Heilbrigðisskýrslur - 02.12.1972, Qupperneq 31

Athyglisvert er i töflunni, nve barnsí'ararsótt hefur valdið
mörgum dauðsföllum allt fram til áranna 1940 - '50, en þá fellur
Þessi sjúkdómur nánast niður sem dánarorsök, eftir að sýklaeyðandi
lyf koma til. Þó nefur ein konan látist af barnsfararsótt 1951 -
1955 og önnur á árabilinu 1961 - 1965.
Mæðradauða af völdum blæðinga hefur einnig fækkað verulega
á síðustu 20 árum, en þar eru meðtaldar ástæður, svo sem fyrirsætar
^ylgjur, fylgjulos og aðrar blæðingar fyrir, í og eftir fæðingu.
í'œðingareitranir og fæðingarkrampi hefur verið nokkuð tíð dánar-
orsök, eins og sjá má af töflu, en fer einnig lækkandi á síðustu
áratugum. Loks eru aðrar ástæður, en þar er sömu sögu að segja.
Meðal dánarorsalca undir liðnum "aðrair orsakir" má nefna blóð-
tappa í lungum eftir æðabólgu auk heilablóðfalls, hjartasjúkdóma
°g annarra sjúkdóma, sem ekki tilheyra meðgöngus júlcdómum, en hafa
valdið dauða í kringum fæðingu.
I síðari hluta töflu 6 eru sýndar dánarorsakir I sambandi við
^eðgöngu eins og utanlegsþykkt, fóstureyðingar og fósturlát.
Þannig hafa alls látist 18 konur vegna utanlegsþylcktar og 25 vegna
íósturláta. Lög um fóstureyðingar tóku gildi árið 1938. Eftir það
íer slíkum aðgerðum fjölgandi í landinu.
Það sem mesta athygli vekur, er sú staðreynd, að 4 konur hafa lát-
ist eftir fóstureyðingar og allar á sama fimm ára bili, þ.e. árin
1941 - 1945.
A þeim árum voru sýklaeyðandi lyf ekki komin í almenna notkun og
œeðferð vegna blæðinga og losts, eins og blóðgjafir og völcvameðferð,
ekki komin á það stig er síðar varð.
Línurit 4 sýnir hlutfallstölur mæðradauða á landinu 1911 -
1972 á looo fæðingar, en þar eru undanskildar þær konur, er létust
Vegna sjúkdóms snerama á meðgöngutíma. Einnig er sýndur fjöldi lát-
inna á hverju 10 ára tímabili.
29