Alþýðublaðið - 07.10.1925, Blaðsíða 1

i§aS
Mlðyikudagtaa 7; október,
I 234 t5!%bíað

Erleid sfmskejti.
FB, 5. okt.
Af kafbátsslyslnu.
Frá New-York-borg er símað,
að kafbátur sá, er sírnað var um
r-ýícga, hafi verið dreglnn upp.
Alllr skipvarjar dánir.
Ofriðri í Helsingjabotni.
Fri Helslagfors er sfmað, að
þegar flotinn hafi verið við æf-
ingar i Helsingjtbotoi, hafi skolHð
á ákaflegt rok. Óttast menn, að
tundurspililr einn hafi sokkið
með allri áhöín. öu-ur &klp mu
talln vera f talsverðri hættu Frá
Stokkhólml er símað, að flotá-
stjórnin hafi aeat skip til hjálpar.
0 ryggismálaf andarinn
byrjaðor.
Frá Locarno er sfm&ð, að ör-
ygglsmálaráðstefnan byrji í dag.
Mætast utanrfkismálaráðherrar
Bandamanna og Þýzkalandi til
þess að ræða öryggismálið munn-
lega. Þetta er álitln vcia djart-
asta tUrauain, sem enn hefir verið
gerð til þess að koma á varan-
legum íriðl.
Fyrsta loftrelzlan.
Frá Lundúnum er símað, að
bráðlega verði haldln stórveizla
i atærstu flagvél Englands. Þátt-
takendur verða 20, og verður
velzlan haldin, þegar fiagvélin
fer elns hátt og hratt og hún
getur. Þetta mun véra fyrsta
loftvciztan í sögunnl.
FB, 6 okt.
Norskar embættism&ðar
verður úti
Frá Osló er sfmað, að Fyrst
ríkisritari hafi iucdiit dauðnr á
vfðavaogi.
Viðsjár Breta og Tyrkja
Frá Aþanubbrg er sfmað, að
heyrst hafi þar, að Mlðjírðar
hafsdeild brrzka flotans hafi
verið slipað að taka Miklagarð,
•f Tyrklr ráðast á Mosul.
Fiogllstar- afrek.
Frá Moskva er sfimð, að þegar
flagæfingar fóru íram á Krim,
hafi þýzkur flugmaður haldið sér
á loftl 12 stundir f vélarlauul
flugu.
Emil Tslmányi,
ungverski flðlusnillingurinn, sem
ataddur er hór um þessar mundir,
hélt fyrstu hljómleika sína í >Nýja
BÍ6« í %gærkveldi. Þar var hús-
fyllir áheyrenda, og lótu menn í
ljósi mikinn fögnuð og hrifningu,
sem vænta mátti, því að efalaust
er Telmányi merkastur og vlð-
frægastur þeirra hljómlistamanna,
sem hór heflr heyrst til, og ber
fullkomlega uppi þaun hróður, sem
um hann hafði borist hingaS.
Harm er einn í hópi þeirra
sárafáu fiðluleikara núlifandi, sem
meistaranafn bera með )éttu, —
sem skera úr og skara langsam-
lega fram úr fyrir afburða-full-
komna leikni, mikinn og fagran
>tón«, djviprættan skilniDg og
óskeikulan mátt tii að gera sig
Bkiljanlega og komast inn að bjarta
rótum áheyrenda, — jafnvel fceirra,
sem annars hafa ekki unun af
hljómlist.
En Telmányi er fyrst ogfrémst
Ungverji, og má ótvírætt marka
fcjóeerniseinkennm i leik hans, sem
auka honum áhrifarnagn. Ung-
verjaland er oft nefnt >land fiðl-
unnar*. því að hvergi er flðlan
jafn-algengt hljóðíæri og þar, og
engin >músík« þykir þeim, sem
þetta ritar, eiga jafnvel við flðluna
og ungversku þjóðlögin og danS"
arnir.
Yiðfangsefnin á hljómleikunum
f gærkveldi vom þannig, að eitt
Friðrik Bjðmsson
læbnir
hefir opnað læknlngattofu f Thor-
valdsens&træti 4 (vlð hliðina á
BUykjavlkur apóteki). — Viðtals-
tíaoí: 11 —12 t. h. og 3—5 e, m
Siml 1786.
hvað var þar vií allta hæfl. Fiðlu-
konseit Mendelsohns hefir áður
veríð leikinn hér af snjðllum flðlu
leikurum. og munu menn því ein
mitt á honum hafa átt bægt með
að átta sig á atburðasnilli lista-
mannsins, Þó urðu því miður
nokkrar óviðráðanlegar misfellui' i
niðurlagi þessarar tónsmíðar. —
sem þó gætti furðulítið. f*á var
Sólo-sonata eftir Bacli mikið verk
og prýðilegt, og loks fjögur smá»
lög Mest kvað að fagnaðarlátum
áheyrendanna yflr tyrkneskum
>Marsch« Beethovens, og varð
Telmányi að leika hann tvisvar.
En minnistæðust mun þó fiestum
verða hin aðdáanléga meðferð
hans á Nocturne eftir Ghopin, —
að ógleymdum síðasta liðnum á
skránni, — samfléttuðum ung-
verskum þjóðlögum^ eftir Jeno
Hubay. Þar var Telmányi í essinu
sínu og ætlaði lófatakinu aldrei að
linDa á eftir. Lók hann þá auk-
reitis ungverskan dana eftir Brahms.
Hljómlelkar þessir voru ógleyman-
leg skemtun. Eiga þeir þökk skilið,
sem stútt hafa að því, að Tel-
mányi réðst í að koma hingað,
og mikil þökk sé honum fyrir
skemtunina
Emil Thoroddsen lók undir á
flygel og fórst þaö snildarlega úr
hendi. Var leikur hans prýðilega
nákvæmur og fágaður, — tilþiifa-
mikill, en þó hæfllega hógvær, —
og á Emil ríflegan skerf af þakk-
lætinu fyrir góða skeratun.
Bvík, 8. okt. 1925.
lh. 4,