Flug : málgagn Flugmálafélags Íslands - 01.03.1939, Page 8
á þessu vori. Ríkisstjórn og bæjarstjórn hafa
sýnt málinu góðan skilning og mun verða unn-
ið kappsamlega að því af öllum velunnurum
flugmálanna. Því að þeim er nú öllum ljóst, að
fyrsta skilyrðið til þess að unnt verði, að setja
á stofn flug með landflugvélum er sæmilega
útbúinn fJugvöllur í Reykjavík.
IV.
Nú hlýtur að vakna spurning hjá lesandan-
um og hún er: Hvað getum við þá gert næstu
tvö árin? Svarið verður:
1. Við getum haldið áfram athugunum á
lendingum og reynsluflugi til þeirra með
þeim tveim landflugvélum, sem hér eru fyrir
hendi; auk þess sem við gerum flugvöll í Rvík
og á Akureyri.
2. Við getum skipulagt veðurathugunar-
stöðvar með tilliti til flugferða. Ég vil full-
yrða, að núverandi athuganakerfi sé með öllu
ófullnægjandi fyrir flugferðir og fregnirnar
svo strjálar og þannig í sveit komið, að þær
reynast oft verri en engar fregnir. Athugun-
arstöðvum þarf að fjölga um meira en helm-
ing. Koma þarf á 2ja til 3ja vikna námskeiði
fyrir þá, sem veðurathuganirnar framkvæma.
Stöðvarnar þurfa að geta sent frá sér veður-
athuganir með örfárra mínútna fyrirvara, hve
nær sem er á tímabilinu kl. 0,6 til 24, yfir
sumartímann, og frá 0,8 til 18 frá 1. okt. til
1. apríl.
3. Sjóflugið verður að komast á fastan
grundvÖll fyrir 1941. Ein sjóvél 3—4 farþega,
vel birg að varahlutum og með varahreyfli,
hefir næg verkefni að vinna og getur sýnt á-
gæta fjárhagslega ársafkomu, ef reksturinn
gengur án tafa, sem ætti að vera betur tryggt
með varahreyflinum.
Margra hluta vegna væri mjög æskilegt að
fá til viðbótar eina 6—8 farþega sjóvél, t. d. til
þess að stuðla að sem reglubundnustum flug-
ferðum milli Reykjavíkur og Akureyrar yfir
sumartímann.
En að mínu áliti myndi rekstur hennar ekki
geta borið sig fjárhagslega nema því aðeins,
að þar kæmu til allháar greiðslur fyrir póst-
flutning (samkvæmt afköstum) og auk þess
ca. 25 þús. kr. tryggingarstyrkur frá því opin-
bera, til reglubundins flugs í tilraunaskyni.
Ég álít því hámarkskröfur okkar næstu tvö
ár, vera eina 6—8 farþega sjóvél til viðbótar,
og því aðeins, að ríkisstjórnin taki málið að
sér á fyrnefndum grundvelli. Af þessu stutta
yfirliti sést að óunnin verkefni eru nægileg og
að enn vantar mikið af reynslu í þessum efn-
um; mörgum kann að finnast daufleg spáin
fyrir næstu tvö árin, og ef miðað er við mæli-
kvarða annara þjóða í þessum efnum, þá er
hún óneitanlega dauf. En ef við leysum þau
verkefni sómasamlega, sem hér lauslega hefir
verið bent á, þá höfum við þokað flugmálun-
um um drjúgan spöl fram á við, þannig að
bæði þjóðin og flugmálin mega vel við una.
ELDSPRENGJUR
í síðasta hefti „Flyvebladet“ segir meðal
annars frá því, að í Englandi sé byrjuð fram-
leiðsla á nýrri gerð af mjög mikilvirkum eld-
sprengjum, sem á dönsku eru nefndar „Kilo-
Elektron-Brandbombe“. Sprengjur þessar hafa
nú um lengri tíma verið reyndar af sérfróðum
mönnum, sem til þess hafa verið skipaðir af
enska innanríkismálaráðuneytinu.
Verksmiðjan sem framleiðir sprengjur
þessar, hefir nýlega gefið um þær eftirfar-
andi upplýsingar:
Hylkið er gert úr ,,magnesiu“, sem er mjög
eldfimt, og sprengjurnar eru svo litlar og létt-
ar, að stór sprengjuflugvél getur borið 2000
sprengjur. 10—20 sprengjur eru látnar falla
í einu og er fallhraðinn 80 metrar á sekúndu.
Á leiðinni til jarðar dreyfast sprengjurnar. Ef
t. d. stór sprengjuflugvél, sem flýgur með 320
km. hraða á klst. í 1700 m. hæð, eða meira,
yfir landsvæði sem er byggt allt að 15%, og
lætur á hverri sekúndu falla, þá myndast eld-
haf á 20—25 fermetra svæði.
Sprengjan er sívöl, með 8 cm. löngu skafti
á endanum, hún er hlaðin ,,thermit“ sem ekki
þarfnast súrefnis og brennur það í 40—50
sekúndur með 2500 gr. hita á celcius. Við
þetta bráðnar hylkið og getur það brunnið í 10
til 20 mínútur með 1300 gr. hita.
Til varnar sprengjum þessum hafa 6 mm.
stálplötur, sandpokar eða 10 cm. járnbent
steinsteypa reynst nægilega örugg.
G
FLUG