Rökkur - 01.12.1930, Qupperneq 57

R Ö K K U R
167
minninganna fi'á austurlanda-
ferðalagi sínu, eins og dagbók
hans ber vitni um. Hann sýndi
vinkonu sinni, Mme Adam (Ju-
litte Lamber), það sem hann
hafði skrifað, og það leiddi til
þess, að hann samdi Aziyade,
sem bann hlaut heimsfrægð
fyrir. Bókaútgefendur létu
hann nú ekki í friði og samdi
hann nú skáldsöguna „Mon
Frére Yves“ og lýsir í þeirri
sögu Bretagné-fiskimönnum.
Eki þau atvik, sem liggja til
grundvallar fyrir „Pécheur d’Is-
Iande“ gerðust 1884. Loti var
i Rochefort og var þá áslfang-
inn í dóttur eins íslandsfarans.
Segir sagan, að hún hafi lofað
að koma til fundar við hann í
desember það ár í Saint-Brieuc,
en Loti vai'ð fyrir sárum von-
brigðum, því hún kom ekki.1
Fiskimannsdóttir þessi var
ung og fögur, eins og geta má
nærri, en hún var öðrum manni
gefin, og ætla menn að það hafi
ráðið úrslitum, að hún vildi
ekki bregðast eiginmanni sin-
um. Loti fór nú til Guimgamp
og fékk sér sjómannsklæðnað,
og daginn eftir til Pors-Even,
þar sem nú á að reisa honum
minnisvarða. Þar kyntist hann
Guillaume Floury, sem kallaður
var „Lomic“. Hann var fiski-
maður, gjörfulegur maður og
góðlyndur. Eru margir á þess-
um slóðum, sem enn muna eftir
„Lomic“, sem í „Pécheur d’Is-
lande“ er kallaður „Yann“. Loti
og Lomic fóru nú til „kapellu
hinna sjódruknuðu“ þar á
klettaströndinni, og eru þar
letruð nöfn þeiri'a fiskimanna,
sem farist liafa við íslands-
strendur. Þaðan fóru þeir aftur
til Paimpol og tóku þátt í fiski-
mannafagnaði. Voru þeir mikið
á flakki saman þar við strönd-
ina og þar bar fundum Loti og
konunnar, sem liann elskaði,
enn saman. Hún kysti hann þar
að skilnaði að ósk hans, og ját-
aði fyrir honum, að lxún elskaði
hann, en bað hann að fara og
koma ekki aftur á fund sinn.
Því hét hann og hann efndi heit
sitt.
Ári síðar hafði hann lokið við
samning „Pécheur d’lslande“,
senx liann raunar fyrs t samdi í
smásögufonni („Au Large“).
Hann sendi Alphonse Daudet
handritið, sem endursendi hon-
um það og skrifaði: „Sagan er
góð — haltu áfram. Lýsingin á
brúðkaupi Yanns og Gaud er
með því besta, sem þú hefir
skrifað.“
Loti tileinkaði Mme. Adam
„Pécheur d’lslande“. Hefir sag-
an komið út í fjölda mörgum
útgáfum.
Nokkrum mánuðum síðar
fékk Loti skipun um að halda