðan að sú var skoð-
ur margra manna á íslandi, að bifreiðar
mundu ekki eiga við á íslandi. Hver mundi
ilja trúa því nú, er bifreiðar eru orðnar það
farartæki víða innan lands, sem menn geta
síst án verið? Ég minnist þess, að ég var á
reiðtúr með kunningjum, hafði farið af baki í
Kópavogi, og þar sáum við fyrsta Ford-bílinn,
sem kom til íslands, renna fram hjá okkur á
veginum. Þá komst einn úr hópnum eitthvað á
þá leið að orði, að ef við biðum nógu lengi í
Kópavogi, mundi bifreiðin koma aftur, dregin
af hestum; yfir Hafnarfjarðarhraunið kæmist
hún aldrei.
Slík vantrú manna á nýjungum á sinn þátt í
að við verðum aftur úr.
í mínu minni var talinn lífsháski að halda
uppi siglingum milli íslands og útlanda í
skammdeginu og um háveturinn. Nú er enginn
dagur ársins, sem skipum er talið ófært að
sigla til íslands og frá landinu.
Svona mætti halda áfram að telja ýmislegt
— að ógleymdum vísuorðunum, að ,,ætla nú að
eignast skip, þótt enginn kunni að sigla“.
Island er nú komið það mikið inn í sam-
göngu- og viðskiftahringiðu nútímans, að
heimilt er að ráðgera, að flest þau samgöngu-
tæki,sem nú ryðja sér til rúms í útlöndum, eigi
einnig við ísland. Á þetta ekki síst við um
loftferðir.
Landið er víðáttumikið og strjálbyggt. I
flestum löndum, að undanteknum þeim allra
stærstu, má fara landið af enda og á með
járnbrautum á minna en sólarhring. Hjá okk-
ur fara enn dagar eða vikur í slíkt ferðalag.
Liggur við að telja megi t. d. Austfirði afskekt-
ari frá Reykjavík en norður og vesturhluta Ev-
rópu. Það væri fárra tíma ferð í flugvél.
Við liggjum svo langt frá öðrum löndum,
í miðju hafi, að 4—7 dagar eyðast í sjóferð
til næstu landa. Það yrði ekki margra klukku-
stunda ferð í flugvél. Hve margt mundi ekki
breytast til framfara á íslandi, ef hægt væri að
senda bréf í pósti til Norðurálfulandanna, sem
við eigum mest mök við, í dag og fá bréflegt
svar á morgun? Eða að skreppa „út fyrir poll-
inn“ og koma aftur frá degi til dags? Og hví-
líkur tíma- og vinnusparnaður.
„Róm var ekki bygð á einum degi“, segir
orðtakið. En ef aldrei hefði verið hafist handa,
hefði engin Róm verið byggð nokkurntíma. Við
komum ekki á flugsambandi við útlönd og inn-
anlands á svipstundu. En markið getum við
sett í dag.
Kaupmannahöfn liggur sérlega vel við um
flugsamgöngur milli Norðurlanda og annara
landa. Enda eru ótal flugferðir dags daglega
allan ársins hring með viðkomum í Kaup-.
mannahöfn. Danir taka lítinn þátt í þeim, og
flugferðir innanlands í Danmörku voru ekki
reyndar fyr en á þessu ári. Fjöldi Dana harm-
ar þá skammsýni, sem hefir sett Danmörk
langt aftur úr mörgum þjóðum á þessu sviði.
F'ugmálin verða að verða alment áhugamál
heima. Annars líður ekki á löngu áður en Is-
lendingar harmi það mjög að vera meira aftur
úr svo að segja öllum þjóðum á þessu sviði en
vera þyrfti.
Hver, sem hefir efni á því að ganga í Flug-
málafélagið og gerir það ekki, á sinn þátt í
því, að halda aftur af framkvæmdum í einu
stærsta framtíðarmáli íslands:
Flugsamband — við útlönd og innanlands.
Kaupmannahöfn í desember 1938.
Sveinn Björnsson.
9
FLUf