Alþýðublaðið - 07.10.1925, Page 1
*9*5
Miðvlkad&ghsQ 7; októbsr.
i 234 töl«b(a0
Erlend sífflSkejtL
FB, 5. okt.
Af kafbátsslysinn.
Frá New-York borg er simað,
að kafbátar aá, er simað var um
rýlega, hafi verlð dreglan upp.
AlHr skipverjar dánir.
Ofriðri í Helsingjsbotni.
Frá Helslngfora *r stmað, að
þ*gar fioiinn hafi varið við æf-
ingar i Helsingj«botnl, hafi skotilð
á ákaflegt rok. Óttast menn, að
tuudurspililr einn hafi sokkið
með allil áhöfn. öa..ur &k!p etu
talin vera i talsverðri hættu Frá
Stokkhólml er simað, að flotá-
stjórnin hafi seot skip til hjálpar.
0 r yggismálafnndnrinn
byrjaftnr.
Frá Locarno *r símáð, að or-
ygglsmálaráðstefnan byrjl i dag.
Mætast utanrfkismálaráðherrar
Bandamanna og Þýzkalands til
þess að ræða örygglsmállð munn-
l*ga. Þetta er álltin vera djárt-
asta tllrsunin, eem enn hefir verið
gerð tll þess að koma á varan-
legum irlðl.
Fyrsta loftvelzlan.
Frá Lundúnum er simað, að
bráðlega verði haidin stórveizla
f stæratu flogvél Eoglands. Þátt-
takendur verða 20, og vérðar
velzlan haldin, þegar flagvélin
fer elns hátt og hratt og hún
getur. Þetta mun vára fyrsta
loftveizian ( sögnnnl.
FB, 6 okt.
Norsknr embsttlsmuftar
verftnr úti
Frá Osló er simað, að Fyrst
rikisritarl hafi lucdi>t dauðar á
vfðavangi.
Viðsjár Breta og Tyrkja
Frá Abenuborg er sfmað, að
heyrst hafi þar, að Miðjsrðar
hafsdaild brrzka flotans háfi
verlð skipað að taká Miklagarð,
ef Tyrklr ráðast á Mosul.
Finglístar- afrek.
Frá Moskva er sim^ð, að þegar
flagæfingar fóru fram á Krim,
hafi þýzkur flugmaður haldið sér
á loftl 12 stundir í véiarlaurri
flugu.
Einil Telmányi,
ungverski fiðlusnillingurinn, sem
Btaddur er hór um þessar mundir,
hélt fyrstu hljómleika sína í >Nýja
B(6« í gærkveldi. I*ar var hús-
fyllir áheyrendá, og létu menn í
ljósi mikinn fögnuö og hrifningu,
sem vænta mátti, því aö efalaust
Íer Telmányi merkastur og víð-
frægastur þeirra hljómlistamanna,
sem hér hefir heyrst til, og ber
, fullkomlega uppi þann hróöur, sem
i um hann haföi borist hingað.
[ HaDn er elnn í hópi þeirra
sárafáu fiðluleikara núlifandi, sem
meistaranafn bera með ;óttu, —
sem skera úr og skara langsam-
lega fram úr fyrir afburöa-full-
komna leikni, mikinn og fagran
>tón«, djdprættan skilning og
óskeikulan mátt til að gera sig
| skiljanlega og komast inn að hjarta
rótum áheyrenda, — jafnvel þeirra,
sem annars hafa ekki unun af
hljómlist.
En Telmányi er fyrst og frémst
Ungverji, og má ótvírætt marka
þjóeerniseinkennin í leik hans, sem
auka houum áhrifamagn. Ung-
verjaland er oft nefnt »land flöl-
unnar«. því að hvergi er fiðlan
jafn-algeDgt hljóðfæri og þar, og
engin >músík« þykir þeim, sem
þetta ritar, eiga jafnvel við flðluna
og ungversku þjóðlögin og dans-
arnir.
Yiðfangsefnin á hljómleikunum
í gnrkveldi voru þannig, að eitt
Friðrik Bjðrnssoo
læbnir
hefir opnað læknlngástofu i Thor-
valdsensstræti 4 (við hliðlna á
Reykjavikur apóteki). — Viðtals-
tícnl: 11 —12 t. h. og 3—5 e m
Siml 1786.
hvað var þar vií allsahæfl. Fiölu-
konsert Mendelsohns hefir áður
veríð leikinn hér af snjðllum fiðlu
leikurum, og munu menn því ein
mitt á honum hafa átt hægt með
að átta sig á aibuiðasnilli lista-
mannsins. Þó urðu því miður
nokkrar óviðráðanlegar misfellur í
niðurlagi þessarar tónsmiðar. —
sem þó gætti furðu litið. fá var
Sólo-Ronata eftir Bach mikið verk
og prýðilegt, og loks fjögur smá-
lög Mest kvað að fagnaðarlátum
áheyrendanna yflr tyrkneskum
>Marsch« Beethovens, og varð
Telmányi að leika hann tvisvar.
En minnistæðust mun þó flestum
verða hin aðdáanléga meðferð
hans á Nocturne eftir Ghopin, —
að ógleymdum síðasta liðnum á
skránni, — samfléttuðum ung-
verskum þjóðlögum^ oftir Jeno
Hubay. Þar var Telmányi í essinu
sínu og ætlaði lófatakinu aldrei að
linna á eftir. Lék hann þá auk-
reitis ungverskan dans eftir Brahms.
Hljómleikar þessir voru ógleyman-
ieg skemtun. Eiga þeir þökk skilið,
sem stutt hafa að því, að Tel-
mányi réðst í að koma hingað,
og mikil þökk sé honum fyrir
skemtunina
Emil Thoroddsen lók undir á
flygel og fórst það Bnildarlega úr
hendi. Var leikur hans prýðilega
nákvæmur og fágaður, — tilþiifa-
mikill, en þó hæfllvga hógvær, —
og á Emil ríflegan skerf af þakk-
lætinu fyrir góða skentun.
Rvík, 8. okt. 1926.
Ih. A.